بامداد جنوب- سیدعلی موسوی:
بیراهه نیست اگر بگوییم شیخنشین کوچک و تازه تاسیس امارات مدتی است به توسعهطلبیهای بیپایان خود رنگی دیگر داده و در تلاش است تا بازی را در یمن بهنفع خود به هم بزند. اکنون که بیش از سه سال از جنگ علیه یمن بهعنوان فقیرترین کشور عربی سپری میشود، میتوان از امارات متحده عربی بهعنوان کشوری یاد کرد که که در طول سالهای گذشته و باوجود اختلافات عدیده با رژیم سعودی، بیشترین همکاریها و همگراییها را با این رژیم داشته است. هر چند که ریاض و ابوظبی همچنان نیز بر سر مسائل مختلف در یمن با یکدیگر اختلاف دارند اما اهداف مختلفی همچون نابودی ارتش و گروههای مردمی یمن، تخریب زیرساختهای این کشور و اشغال مناطق راهبردی و استراتژیک آن از وجوه اشتراک اهداف آنها در یمن محسوب میشود.
از همین روی، پر واضح است که نقشآفرینی امارات متحده عربی در قالب ائتلاف متجاوز سعودی علیه یمن همچنان ادامه دارد و مقامات ابوظبی تنها بر سَر نحوه تقسیم منافع و مصالح حاصل از جنگ یمن با یکدیگر به مشکل برخوردهاند. از ظواهر امر پیداست این مقامات اماراتی هستند که اداره جنگ الحدیده و نبرد بزرگ در این شهر را به دست گرفته و آن را مدیریت و فرماندهی میکنند. پس از اشغال جزیره استراتژیک و راهبردی «سقطری» امروز نوبت به الحدیده رسیده است تا اماراتیها آن را بهعنوان لقمه آسانی بلعیده و از آن خود کنند. اظهارات مقامات ارشد اماراتی خود به تنهایی گواه بر نقش موثر و مستقیم این کشور در جنگ الحدیده است.
در همین ارتباط، پیشتر أنور قرقاش، وزیر مشاور در امور خارجه امارات در یک کنفرانس خبری در دبی مدعی شد که عملیات ائتلاف سعودی-اماراتی در الحدیده تا زمان عقبنشینی بیقید و شرط جنبش انصارالله از این منطقه ادامه خواهد داشت. قرقاش گفت که ائتلاف سعودی-اماراتی در حال کمک به فرستاده سازمان ملل در یمن برای متقاعد کردن جنبش أنصارالله برای عقبنشینی بیقید و شرط از الحدیده است. وی در عین حال ادعا کرد که «اگر حوثیها به عقبنشینی متقاعد نشدند ما برای تحقق اهداف خود مصمم هستیم». اظهارات این مقام ارشد اماراتی نشان میدهد که این ابوظبی است که برای الحدیده و سرنوشت آن تعیین تکلیف میکند اما سوال اصلی اینجاست که چه چیزی موجب شده تا اماراتیها با وجود گذشت بیش از سه سال از جنگ یمن و ظهور و بروز نشانههای وسیعی از شکست متجاوزان در این جنگ، اکنون به فکر شهر استراتژک الحدیده بیفتند. واقعیت این است که مقامات ابوظبی قصد دارند از طریق سیطره بر الحدیده پازل توسعهطلبی خود در یمن را کامل کنند.
روند توسعهطلبی اماراتیها در یمن از دو سال پیش کلید خورد، زمانی که ابوظبی تصمیم گرفت تا شهر عدن واقع در استانی به همین نام یعنی عدن را بهنوعی به «حیاط خلوت» خود در یمن تبدیل کند. ابوظبی اما برای تحقق این هدفش، سعودیها را بهعنوان بزرگترین مانع در برابر خود دید اما از تلاش برای جامه عمل پوشاندن به خواسته اش دست نکشید. اعزام نیروهای بیشتر به عدن و همچنین مستقر کردن هزاران مزدور در شهر عدن برای تسلط بر این شهر از جمله اقداماتی بود که اماراتیها در برابر سعودیها انجام دادند. مقامات اماراتی در سیاستهای خود در شهر عدن تقریبا موفق بودند و برخلاف میل مقامات سعودی، تاحدودی توانستند کنترل برخی مناطق در این شهر را به دست گیرند. اماراتیها برای حکمفرما کردن حکومت خودخوانده خود در عدن حتی اقدام به ایجاد زندانهای سرّی و مخوف در این شهر کردند تا بدین ترتیب بتوانند در مقایسه با سعودیها، ابتکار عمل را در عدن در دست داشته باشند.
زندانهای سّری و بعضا زیرزمینی اماراتیها عمدتا در جنوب یمن قرار گرفتهاند و سازمانها و نهادهای حقوق بشری طی سال میلادی گذشته شماری از این زندانها را فاش کردند. طبق اعلام این سازمانها، خور مسکر، العشرین، الحزام الامنی، بیر أحمد، الإنشاءات از جمله اسامی برخی از این زندانها محسوب میشوند که در استان عدن واقع شدهاند. این در حالی است که وجود زندانهای مخوف اماراتیها تنها در عدن محدود و محصور نمیشود و در دیگر مناطق و استانها نیز مورد شناسایی قرار گرفتهاند. برای مثال میتوان به زندانهای واقع در شهر «المکلا» در استان حضرموت اشاره کرد که مهمترین آنها زندان «الریان» نام دارد. درهمین ارتباط، یک سازمان حقوق بشری مستقل به نام «سام» که جوانان یمنی تاسیس کردهاند و در شهر ژنو واقع شده، در گزارشی تاکید کرده است: «زندانیان در زندانهای سرّی و مخوف اماراتی تحت شدیدترین انواع شکنجههای جسمی و روانی قرار میگیرند. بازداشتشدگان در این زندانها از بدیهیترین و ابتداییترین حقوق خود نیز محروم هستند». آسوشیتدپرس با انتشار گزارشی اعلام کرد که دستکم ۱۷ زندان مخفی که بهدست اماراتیها در جنوب یمن ساخته شده، شناسایی شده است. این رسانه امریکایی در این خصوص ادامه میدهد: «این زندانها تحت نظر مستقیم نیروهای اماراتی یا تحت نظر عناصر تحت آموزشِ نیروهای اماراتی اداره میشوند».
این خبرگزاری همچنین میافزاید: «این زندانها در پایگاههای نظامی، بنادر، برخی فرودگاهها و خانههای ویلایی و حتی باشگاههای شبانه قرار دارند». اماراتیها شیوههای مختلف و وحشیانهای را در این زندانها برای شکنجه قربانیان خود دارند؛ برای مثال، زندانیان را هفتهها چشم بسته در سطلی قرار داده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار میدهند. آنها همچنین در اقدامی وحشیانه «آهنهای گداخته» را بر روی جسمهای عریانِ بازداشتشدگان و ربودهشدگان قرار میدهند. این تنها بخش کوچکی از اقدامات متجاوزان اماراتی در زندانهای مخفیشان در یمن است.
پس از عدن بود که اماراتیها به سراغ جزیره راهبردی و استراتژیک «سقطری» رفتند. آنها حدود یک ماه و نیم پیش این جزیره را کامل به اشغال خود درآوردند. جزیره سقطری مجمعالجزایری است که در غرب اقیانوس هند، در دهانه تنگه عدن و بین دو قاره آسیا و افریقا قرار دارد و بین ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر را در خود جای داده است. اشغال این جزیره از سوی امارات در شرایطی بود که کنترل سقطری در اختیار دولت مستعفی و فراری یمن با ریاست منصور هادی قرار داشت و کشور امارات در مقام یکی از حاضران در ائتلاف عربی، در ظاهر، از این دولت حمایت میکرد. با تمام این اوصاف، اشغال جزیره مهم سقطری از سوی ابوظبی که بدون اعلام قبلی بود، از یک سوی، نشاندهنده اختلافات میان ریاض و ابوظبی بوده و از سوی دیگر، انگیزهها توسعهطلبانه و چشمداشت اقتصادی امارات را به این جزیره استراتژیک از نظر توریستی نشان میدهد.
بر اساس آنچه که گفته شد، اکنون و پس از تسلط متجاوزان اماراتی بر بخشهایی از عدن و همچنین تسلط آنها بر جزیره استراتژیک سقطری، مقامات ابوظبی کامل شدن پازل توسعهطلبی و جاهطلبی خود در یمن را در گرو اشغال کامل الحدیده میدانند تا بدین ترتیب ضربه مهلکی را به رژیم سعودی وارد کرده باشند.
در واقع، یمن در این میان به قربانی بزرگ جنگ قدرت میان عربستان سعودی و امارات متحده عربی تبدیل شده است. امروز مقامات اماراتی به الحدیده بهعنوان قطعه کوچکی از یک پازل بزرگ به نام توسعهطلبی در یمن نگاه میکنند که این قطعه میتواند به رویاهای آنها برای بسط هیمنهشان در یمن جامه عمل بپوشاند. با این حال، مقاومت ارتش و کمیتههای مردمی یمن در مقابل متجاوزان اماراتی تاکنون موجب شده تا متجاوزان به اهداف از پیش تعیین شده خود در شهر استراتژیک الحدیده نرسند.