بامداد جنوب - هدی خرم آبادی:گذشته همیشه ناگفته‌هایی پراهمیت و مهم برای بشر دارد و از آنجا که این ناگفته‌ها در طول تاریخ یا تحریف شده‌اند یا به هر دلیلی به نسل امروز منتقل نشده‌اند، از این‌رو بازگشت به گذشته و سیری در آن نشان‌دهنده میزان هوش و خردی است که انسان‌های آن روزگار داشته‌اند و ما امروز به‌شدت به آن خرد والا نیازمندیم. مطالعه کوتاه و مختصر متون باقیمانده از ایران باستان کفایت می‌کند تا از میزان اهمیت و احترامی که به طبیعت و در راس آنها به حیوانات و درختان داده می‌شد، پی ببریم. در فصل چهارم دینکرد، آلودگی آب از گناهان بزرگ محسوب می‌شده است و در پاره 11 یسنا هفدهم، آمده است که همه گیاهان را می‌ستاییم و در بند پنجاه فصل پانزدهم «ونديداد» درباره حقوق حیوانات آمده است كه هر كس ماده سگي را كه تازه زاييده باشد بكشد، سزاي آن هفتصد ضرب با سيخ اسب‌راني و هفتصد ضرب با ابزار فرمانبرداري است. وجود قوانینی مشخص برای حیوانات در آن دوران در حالی است که که در قرآن کریم و روایات اسلامی نیز به احترام به حقوق حیوانات و حفاظت از طبیعت تاکید بسیار شده است. خداوند در آیات متعددی از قرآن کریم، انسان ها را به شناخت مجموعه ای از رفتارهای حیوانات و تفکر در کیفیت خلقت و زندگی آن ها و همچنین به عبرت گیری از ایشان دعوت کرده است، جانورانی مثل چهارپایان، پرندگان، مورچگان و زنبورعسل و با وجود این، ما سال‌هاست به‌دنبال دفاع از حقوق آنها هستیم و مشخص است که هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم. ...
از زمانی که اشتغال و توسعه لقلقه زبان مسوولان شده، به نام توسعه به جان طبیعت تاخته‌اند و نگاهی به گوشه و کنار این سرزمین موید این مطلب است. هورالعظیم در آتش بی‌تدبیری ما سوخت و پس از چند روز اعلام کردیم که این آتش‌سوزی عمدی بوده است! تالاب‌هایمان خشک شد و ما آنقدر به دنبال پیدا کردن مقصر بودیم که بسیاری از فرصت‌ها نیز خشک شدند.
حیرت و شگفتی اینجاست، وقتی با کمترین هزینه می‌توانیم به صنعت گردشگری کمک کنیم، با دست خودمان فرصت‌سوزی می‌کنیم و به جای آن، به «حبابی» متوسل می‌شویم و کاشانه در مسیر باد می‌سازیم.
جنگل‌های زیبای دیر یکی از جاذبه‌های بکری است که اکنون قربانی توهم توسعه برخی افراد می‌شود. سخن از درخواست مجوزی به اداره کل محیط زیست استان در سال 92 به منظور احداث سایت پرورش لارومیگو است. فرد سرمایه‌گذاری در سال 92 درخواست خود را با موضوع احداث سایت پرورش میگو به محیط زیست ارسال می‌کند و کارشناسان محیط زیست استان و شهرستان نیز پس از بررسی منطقه، با این طرح مخالفت می‌کنند اما سرمایه‌گذاری که عزم خود را برای احداث این سایت جزم کرده، راهی سازمان می‌شود که دلایل مخالفت محیط زیست را حل کند و باید بدانیم، در حیرت کامل رده آلایندگی برای لارومیگو، رده 6 که برابر با آلایندگی پتروشیمی‌هاست، ثبت شده است. حال سوال اینجاست که یک سرمایه‌گذار تا چه اندازه در سازمان محیط زیست نفوذ دارد که برای رایزنی به آنجا می‌رود.
طی بازدید کارشناسان محیط زیست شهرستان و استان با این طرح مخالفت و هشدار به تجاوز در حریم دریا داده می‌شود اما منابع طبیعی که از سال 94 به بعد متولی منطقه مورد نظر است در استعلام نامه مخالفت محیط زیست تائید می‌کند که پروژه در حریم دریا نیست!!!
چرا با وجود مخالفت‌های محیط زیست اما سرانجام مجوز احداث این سایت صادر می‌شود؟
با همه این اوصاف قرار بوده این سایت از زمان صدور مجوز به مدت یک سال، احداث شود و در صورت عملی نشدن روند اخذ مجوز می‌بایست از آغاز طی می‌شده، حال این‌که فرد سرمایه‌گذار در حال حاضر با مجوز ابطال شده اقدام به ساخت این سایت کرده است..
به گفته مدیرعامل انجمن سوکا، کسی با احداث سایت مشکلی ندارد، اما با حضور آن در این منطقه مخالف هستیم و طی نامه‌نگاری‌های بسیار منطقه دیگری برای این سایت پیشنهاد شده که برای خود سرمایه‌گذار و تسهیل در روند طرح هم بهتر است اما اصرار بر احداث سایت در جوار حراها خود حکایت دیگری است. مشکل ما ارزیابی‌های محیط زیستی و رد شدن لوله‌ها از وسط حراهاست. با طرح مورد نظر آب به حراها نمی‌رسد و شاهراه آب اصلی بسته می‌شود. مخالفت ما با مشکل اکوسیستمی طرح است.
ارزش بالای زمین در جوار جاده وفاق دیر _کنگان قطعا اجازه انتخاب دیگری را به سرمایه‌گذار نمی‌دهد.
انجمن سوکا یکی از سازمان‌های مردم نهادی است که مسوولانه، متخصصانه و بجد از طبیعت دیر پاسبانی می‌کند و با همه قوا در مقابل انتقادها مبنی بر احساسی برخورد کردن مقاومت می‌کنند. گویی ترفند مسوولان برای به سکوت واداشتن مردم همین است که احساسی برخورد نکنید. جلوی توسعه را نگیرید. بگذارید پیشرفت کنیم... هدر رفت بیت‌المال برای طرح‌هایی که هیچ خروجی برای مردم و آینده استان نداشتند، کم نیستند. به‌نظر می‌رسد در درک مفهوم «توسعه» در دام توهم افتاده‌ایم و درک درستی از «توسعه پایدار» نداریم.
با این حال، پس از پیگیری انجمن سوکا و نامه‌نگاری با اداره اطلاعات، دفتر امام جمعه، شهرداری، فرمانداری، منابع طبیعی، دادستان، محیط زیست و ... این طرح متوقف شده و قرار است امروز (شنبه) با حضور این مسوولان جلسه‌ای برگزار شود که متولیان امر اعلام کنند که طرح مورد نظر ارزیابی محیط زیستی دارد یا خیر، در حریم دریاست یا خیر، زمین خواری و دریاخواری محسوب می‌شود یا خیر، جنگل‌های حرا را نابود می‌کند یا خیر و در نهایت به ادامه این ساخت و ساز مجوز دهند و متولیان امر به‌ویژه دادستانی باید درباره فعالیت با مجوز ابطال شده، به عموم مردم توضیح دهند.
