اگر روزی از خواب بلند شدید و یکهو احساس کردید می‌توانید کشورتان را آباد کنید، قبل از هر چیز خونسردیتان را حفظ کرده و بعد از کشیدن چند نفس عمیق، ناشتایی دو قرص ضدتوهم 500 میلی‌گرمی مصرف کنید. اگر افاقه نکرد مشکلتان جدی است و شما باید هر چه سریع‌تر به یکی از مراکز ثبت نام انتخاباتی منتقل شده و متعاقبا جهت تکمیل مراحل درمانی به مدت چهار سال در خانه ملت تحت نظر کامل باشید تا بلکه این حس در درون شما خاموش شود اما دردسر و زحمات رفتن به خانه ملت هم کمتر از دردسرهای بستری شدن در یک بیمارستان خصوصی نیست و برای خودش آداب و شرایطی دارد که بنا به وظیفه رسانه‌ای و جهت تنویر افکار عمومی در این حدود 60 روزی که به انتخابات باقی مانده، به شرح ذیل اطلاع‌رسانی می‌کنیم.
1- لازم است حداقل یک عکس در زمین‌های خاکی و پردست‌انداز سیاست همراه با شلوارک دیپلماسی انداخته باشید (به این می‌گویند: سابقه سیاسی)
2- حتما باید دست راست و چپتان را بشناسید (به این می‌گویند: سواد سیاسی)
3- ببینید دلتان بیشتر پیش کدام دستتان هست؛ راست یا چپ؟ (به این می‌گویند: جناح سیاسی)
4-بعد باید به فکر تامین هزینه‌های انتخاباتی باشید. یعنی یکجورایی خودتان را به یک اسپانسری که پول‌هایش خیلی تمیز هم نباشد (کثیف باشد بهتر است) متصل کنید. برای آن‌که ملکه ذهنتان شود این مرحله را با یک شعر و به کمک همان انگشتان دستی که دوستش داشتید برایتان جا می‌اندازیم:
لی لی لی لی حوضک، کاندیدا اومد رای بیاره افتاد به پیسی ... انگشت کوچولو گفت: من درش میارم... بغلیش گفت: چطوری؟ ... وسطی گفت: با تشت طلا ... اون یکی گفت: کی بهت می‌ده؟ ... انگشت شست گفت: من من کله‌گنده! و یا همان آقازاده می‌بخشید همان اسپانسر! (به این می‌گویند: برنامه)
4-حالا وقتشه که پوستر و بنر درست کنید و چند تا عکس با کت و شلوار دامادیتان و فیگورهایی مثل: نگاه به افق؛ در حال تفکر؛ در حین سخنرانی پرشور و یا تمام‌قد در حالی که با چهره خندان دست راستتان را بالا نگاه داشته‌اید، بگیرید. توجه کنید حتما باید در پشتتان پرچمی که در حال باد خوردن است دیده شود؛ (به این می‌گویند: تبلیغات)
5-با توجه به این‌که در حال حاضر پول و درمان و کار و ارزانی و ازدواج نیست و از آن طرف هم اختلاس و مصرف مواد و غیره فراوان است، با وجود این شما نباید سیاه‌نمایی کنید. پس در همین راستا می‌توانید از چنین جمله‌ای در تراکت‌های تبلیغاتیتان استفاده کنید: «در کشور ما هر چه اگر نیست صفا هست» (به این می‌گویند: شعار انتخاباتی مثبت نیمه پر لیوانی)
