بامدادجنوب- سیدعلی موسوی: آل خلیفه با تسلط بر تمام کانونهای قدرت در بحرین، مدیریت وزارتخانهها، هیاتها و نهادهای دولتی را قبضه کرده و از این طریق در صدد بسط و توسعه هرچه بیشتر قدرت خود هستند.
پادشاه بحرین و وزیر دیوان پادشاهی بیشترین سهم وزارتخانهها و هیاتها و نیز نهادهای حکومتی را در اختیار داشته و آن را کاملا در اختیار خود گرفتهاند. در همین ارتباط آمار مربوط به پرونده جناحهای حکومتی و تسلط آنان بر نهادهای دولتی نشان داد که 62.5 درصد وزارتخانهها و هیاتها و نیز نهادهای دولتی بهطور مستقیم از سوی جناح موسوم به جناح قصر اداره میشود. بهعبارت دیگر این جناح 25 نهاد دولتی را در اختیار خود دارد. اما جناح سلمانبن حمد آل خلیفه موسوم به جناح ولیعهد نیز مدیریت هشت نهاد دولتی را در اختیار دارد که 20 درصد نهادهای مزبور را تشکیل میدهد. جناح نخست وزیر نیز هفت نهاد دولتی یعنی 17.5 درصد آن را مدیریت میکند. نکته قابل ملاحظه اینکه حمدبن عیسی آل خلیفه پادشاه بحرین و خالدبن احمد آل خلیفه وزیر دیوان پادشاهی از طریق جریان موسوم به قصر و خوالد بیشترین سهم وزارتخانهها، هیاتها و نیز نهادهای حکومتی را در اختیار دارند.
جنگ قدرت بین آل خلیفه
از چهاردهم فوریه سال 2011 تا کنون رقابت بر سر مهار تکاپوی بیسابقه مردمی در بحرین و نیز نفوذ و سلطهجویی و عرض اندام هرچه بیشتر در بین خاندان حاکم شدت پیدا کرده است. اما تکاپوی مردمی هنگامی شعلهور شد که پادشاه بحرین با کودتای معروف علیه اعتماد 98.4 درصدی مردم و منشور کار ملی در سال 2002 امید مردم را به یاس تبدیل کرد. جنگ قدرت در بحرین بین خاندان حاکم در فواصل زمانی مختلف آشکارا نمود پیدا میکند، به این معنی که گاه این کشمکشها از طریق برنامهریزی و جنگ بر سر سیاستهای تعیین مناصب مهم و حساس صورت گرفته و علنی میشود. سایر مناصب دولتی نیز معمولا از طریق دستور پادشاهی یا ابلاغیه او و یا تصمیمات وزارتی تعیین میشود و بر این اساس اعضای خاندان حاکم برای توسعه سلطه و قدرت خود در حال رقابت در این خصوص هستند.
در این شرایط روشن است که پروندههای سخت و پیچیدهای در داخل نظام سلطهجوی آل خلیفه وجود دارد، خاندانی که مانند استوانهای است که شکاف برداشته و همچنان در حال جنگ علیه مردم و خواستههای قانونی آنان است و با وجود خونین بودن گزینههای امنیتی همچنان بر طبل این گزینه میکوبد اما مردم بحرین از همان آغاز با ایمان راسخ و استوار عادت کردند که در راه آیندهای مبتنی بر دموکراسی روشن و متفاوت از گذشتهای تاریک و دیکتاتوری بهای آن را بپردازند. در این وضعیت و با در نظر گرفتن مسائل مختلف و مهمی چون پروندههای پیچیده رقابت در خاندان حاکم، نیز فریاد اعتراضات مردمی و گزینههای امنیتی آل خلیفه این سوال مطرح است: اداره قدرت در بحرین به چه شکل است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که قدرت در بحرین از طریق یکه تازی خاندان آل خلیفه در تصمیمات سیاسی و ثروتهای ملی و در چارچوب نظام قبیلهای سلطهجو اداره میشود و بر اساس آن هرگونه مشارکت مردمی در تصمیمگیریهای کشور مردود است.
اعضای خاندان حاکم برای کسب قدرت یکدیگر را پس میزنند
به عبارت بهتر خاندان حاکم برای بهدست آوردن تسلط هر چه بیشتر و قدرتطلبی به رقابت با یکدیگر برخاسته و هر یک برای اداره قدرت که مورد سوال ما است، دیگری را پس میزند. در این شرایط روشن است که کشمکش کشندهای در اتاقهای تاریک در جریان است که یکی از این اتاقها به جناح خوالد معروف است، به این معنی که خالد بن احمدال خلیفه وزیر دیوان پادشاهی و احمدبن عطیهالله آل خلیفه وزیر پیگیری در دیوان پادشاهی و خلیفه بن احمدآل خلیفه فرمانده کل قدرت این جناح را به دست دارند.
این اتاقها زیر چتر حمدبن عیسی آل خلیفه فعالیت میکنند و جریان کاملی را تشکیل دادهاند که همان جریان قصر است و با وجود کشمکش داغ با خلیفهبن سلمان آل خلیفه نخست وزیر بحرین، بهطور کامل بر امور کشور تسلط دارد. جناح قصر در جنگ منافع و احتکار ثروت رودر روی جناح ولیعهد تلاقی پیدا کرده است و این رقابتها در طرحی بهنام تشکیل «دولت کوچک» نمود یافت که نخست وزیر آن را در نطفه خفه کرد. اما زیاده خواهیهای شخصی ولیعهد در طول 15 سال اخیر در اقداماتی نظیر تلاش برای انجام اصلاحات نمود یافت که در آن نیز بهدنبال عملی کردن خواستههای خود بود.
با این همه ولیعهد در تمام نبردهایی که بهمنظور تغییرات و یا مانور اصلاحات وارد آن شد، گاهی تا حدودی ناکام مانده و گاه ضربه سنگینی متحمل شده که نمونه آن در تاریخ 14 فوریه و هنگامی بود که در تلویزیون بحرین گفتوگو را خواستار شد و ناگهان برگهای که فکرش را نمیکرد بهدستش رسید. با وجود کشمکشهای طولانی مدت بر سر قدرت در بین خاندان حاکم اما هنوز هیچ یک از طرفهای رقیب شکست نخورده است. یکی از طرفهای رقیب، رویارویی جریان نخست وزیر با جریان ولیعهد است، اما اکنون جریان قصر است که در این رقابتها جلودار است و دیوان پادشاهی کانون عملیات آن بوده و با حمایت مستقیم پادشاه یا همان حمدبن عیسی آل خلیفه اداره میشود و او نیز در حفظ قدرت خود به وزیر دیوان پادشاهی اتکا دارد. یکی از موارد رقابتهای داخلی بحرین بر سر هیاتهای دولتی یا همان وزارتخانههایی است که دیوان پادشاهی بدون هرگونه نظارت، مدیریت آن را در اختیار دارد و با استفاده از آن بر مراکز مهم حکومتی تسلط دارد.