رئیس سازمان صدا و سیما عوض شد، این خبر هنوز هم غیر رسمی است اما آن اندازه واقعیت دارد که کسی نخواهد آن را تکذیب کند. صدا و سیمایی که دیگر جایگاهی بین مردم نداشت و به‌عنوان بوق تبلیغاتی گروه بسیار کمی از مردم عمل می‌کرد.
آقای سرافراز در بیش از یک سالی که در مجموعه جام جم حضور داشت، هر روز یک کودتا به پا می‌کرد. شاید کسانی که او را از نزدیک می‌شناختند و یا با او کار کرده بودند، بیش از این هم از وی انتظار داشتند اما همین اندازه هم کافی بود که به بن‌بست برسد و در نیمه راه محترمانه، به‌عنوان ناکام‌ترین رئیس رسانه ملی به کار خود پایان دهد.
نگارنده چهار سال در مجموعه‌ای که تحت مدیریت مستقیم سرافراز – معاونت برون‌مرزی – بود، کار کردم. در طول این سال‌ها، هیچ نقطه قوتی که نشان دهد او یک مدیر موفق به‌خصوص در حوزه برون مرزی و شبکه‌های خارجی کشور است ندیدم و این را بارها هم گفتم. او به‌مانند بسیاری از مدیران ایرانی می‌خواهد در ریز مسائل دخالت داشته باشد و این دخالت‌ها باعث شد تا یک نارضایتی عمومی در درون سازمان شکل بگیرد که او را در گرداب مشکلات بی‌پایانی فرو می‌برد.
همان‌گونه که در گزارش کنار همین نوشته هم مشاهده می‌کنید، چون امر بر وی مشتبه شده بود که می‌تواند همه را به چالش بکشد، به مخالفت تمام عیار با دولت روی آورد و این مخالفت‌ها هزینه‌های هنگفتی را به‌ویژه در حوزه مالی بر وی تحمیل کرد. رفتار دیکتاتورمآبانه رسانه آقای سرافراز با مردم و توهین به شعور بیشتر جامعه باعث شده بود که دیگر شبکه‌های تلویزیونی آن در کشور مخاطب چندانی نداشته باشد و با کمال تاسف شبکه‌های کم‌بهره فارسی زبان خارجی جای آن را گرفتند، این روند البته از دوره ضرغامی شروع و زمان سرافراز به اوج خود رسید.
صدا و سیما، در 90درصد مواقع بر خلاف باور 90درصد مردم رفتار کرد. در عصر ارتباطات که انتقال خبر، عکس، فیلم و موارد این‌چنینی به‌سرعت صورت می‌گیرد «هالو» فرض کردن مردم باعث شد تا این رسانه حتی در انتخابات هفتم اسفند هم نتواند تاثیرگذار باشد و باوجود تدارک هزاران ساعت برنامه مختلف، این شبکه‌های اجتماعی باشند که حرف آخر را می‌زنند.
در طول ماه‌های گذشته در همین ستون بارها و بارها به سیاست‌های رادیو و تلویزیون آقای سرافراز و کسانی که در اتاق کنترل وی حضور داشتند، اعتراض کرده و خواهان اصلاح آن شدیم اما از آنجایی که قرار نیست صدا به صدا برسد و هر کسی در کشور ما کار خودش را می‌کند، درد از سر به کمر آقای رئیس رسید و او ترک میز و صندلی کرد.
البته ما امیدواریم که در دوره مدیریت جدید شاهد تکرار چنین رفتارهای توهین‌آمیزی از طرف رسانه انحصای صدا و سیما نباشیم. سیاست حذفی، تخریب و تهدیدی که در طول سال‌های گذشته بر این سازمان سایه افکنده بود باید درست شود و از آنجایی که این سازمان از پول بیت‌المال اداره می‌شود و این پول متعلق به همه مردم ایران است، باید صدای همه مردم (البته منظور معاندان نظام نیست) از این تریبون شنیده شود و به شعور مخاطب ایرانی احترام بگذارد تا رسانه‌ای واقعا «ملی» و نه «میلی» باشد.
