بامدادجنوب- ابوعلی زرین قلم: هفته گذشته بود که بخش‌هایی از سخنان نماینده مردم دشتی و تنگستان در جمع اعضای شورای شهر بوشهر را تیتر یک روزنامه کردیم. بیش از یک ماه پیش هم باز در گفت‌وگویی که با نماینده دشتستان در مجلس شورای اسلامی داشتیم از وی در مورد تشکیل مجمع نمایندگان استان پرسیدیم و او وعده روزها را داد و اکنون که از ماه هم گذشته، هنوز خبری نشده است.
به‌نظر می‌رسد مانند حوزه اقتصاد و توسعه که از جایگاه میانی جدول کشور به رتبه آخر صعود کرده و از آخر اول شده‌ایم، اکنون هم باید نگاهمان به آسمان باشد و از انتخاب‌هایی که مردم کرده‌اند، انگشت به دهان بمانیم که چه اتفاقی قرار است بیفتد. از 31 استان کشور، همه استان‌ها مجمع نمایندگان خود را تشکیل داده و دارند سهم و دنگ خود را از کشور می‌برند اما در استان ما که بحمدالله چهار نماینده بیشتر ندارد، هنوز این چهار نفر نتوانسته یک بار هم که شده دور هم جمع شوند و برای مسائل مهم استانی با هم مشورت کنند.
البته ما درد را می‌دانیم از کجاست و اگر این نمایندگان نخواهند به وظیفه نمایندگی خود عمل کنند، درد را اعلام می‌کنیم و در این مورد هیچ ابایی هم از کسی یا جریان و فکری نداریم. در حالی که استان را بحران آب در بر گرفته، از تامین اجتماعی استان که این روزها با ابزار رسانه می‌خواهد خودش را موفق جلوه دهد بیش از 250 میلیارد تومان پول مردم خارج شده و به پایتخت رفته، شهرک صنعتی و منطقه ویژه اقتصادی تعطیل است و بانک‌های استان از هیچ‌کس حرف‌شنوی ندارند و سرمایه جذب می‌کنند تا در استان‌های دیگر سرمایه‌گذاری کنند، درآمدهای گمرکی و مالیاتی سر از خزانه در می‌آورد و چیزی به استان نمی‌رسد و.... نمایندگان استان هم راه خود را می‌روند و این چیزی نبوده و نیست که مردم از انتخاب خود خواسته‌اند.
البته از همان روزی که خانم سکینه الماسی و شیخ عبدالحمید خدری در کمیسیون انرژی دعوایشان بالا گرفت مشخص بود که ما شاهد قدرت‌گیری نمایندگان استان نخواهیم بود. حتی شهریاری باتجربه هم که امید بسیاری به وی داشتیم، در این میان نتوانست کار به‌خصوصی انجام دهد. یکی از دلایل اصلی ناکامی نمایندگان استان در این زمینه، نداشتن مشاورهای خوب و قابل است. مشاورانی که می‌توانند ارتباطات قوی با عرصه‌های مختلف داشته باشند.
از سوی دیگر، باید خدا را شاکر بود که تنها چهار نماینده داریم و هر چهار شهرستان یک حوزه است، اگر در یک حوزه سه یا چهار نماینده حضور داشت، باید چه می‌کردیم؟ چهار نماینده، در چهار سال هر کدام یک سال می‌توانستند ریاست را بر عهده بگیرند اما آیا تنها ریاست مهم است؟ آیا تنها رئیس مجمع نمیاندگان شدن مهم است؟ آیا صرفا نماینده شدن مهم است؟ بایدهایی در این زمینه وجود دارد که نمی‌توان به‌سادگی از کنار آن گذشت.
به هر ترتیب تا زمان سپری نشده است نمایندگان استان که در قریب به دو ماه گذشته چندان نام و نشانی از آنها مشاهده نشده و در برابر اتفاقات گسترده‌ای که طی این مدت در حوزه بین‌المللی ، ملی و محلی رخ داده هیچ واکنشی نشان نداده‌اند باید تکلیف مجمع نمایندگان استان را مشخص کنند. کافی است نگاهی به عملکرد نمایندگان سایر حوزه‌ها در سطح کارشناسی و رسانه‌ای داشته باشید تا متوجه نوع تاثیرگذاری در عرصه ملی بشوید. خوشبختانه برخی از نمایندگان که در صورت نیاز نامشان را هم ذکر خواهیم کرد، فقط و فقط دغدغه‌های خاص دارند.
با این حساب، به‌نظر می‌رسد که میان نمایندگان استان هنوز اختلاف وجود دارد وگرنه چه وجهی وجود دارد که آنها نباید کنار هم نشسته و برای حل و فصل مشکلات استان و رایزنی یک‌پارچه با مسوولان کشوری اقدام لازم را به عمل آورند. در دوره‌ای که اتحاد رمز موفقیت است، فعلا استان بوشهر در همه چیز آخر است، در خیلی از مسائل شانس نیاورده‌ایم اما امیدواریم که در حفظ جایگاه و اعتبار استان در مجلس شانس بیاوریم. به این نمایندگان توصیه اکید می‌کنیم که مراقب زمان باشند، چراکه زمان ایستایی ندارد و به‌سرعت می‌گذرد. ما در عرصه رسانه هم تاکنون نتوانسته‌ایم آن‌گونه که باید و شاید در حوزه نمایندگان اقدام قابلی نشان بدهیم و این نمایندگان حتی تلفن‌شان را هم جواب نمی‌دهند. در گزارش‌های بعدی بیشتر به این مساله خواهیم پرداخت.
تازه های سایت
پربازدید ها