الهام بهروزی

این روزها، هوا به‌شکل ناجوانمردانه‌ای گرم شده و شرجی نفس آسمان و آدم‌ها را در سواحل جنوبی بند آورده است. بدیهی است در چنینی شرایطی آدم‌ها برای جلوگیری از تعرق بیشتر و همچنین گرمازدگی از لباس‌های خنک و کمتری استفاده می‌کنند و در بندرها بیشتر آن‌ها در روزهای گرم تن خود را به دریا می‌سپارند تا اندکی از گرمایی که وجودشان را دربرگرفته، در خنکای دریا بکاهند.

شاید این یکی از بدیهی‌ترین کارهایی است که افراد در مناطق گرم مثل بوشهر انجام می‌دهند تا ضمن تحمل روزهای شرجی و تف‌زده تابستان، تفریج سالمی هم داشته باشند؛ آن هم در منطقه‌ای که از کمترین امکانات رفاهی و تفریحی به‌ویژه در این فصل گرم برخوردارند. طبیعتا نبود پلاژ استاندارد و مکان‌های مشخص‌شده برای شنای بانوان بوشهری موجب شده که آن‌ها در هر نقطه‌ای از ساحل تن به آب بزنند که گاه این آب‌تنی آن‌ها با برخوردهای اعتراضی و قهری از سوی دستگاه‌های نظارتی و اجرایی مواجه می‌شود که در روزهای اخیر این‌گونه برخوردها در حال افزایش است و این مساله به‌شدت موجب نارضایتی شهروندان بوشهری به‌ویژه بانوان شده است.

این برخوردها با اجرای طرح عفاف و حجاب و ساماندهی سواحل شدت بیشتری هم گرفته که این مساله برای زنانی که هیچ‌گونه امکاناتی برای برخورداری از سواحل برای آبتنی ندارند، قابل هضم نیست و به همین دلیل در مقابل تذکرات گشت‌های موجود کلافه شده و از پذیرش آن خودداری می‌کنند که گاه این مساله موجب برخوردهای کلامی و... می‌شود. بی‌شک اجرای طرح عفاف و حجاب در سواحل بندر بوشهر نیاز به حوصله و آسیب‌شناسی دارد تا بتوان به نتیجه مطلوب دست یافت.

همچنین باید برای رفاه حال خانواده‌ها و زنان بوشهری نقطه‌هایی از ساحل که دور از دید عموم است، برای شنای آن‌ها نقطه‌گذاری شود یا پلاژ بانوان که مدیریت آن بر عهده شهرداری بوشهر است، لایه‌روبی شده و با کیفیت بهتری به چرخه فعالیت برگردد. طبیعتا در استانی مثل بوشهر که تابستان هوا به‌شدت گرم است و امکانات تفریحی چندانی هم در آن‌جا وجود ندارد، شنا کردن در دریا می‌تواند تفریح مناسبی برای شهروندان باشد. بنابراین نباید آن‌ها را از این تفریح سالم به‌دور داشت. بلکه باید فرهنگ استفاده از دریا در مکان‌های مشخص و امن در میان آن‌ها نهادینه شود.

بی‌شک برخوردهای قهری نه تنها بازخورد مثبتی ندارد؛ بلکه موجب نارضایتی شهروندان از وضعیت موجود می‌شود و آن‌ها را به مقابله با طرح عفاف و حجاب تحریک می‌کند. این نکته تا بدان‌جا اهمیت دارد که در این باره، اکبر پورات معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار بوشهر در نشست کارگروه عفاف و حجاب استان گفت: برخوردهای قهری در موضوع عفاف و حجاب نتیجه‌بخش نیست و آسیب‌شناسی این موضوع یک ضرورت انکارناپذیر است.

یک بانوی بوشهری که نسبت به برخوردهایی که اخیرا در سواحل دوردست استان با بانوان در قالب طرح عفاف و حجاب صورت گرفته، معترض است، به بامداد جنوب گفت: چند سال است که ما با این رفتارها مواجه هستیم به‌ویژه در فصل تابستان که گرما از زمین و آسمان می‌بارد و دریا تنها دلخوشی و تفریح ما در این روزهای گرم است اما ما نمی‌توانیم از این تفریح هم به‌راحتی لذت ببریم. واقعا وقتی به ما می‌گویند منطقه محروم، درست می‌گویند. چون ما با وجود داشتن ثروت‌های بی‌پایانی مثل نفت و گاز و دریا، از طبیعی‌ترین حقوق‌مان محروم هستیم. ما از پول نفت چیزی نخواستیم اما بگذارند تابستان از دریا استفاده کنیم.

وی با اشاره به اینکه قطعا ما هم باور داریم، اعتقاد داریم و زمانی که به دریا می‌آییم به جاهای خلوت ساحل می‌آییم و پوشش خود را رعایت می‌کنیم تا مبادا رفتار ناهنجار ما موجب فساد مردان شود، یادآور شد: ولی ای کاش این سختگیری‌ها فقط شامل حال ما زنان نبود. واقعا اگر طرح عفاف و حجاب است، باید شامل حال مردان هم شود که با لباس‌های بسیار نامناسب در ملاعام تن به آب می‌زنند ولی چون مرد هستند، ایرادی ندارد اما وقتی ما با مانتو و لباس بلند و روسری در دریا حتی راه می‌رویم با برخوردها و رفتارهای بسیار تندی مواجه می‌شویم؟! کی گفته حجاب فقط برای ما زنان است و کدام قانون گفته که زنان نباید در دریا شنا کنند؟!

این بانو در ادامه با تاکید بر اینکه ما به برخورد با بدحجابی زنان و مردان در سواحل اعتراضی نداریم، افزود: چون بدحجابی خلاف عرف جامعه ماست ولی این‌گونه نباشد که در قالب طرحی به نام عفاف و حجاب ما را از طبیعی‌ترین حق‌مان که تفریح سالم است، بازدارند. خود من لباسم کاملا پوشیده بوده و به همراه دو سه تا از دوستانم که همه موجه و محجب هستند، هفته پیش به یکی از سواحل اطراف بوشهر رفتیم ولی گشت نظارتی که آن‌جا بود مانع از رفتن ما به دریا شد. چرا؟! چون زن بودیم! وقتی معترض شدیم که لباس ما مناسب است و فقط می‌خواهیم در دریا راه برویم باز هم موافقت نکردند. این مقاومت آن‌ها باعث برخورد کلامی میان ما شد ولی باز هم فایده‌ای نداشت. وقتی که داشتم برمی‌گشتم به آن آقای منکراتی گفتم اگر دریا برای من زن با پوشش کامل ممنوع است باید برای مردانی که عریان به دریا هم می‌زنند هم ممنوع باشد؛ اما چه فایده، کو گوش شنوا برای شنیدن حرف حق!

این بانو در پایان در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه چرا در تابستان از پلاژ بانوان که جزء شناگاه‌های سالم به‌شمار می‌رود؛ استفاده نمی‌کنید، گفت: این پلاژ به لایه‌روبی نیاز دارد. آخرین باری که رفتم، یک شی برنده در کف آن باعث شکافتن کف پایم شد و دو هفته زمان برد تا زخمم بهبود بیابد. متاسفانه این پلاژ به حال خود رها شده و با اینکه هر سال می‌گویند لایه‌روبی شده ولی اصلا به آن رسیدگی نمی‌شود.

بانوی دیگری نیز در خصوص ساماندهی سواحل بوشهر و همچنین اجرای طرح عفاف و حجاب در استان گفت: قطعا مردم بوشهر، مردم باورمندی هستند و هر گونه بی‌بند و باری را تاب نمی‌آورند ولی با وجود این، گاه در سطح شهر یا سواحل با زنان یا مردان بدحجابی مواجه می‌شویم که ممکن است پوشش آن‌ها مطابق با عرف جامعه نباشد. بنابراین تذکر به این افراد کار معقولی است اما اینکه عموم شهروندان بوشهری به‌ویژه زنان و دخترانی را که معمولا پوشش مناسبی هم دارند از رفتن به دریا منع شوند، به‌نظر کار جالبی نیست.

وی با اشاره به اینکه بوشهر در تابستان جزء فقیرترین استان‌ها از نظر مراکز تفریحی است، تصریح کرد: گرمای هوا اجازه نمی‌دهد که مثل فصل‌های خوش آب و هوا، از نشستن صرف کنار ساحل لذت برد. بنابراین اغلب خانواده‌های که برای تفریح در تابستان به سواحل ریشهر یا بندرگاه می‌آیند، معمولا برای آبتنی خانوادگی به این‌جا می‌آیند که جزء سواحل سالم استان به‌شمار می‌روند و در این نقاط معمولا خانواده‌ها پوشش مناسبی برای شنا کردن دارند ولی گاه با برخوردهای قهری از سوی دستگاه‌های خاصی مواجه می‌شوند که این تاسف‌برانگیز است.

این بانو که استاد دانشگاه است، درپایان افزود: اواخر خردادماه به همراه دو تا از دوستانم به سواحل ریشهر رفتیم تا یکی از آن‌ها که به تازگی از انگلیس آمده بود، کمی در دریا، آبتنی کند و کاملا لباس هر سه ما پوشیده بود و افراد زیادی هم در دریا بودند که البته بیشتر آن‌ها مرد بودند و ما در نقطه دورتری تصمیم گرفتیم که شنا کنیم اما همین که خواستیم پای‌مان را در دریا بگذاریم. دو آقای لباس شخصی با ادبیات بسیار بدی مانع شدند. من سعی کردم با آرامش به آن‌ها تفهیم کنیم که فقط کمی شنا می‌کنیم و بیرون می‌آییم با همین لباس‌ها و مواظب هستیم که روسری‌مان هم از سرمان نیفتد ولی این گفته‌ها هیچ توفیری نداشت و بحث با آن‌ها هم بی‌نتیجه بود و در نهایت بدون اینکه قدم به دریا بگذاریم، برگشتیم. چون با لحن بسیار بدی تهدید شدیم که اگر وارد دریا شویم، تبعات بدی برایمان دارد.

بانوی دیگری هم به تبعیض‌های موجود در طرح عفاف و حجاب معترض شد و گفت: من به این طرح معترضم چون فقط برای بانوان در سواحل اجرا می‌شود. چرا به آقایانی که به‌شکل زننده‌ای در دریا مشغول آبتنی هستند، هیچ اعتراضی نمی‌شود ولی با ما که در گرمای 48 درجه با مانتو و شلوار و روسری می‌خواهیم وارد آب شویم، برخورد می‌شود؟! چرا دریا را دارند به انحصار آقایان در می‌آورند و تنها آبتنی ما زنان را گناه کبیره می‌دانند.

وی با تاکید بر اینکه پلاژ بانوانی که برای ما در نظر گرفته‌اند، متروکه است و نیاز به بازسازی و لایه‌روبی اصولی دارد، افزود: برای اینکه عمق دلیل اعتراض ما را باور کنید، از مسوولان و متولیان امر می‌خواهم که یک بار در این پلاژ تن‌شان را به آب بزنند و در کف آن راه بروند تا بدانند که این پلاژ چقدر غیراستاندارد است و دور از شأن ما زنانی که تنها حق استفاده از آن را دارند.

این شهروند همچنین با بیان اینکه من از مسوولان و متولیان حجاب و عفاف در استان یک سوال دارم که برای تفریح و اوقات فراغت زنان بوشهری در تابستان چه امکانات و بسترهایی را فراهم کرده‌اند تا من زن به جای آبتنی در دریا بتوانم از گرمای تابستان به آن پناه بیاورم و وقتم را به شکل صحیحی پر و همچنین تفریح کنم، خاطرنشان کرد: قطعا پاسخ امیدبخشی ندارند. بنابراین از این مسوولان می‌خواهم که حقوق زنان و تفریحات آن‌ها را جدی بگیرند؛ چراکه این جامعه به زنان شاد و سرزنده نیاز دارد تا بتواند نسل سرزنده‌ و امیدواری را از آن‌ها تحویل بگیرد. بنابراین نباید به بهانه عفاف و حجاب مانع از تفریحات سالم و بجای زنانی که خود معترف و معتقد به حجاب هستند، شوند. زنان جامعه هم حق دارند که از حداقل امکانات تفریحی که در استان وجود دارد مانند مردان استفاده کنند.