بامدادجنوب- هدی خرم آبادی: خیلیها معتقدند که زندگی دختران و زنان ایرانی با دخترها و زنان کشورهای دیگر تفاوت چندانی ندارد و آنها امتیازها و آزادیهای یکسانی دارند اما در این بین گروه دیگری هم هستند که در این زمینه بهشدت خود را مدافع حقوق و بهویژه حقوق از دست رفته این جنس میدانند.
باید دختر باشی تا به یقین باور کنی که بهراستی زندگی به سبک دختر ایرونی تفاوتی با دخترها و زنان ملتهای دیگر دارد یا خیر. باید دختر باشی و لباسهای رنگ روشن مانند صورتی و قرمز بپوشی تا با چشم خود ببینی که چگونه در هنگام رد شدن از خیابان، سنگینی نگاه دیگران تو را آزار میدهد. باید دختر باشی و آنگاه وقتی دلت گرفته تنها با خرید یک لاک حالت خوب شود، در صورتی که دیگرانی که تو را بهسبب رنگ جیغ آن سرزنش میکنند، نمیدانند و نمیتوانند درک کنند که تو چطور با یک لاک دیگرگون میشوی و حالت خوب... . حال نکته جالب اینجاست که خود زنان به این وضعیت بیش از دیگران دامن زدهاند و میزنند. در وهله نخست، یک زن بسیاری از آزادیها و علایق و سلایق همجنسان خود را زیر سوال برده، آنها را به باد تمسخر و انتقاد گرفته و ... .
اگر شما هم دختر باشید، بیشک این اتفاق را بارها تجربه کردهاید که چه در کوچه و خیابان و بازار و چه در دانشگاه و یا سینما و موزه و ... از سیل نگاه غضبآلود و زیرچشمی اطرافیان خود بینصیب نماندهاید. اگر به تفاوت آرا، علایق و سلایق باور داریم، پس دلیل اینکه به آزادی سلیقه یک دختر انگشت مینهیم، چیست و چرا انگشت خردهگیری و ایراد در اینگونه مواقع متوجه دختران است تا پسران. بنا بر گواهي متون تاريخي در بیشتر ملتها و آيينهاي جهان، حجاب در بين زنان معمول بوده است. هر چند این حجاب در طول تاريخ فراز و نشيبهاي زيادي را طي كرده و گاهي با اعمال سليقه حاكمان، تشديد يا تخفيف يافته است ولي هيچگاه بهطور كامل از بين نرفته است.
زندگی به سبک دختر ایرونی، شرایط و ویژگیهای خاص خود را دارد. برخی معتقدند که سبک زندگی دخترهای امروزی با قدیمیها بسیار متفاوت است که حرفی صحیح است اما به نظر نگارنده هر چند این سبک زندگی تغییر و تحول پیدا کرده اما در بعضی موارد هنوز نگاه مردسالاری و سنتی بر جامعه حاکم است. هر چند امروزه دخترها از نظر آزادیهای فردی و رفت و آمد در جامعه، اختیار بیشتری دارند و خانوادهها هم در این خصوص با آنها همدلی دارند و سعی میکنند آنها را درک کنند اما آنچه در جامعه بهوضوح مشاهده میشود، این است که هنوز هم نگاه سنتی قدیمیها بر سبک زندگی مدرن نسل امروزی میچربد.
هنوز هم زنان اجازه ورود به ورزشگاهها را ندارند. هنوز هم در دورهای که حرف از پیشرفت و توسعه زده میشود، در نوع پوشش، آرایش، خط اتو و موارد اینچنینی خود مشکل داریم. هنوز هم یک برخورد معمولی و ساده با همکار مردمان دردساز میشود و موجی از بدگمانی و توهم را ایجاد میکند. این در حالی است که در روایات اسلامی به داشتن حجاب برای هم خانمها و هم آقایان تاکید شده، چراکه داشتن حجاب در وهله نخست برای خود فرد امنیت و آرامش بهدنبال دارد و در وهله دوم، نظمی اجتماعی را در جامعه فراهم میکند.
امروزه بسیاری از نظریه پردازان در حوزه اجتماعی بر این باور هستند تا زمانی که الگویی مناسب به جوان ایرانی چه دختر-چه پسر ندهیم و تنها از آنها بخواهیم این کار را نکنند، وضعیت روبه راه نخواهد شد. با این تفاصیل بهتر است مسوولان امر در فکر یافتن راههایی برای پاسخگویی به نیاز جوان ایرانی باشند، چراکه این کار را انجام ندهند، الگوها از مرزهای ناشناخته وارد خواهند شد و آنگونه که رهبر انقلاب تاکید کردهاند «نفوذ» به بدترین شکل ممکن خودش تاثیر خواهد گذاشت.
البته همانطور که در سطور بالا متذکر شدیم، در یک جامعه اسلامی زندگی میکنیم و علاوه بر آنکه به آن افتخار می کنیم اما ضروری است که بر نگاه و تصورمان نسبت به سبک زندگی دختر ایرونی تغییراتی ایجاد کنیم.