جایگاه و موقعیت راهبردی ایران در آسیای جنوب غربی و همچنین قدرت و جایگاه هند در آسیای جنوب غربی و اقیانوس هند دو کشور را مستعد گسترش همکاری‌های همه جانبه‌ای کرده است. این استعداد در حالی می‌تواند از قوه به فعل در بیاید که تهران و دهلی‌نو انگیزه‌های لازم را برای این توسعه دارند اما تا رسیدن به نقطه تحول اساسی، هنوز زمان بسیاری باید بگذرد.
هند هنوز یک کشور در توسعه به شمار می‌رود، علاوه بر آنکه طبقه متوسط قدرتمندی دارد، یکی از فقیرترین مردمان را در کره زمین در خود جای داده است. تعارضات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این کشور زیاد است اما این مساله باعث نشده تا دولتمردان آن نتوانند از سد مشکلات موجود عبور کرده و به نقطه قابل اتکایی برسند. هندوستان در کنار دو رقیب سنتی خود یعنی چین و پاکستان، نیاز به دوستان مطمئن و راهبردی دارد. در دوره‌ای که مذاکرات هسته‌ای ادامه داشت هندی‌ها صرفاً به دلایل سیاسی و همچنین مشکلاتی که از ناحیه ان‌پی‌تی این کشور را تهدید می‌کرد با تهران روابط خود را حفظ کرده و از این طریق عملاً ایران را سرکیسه می‌کردند، اما امروز که مساله هسته‌ای به‌کناری رفته است فرصت‌های اقتصادی برابر برای توسعه همه‌جانبه همکاری‌ها میان دو کشور فراهم است.
ایران به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دارنده‌های انرژی در جهان می‌تواند نیازهای عمده این کشور را در حوزه گاز و نفت تامین کند. همچنین ایران می‌تواند کریدوری مطمئن برای ارتباط هند با کشورهای آسیای مرکزی، قفقاز و روسیه و از سوی دیگر کشورهای اروپایی باشد. هند همچنین در ابعاد امنیتی مانند مبارزه با افراطگرایی جریان‌های وابسته به وهابیت که در افغانستان فعال هستند، امنیت مسیرهای تجاری و همچنین مبارزه با گروه‌های تبهکار به همکاری با ایران نیاز دارد و ایران هم می‌توان به این کشور به چشم یکی از بازارهای سنتی خود برای صادرات نفت و مشتقات آن نگاه کند.
سفر چهار روزه وزیر اقتصاد و دارایی به کشور 72ملت و انجام دیدارهای مختلف که به انعقاد چند تفاهم‌نامه مهم منجر شد، امیدها را برای گسترش روابط میان دو کشور تشدید کرده است. در این میان به‌نظر می‌رسد جاذبه‌های سرمایه‌گذاری در استان بوشهر می‌تواند برای طرف هندی قابل فهم‌تر از دیگر مناطق کشور باشد. این فهم تنها و در صورتی از قوه به فعل در خواهد آمد که در استان طرف‌های مسوول بتوانند آن را خارج از چارچوب‌های تعریف شده برای وزارت نفت دنبال کنند. متاسفانه روابط دو جانبه میان استان بوشهر و دیگر همسایگاه در حد صفر قرار داد، تا جایی که اوضاع و احوال سرمایه‌گذاری در استان بسیار بغرنج گزارش می‌‌شود.
هند علاوه بر نفت، گاز و پتروشیمی می‌تواند در حوزه صنایع جانبی این صنعت‌ها هم حضور خود را اعلام کند و این تنها در صورتی امکان‌پذیر است که نگاه تجاری حاکم بر برخی نهاد در استان به نگاه راهبردی و صنعتی متمایل شود که این مساله می‌تواند یک آرزو باشد.
