در ابتدای این نشست که به بهانه تقارن با سالروز تولد علی حاتمی، به معرفی شاعر سینمای ایران اختصاص یافته بود، علی رضی، مدیر انجمن حافظ، کلام خود را با این جمله آغاز کرد؛ «آیین چراغ خاموشی نیست» که دیالوگی ماندگار از فیلم حاجی واشنگتن است و توضیحات مختصری درباره زندگی این کارگردان شهیر ادامه داد. 

«حاتمی در جایی متولد شد شبیه همان جایی که رضا خوشنویس در هزاردستان به مفتش شش انگشتی آدرس می‌دهد؛ خیابان شاهپور، خیابان مختاری، کوچه اردیبهشت.

عباسعلی حاتمی (۱۳۲۳_۱۳۷۵ش) از فیلم‌سازان پیشرو نسلی به‌شمار می‌رود که پیشگامان فصل جدید سینمای ایران از اواخر دهه ۴۰ خورشیدی به بعد از میانش برخواسته، از جمله ناصر تقوایی، بهرام بیضایی، مسعود کیمیایی، فریدون گله و داریوش مهرجویی. اولین اثر سینمایی حاتمی در سال ۱۳۴۸ باعنوان حسن کچل ساخته شد و آخرین فیلم نیمه تمامش با نام جهان پهلوان تختی که یکی از پروژه‌های سینمایی او بعد از مجموعه هزاردستان بود، به‌علت مرگ ناشی از بیماری سرطان او نافرجام ماند. حاتمی کار هنری خود را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و در سال ۱۳۴۴ نمایش دیب (دیو) را که از اولین نوشته‌های خود بود در تالار دانشکده هنرهای زیبا به روی صحنه برد. حاتمی از معدود کارگردانانی است که درونمایه آثارش بر اساس ویژگی‌های قومی و انسان رشدیافته در این باورها و اعتقادات شکل گرفته است. شخصیت آثار او اغلب شبیه‌ترین افراد به خصلت و باورهای قومیت ایرانی هستند».

پس از تنفسی کوتاه، بخش حافظ‌خوانی با قرائت غزل ۶۵ حافظ (بر اساس تصحیح دکتر خانلری) با مطلع: «اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست/ زبان خموش ولیکن دهان پر از عربیست» آغاز شد. فتحی، از اعضای انجمن، با اشاره به زمانه حافظ و استیلای زبان عربی در آن عصر و همچنین فصاحت زبان عربی و استعمال آن در تالیفات گوناگون علمی و ادبی؛ عربی دانی را از تفاخرات آن عصر دانست که حافظ نیز بدان اشاره کرده است.

خانم کازرونی، از اعضای انجمن، با اشاره به شرح جلالی، نظر دکتر جلالیان درباره تاریخچه سرایش این غزل را مربوط به جلسات شعرخوانی در دربار شاه شجاع دانست و افزود: با توجه به تسلط شاه به زبان عربی و فارسی و سرایش شعر به هر دو زبان؛ گویا این غزل اشاره به این دارد که حافظ به‌رغم عربی دانی در این جلسات در خصوص ایرادات و اشکالات شعر شاه به خود اجازه اظهارنظر نمی‌داده است ولی افرادی بی‌اطلاع به تعریف و تمجید از شعر شاه می‌پرداخته‌اند.

در ادامه در خصوص بوالعجب و معنای آن در فارسی که شعبده باز است؛ مصطفوی و بولهبی و تمثیل حضرت رسول به نور چراغ و ابولهب به شراره‌های آن چراغ؛ از آن روی که ابولهب به‌دلیل سرخی مو به ابولهب مشهور بوده است، همچنین اشاره بیت «سبب مپرس که چرخ از چه سفله پرور شد» به بخشی از آیه ۲۶ آل‌عمران «تعز من تشا و تزل من تشاء» که دلیل و غرضی برای سفله‌پروری دهر ندانسته و همه‌چیز را به اراده قادر مطلق می‌داند و نیم‌جو که کمترین واحد اندازه‌گیری است و مصطبه که به معنای سکو و اینجا مجاز از میخانه آمده و طنبی که به معنای ایوانی در ایوان بزرگ‌تر است. اشاره شد.

در بخش سوم نیز اعضای حاضر به شعرخوانی پرداختند. همچنین اعضا نوجوانی که برای نخستین‌بار در انجمن حضور یافته بودند، آثار و دلنوشته‌های خود را قرائت کردند.