بامداد جنوب: «استقلال در خطر حذف از آسیا»، «احتمال
صادر نشدن مجوز حرفهای برای پرسپولیس»، «احتمال تکمیل نشدن مدارک باشگاههای
ایرانی» و ... . اینگونه خبرها و تیترهای تکراری را معمولا در فاصله ماههای
مرداد تا اواسط مهر، هر سال در رسانههای ورزشی کشور میبینیم و تقریبا به شنیدن و
تکرار آن عادت کردهایم.
امسال قرعه بهنام باشگاه استقلال و البته هوادارانش افتاده که ثانیه
به ثانیه در انتظار شنیدن خبرهای شوکآور پیرامون احتمال حذف از رقابتهای آسیایی
باشند اما آن کسانی که باید اینگونه اخباربر
آنها اثر بگذارد، مانند سنوات گذشته دلخوش به لابیهای احتمالی و امکان برقراری
ارتباطات و اعمال نفوذ در تصمیمات کنفدراسیون فوتبال آسیا خواهند بود.
نکته جالب توجه تکرار این اتفاق برای دو باشگاه وابسته به وزارت ورزش
و جوانان است که همواره در خطر حذف از رقابتهای آسیایی بهدلیل بدهیهای انباشته
قرار دارند اما هیچگاه کسی به ریشهیابی موضوع و حل این مشکل نمیاندیشد. با توجه به اینکه انتخاب
مدیران دو باشگاه پرسپولیس و استقلال را وزارت ورزش و جوانان بر عهده دارد، همچنین
سیاستگذاریهای این دو باشگاه نیز بر مبنای سیاستهای ابلاغی وزارت ورزش شکل
گرفته است باز هم کسی در قبال مشکلات مستمر و همیشگی این دو باشگاه پاسخگو نیست.
سوال اینجاست که اگر هزینههای نامتعارف و خارج از توان این دو
باشگاه با تائید وزارت ورزش صورت گرفته، چرا مسوولان این وزارتخانه در مقام
پاسخگویی همچنین رفع این مشکل بر نمیآیند و در قبال تصمیمات و اقدامات منصوبان
خود پاسخگو نیستند؟ اگر
هم عبور از سقف توان مالی و بودجه مصوب که منجر به انباشته شدن این بدهیها شده بر
خلاف خواسته و دستور مسوولان وزارت ورزش بوده، چرا با مدیران منصوب خود و متخلفان
ماجرا برخورد صورت نگرفته است؟ در
هر دو صورت قربانی اصلی دو باشگاه، هواداران آنها و همچنین اعتبار و آبروی فوتبال
ایران است که بهسادگی در چنین موقعیتی قرار میگیرند.
بدهی انباشته دو باشگاه حاصل مدیریت مدیرانی است که برای حفظ کرسی
خود مجبور به پذیرفتن تعهدات نامعقول بودند و حالا توان جبران چنین خساراتی، ظاهرا
نه برای وزارت ورزش و جوانان و نه برای دو باشگاه وجود ندارد، همانطور که در ظاهر
قرار نیست چنین روندی در موقعیت فعلی و یا حتی آینده نیز متوقف شود. تعهدات به جامانده از
قراردادهای برانکو ایوانکوویچ، کالدرون، استراماچونی یا بازیکنان بیکیفیت خارجی
دو باشگاه نیز در سالهای آینده مشکلات مشابهی برای دو باشگاه ایجاد خواهد کرد،
زمانی که احتمالا مطابق سنت سنوات گذشته خبری از مدیران فعلی نیست اما متولی و
مالک اصلی همان وزارت ورزش است با همان سیاستهایی که تاکنون برای حل مشکلات مالی
باشگاهها، خصوصاً این دو باشگاه راهگشا نبوده است.
سهیل مهدی، رئیس دپارتمان صدور مجوز حرفهای سازمان لیگ فوتبال ایران
درباره مطرح شدن بحث حذف تیم فوتبال استقلال تهران از رقابتهای فصل آینده لیگ
قهرمانان آسیا، تصریح کرد: درباره بحث دریافت مدارک باشگاهها زمانبندی خاصی داریم
و باشگاهها وظیفه دارند در این برنامه زمانبندیشده مدارک خود را ارسال کنند اما
درباره خطر حذف یک تیم خاص باید بگویم تا زمان پایان ارزیابیها این گمانهزنیها
وجود دارد. پس از پایان مرحله دریافت و تکمیل مدارک، دپارتمان صدور مجوز حرفهای
آنها را دستهبندی کرده و گزارش خود را در اختیار کمیته بدوی قرار میدهد. کمیته
بدوی درباره واجد شرایط بودن باشگاهها برای دریافت مجوز تصمیمگیرنده است. ما اکنون مشغول بررسی مدارک هستیم و تا زمان نهایی
شدن این کار، نمیتوانیم رای خاصی بدهیم. هر سال نقاط ضعفی در مدارک باشگاهها
مشاهده میکنیم که باشگاهها سعی در جبران این موارد دارند. بازهم میگویم تا
زمانی که بررسیمان درباره مدارک باشگاهها نهایی نشود، نمیتوانیم درباره حذف
باشگاهها قضاوت کامل داشته باشیم. اکنون تنها میتوانیم آرزو کنیم نمایندههای
خوبی در لیگ قهرمانان آسیا داشته باشیم.
او درباره تسویه شدن بسیاری از بدهیهای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس، گفت: اگر بخواهیم خبر خوبی
به هواداران بدهیم، این دو باشگاه روی
هم رفته از سال گذشته تاکنون حدود ۱۱۰
میلیارد تومان بدهیشان را حل و فصل کردهاند. یعنی بخشی از آنها را تسویه و برای
پرداخت بخشی دیگر توافق کردهاند. این مبلغ یک شبه ایجاد نشده بود بلکه بار سنگینی
بود که طی سالها در استقلال و پرسپولیس رسوب کرده و آنها مجبور شدند برای شفافیت
پروندههای مالیشان و کسب مجوز حرفهای مبلغ مذکور را مدیریت کنند. خوشبختانه
مدیران باشگاهها در این مسیر گام برداشته و راه زیادی را پیش رفتند. بسیاری از
پروندهها شفاف و تعیین تکلیف شد و حدود ۸۰
درصد پروندهها هم حل و فصل نهایی شد. برخی از پروندهها هم در انتظار بررسیهای
نهایی در مراجعی مانند فیفاست. سبک شدن بار باشگاهها از اشتباههای قبلی خبر خوبی
است اما اگر وارد عمق موضوع شویم بحث بدهیها و نگرانی هواداران از این امر بیشتر معلول
نوسانات مدیریتی باشگاههاست.
وی در پایان گفتوگو خاطرنشان کرد: فرآیند ما برای دریافت مدارک تا
ساعاتی دیگر به پایان میرسد و پس از آن گزارش خود را در اختیار کمیته بدوی قرار میدهیم.
اگر رای این کمیته مورد قبول باشگاهها نباشد، آنها میتوانند از کمیته استیناف
صدور مجوز حرفهای درخواست رسیدگی مجدد کنند و در نهایت پس از نهایی شدن رای کمیته
استیناف، کل نتایج به AFC ارائه میشود
تا ما از طریق کنفدراسیون فوتبال آسیا بتوانیم باشگاههای دارای مجوز حرفهای را
معرفی کنیم. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ مجری دستورهای AFC
هستند و ما روی موضوعی سرپوش نمیگذاریم. مسوولیت صحت مدارک برعهده باشگاههاست و
پس از تحویل مدارک به کنفدراسیون فوتبال آسیا از سوی این نهاد هم بررسی میشوند و
چند ماه بعد مسوولان ممیزی کنفدراسیون هم با حضور در ایران و محل باشگاهها راستیآزمایی
میکنند. این مراحل احتمال مشکوک بودن مدارک را به کمترین حد میرساند. ما سعی
کردهایم امانتدار تمامیت فوتبال ایران باشیم. تیم ملی کشورمان در رتبه اول آسیا
قرار دارد و باید از لحاظ رعایت قوانین هم اول باشیم.
وقت آن نرسیده تدبیری اندیشیده شود که به جای خواهش و تمنا از مسوولان AFC یا درخواست لابی ازمسوولان فدراسیون فوتبال، ساختار
مدیریتی حرفهای در باشگاهها ایجاد شود و بودجه هر باشگاه متناسب با درآمد تنظیم
شود، بهگونهای که در پایان چند فصل مدیریت غیرحرفهای کوهی از بدهیهای رنگارنگ
داخلی و خارجی برای دو باشگاه باقی نماند؟
و سوال پایانی اینکه عصر کابوسهای
تکراری برای دو باشگاه سرخابی وابسته به وزارت ورزش و جوانان چه زمانی به پایان میرسد؟