بامدادجنوب- سیدعلی موسوی: این خلاصه‌ای از قدرت گروه 1+4 است که از سوی روسیه، ایران، سوریه، عراق و جنبش حزب‌الله بنا نهاده شده است.

شاید پیش از این هیچ‌کس گمان نمی‌کرد حتی اگر منافع مشترک باعث گردد، عملیاتی نظامی و مشترک انجام شود، این‌گونه سریع معادلات تغییر پیدا کند اما حالا شاهدیم جبهه‌های که این گروه در پی فتح آن هستند، یکی پس از دیگری فتح می‌شود، مساله‌ای که نگرانی غرب و حامیان تروریسم را موجب شده است.

اما یک بازیگر دیگر نیز مساله را به‌خوبی دنبال می‌کند، سرکردگان نظامی، امنیتی و سیاسی رژیم صهیونیستی از شروع تحرکات گسترده ارتش سوریه و عملیات موفقیت‌آمیز زمینی آن علیه باندهای تروریستی تکفیری سرگردان شده و هراسان شده‌اند.

اکنون خونی تازه در رگ‌های ارتش سوریه جریان یافته است. آخرین نبرد جدی ارتش سوریه با تروریست‌های مسلح اواخر ماه اکتبر سال 2014 یعنی حدود یک سال قبل بود که شهرک راهبردی مورک را آزاد کرد اما نتوانست به سوی خان شیخون در ریف جنوبی ادلب پیشروی کند.

متاسفانه ارتش سوریه بعداز آزادسازی مورک تا چندی پیش توفیقی در ادلب، جسر الشغور و اریحا نداشت.

بعد از سقوط استان ادلب به‌جز دو شهرک کفریا و الفوعه، ارتش سوریه تنها برای بازپس‌گیری شهرک‌ها و روستاهایی که در دشت الغاب از دست داده بود، تلاش می‌کرد. در حقیقت ارتش سوریه در لاک دفاعی فرو رفته بود تا بتواند از مناطق حیاتی و مناطقی که در آنها حضور داشت، دفاع کند.

در همان روزها شهر تدمر نیز سقوط کرد و داعش همزمان حمله به فرودگاه دیرالزور وحسکه را نیز آغاز کرده بود. در نبود حملات و ابتکار عمل‌های هجومی، گزارش‌های غربی و عربی همواره از فروپاشی قریب‌الوقوع ارتش سوریه و تخصیص مهمات باقیمانده برای جلوگیری از سقوط دمشق و استان‌های ساحلی لاذقیه و طرطوس سخن می‌گفتند که هدف آنها ایجاد جنگ روانی رسانه‌ای و سیاسی برای در تنگنا قراردادن مقامات سیاسی سوریه بود تا مجبور شوند با طرح تقسیم سوریه و ترسیم مرزهای جدید موافقت کنند.

اما در این میان گروه‌های تروریستی تکفیری و حامیان آنها خسارت‌های بزرگی را در جنوب سوریه از ارتش این کشور و هم‌پیمانان آن متحمل شدند که مانع سیطره آنها بر شهر حلب و ریف آن و بهره‌برداری از نبرد ادلب شد. این تغییرات به جذب هزاران داوطلب جدید در تشکل‌های مختلف منجر شد که رئیس ستاد کل ارتش سوریه روز گذشته از یکی از آنها تحت نام « سپاه چهارم خط‌شکن» یاد کرد.

هر چند جنگنده‌های روس از هشتم مهرماه حملات خود علیه مواضع گروه‌های تروریستی تکفیری از جمله داعش را در مناطق مختلف سوریه براساس درخواست این کشور و با هماهنگی دمشق شروع کرده‌اند اما از دو روز قبل امتحان جدید ارتش سوریه با شروع عملیات بزرگ زمینی شروع شده است. اکنون دستور کار ارتش سوریه در چارچوب عملیات بزرگ زمینی، حمله، آزادسازی سرزمین‌های اشغال شده از چنگ تروریست‌های مسلح، تثبیت مناطق آزاد شده و پیشروی سریع به سوی مناطق جدید است.

 ارتش سوریه مرحله اول عملیات بزرگ را در ریف حماه آغاز کرد و توانست جبهه‌ای وسیع را در چند محور از شرق شهر مورک تا قلعه المضیق در مرزهای دشت الغاب باز کند و 50 کیلومتر مربع در محور مورک و 20 کیلومتر مربع در محور المضیق را آزاد و پاکسازی کند. در طول جنگ علیه تروریست‌های تکفیری در سوریه، ارتش این کشور اکنون دست به اقدامی بزرگ و متهورانه زده است و روز گذشته در دو محور اصلی ریف شمالی لاذقیه و دشت الغاب عملیات بزرگ را ادامه داد و به موفقیت‌های چشمگیری هم دست یافت. پیروزی‌های بزرگ و جدید ارتش سوریه سهم بسزایی در هرج و مرج ایجاد شده در میان تروریست‌های تکفیری مسلح داشته است.

 در همین رابطه الاخبار به نقل از منابعی نوشت که تروریست‌های تکفیری مجبور شده‌اند تعداد زیادی از عناصر مسلح خود را از ادلب به ریف‌های حماه منتقل کنند، در حالی که تعدادی از آنها هم در حال فرار به‌سوی مرزهای ترکیه هستند. این منابع تاکید کرده‌اند که توسعه سریع منطقه عملیاتی تروریست‌های تکفیری مسلح و حامیان آنها را غافلگیر کرده است، به‌ویژه این که جنگنده‌های روس موفق شدند با دقت اهداف خود را نابود کنند و بالگردهای هجومی روس هم وارد میدان نبرد شدند. روز گذشته و بعد از ماه‌ها بار دیگر ژنرال علی عبدالله ایوب، رئیس ستاد مشترک ارتش سوریه بیانیه‌ای نظامی را در‌باره عملیات بزرگ زمینی و پیشروی‌های ارتش سوریه قرائت کرد.

اما 1+4 و در راس آنها روسیه در شام به‌دنبال چیست؟

تاکنون سه هدف از عملیات ضد تروریسم روسیه در سوریه مشخص شده و آنها حملات هوایی، جلوگیری از ادامه نفوذ کشورهای منطقه در داخل سوریه به‌ویژه ترکیه، زمینه‌سازی برای موفقیت‌های میدانی از جمله ایجاد مانع برای نقش‌آفرینی ترکیه و بالا بردن روحیه سوریه و هم‌پیمانان آن است. 

با وجود سیطره ارتش سوریه و هم‌پیمانان آن بر ده‌ها کیلومتر مربع از ریف حماه، این عملیات بزرگ تنها آزمونی اولیه برای ارزیابی نتایج حملات هوایی علیه تروریست‌های مسلح، میزان هرج و مرج و بحران در میان آنها و خطوط امدادرسانی آنها بود و نبرد اصلی به‌زودی شروع می‌شود.

به نظر می‌رسد شروع نبرد بزرگ زمینی همزمان با حمله‌های جنگنده‌های روس به مواضع جیش‌الفتح، عناصر تروریست دست نشانده ترکیه و قطر که از اتاق عملیات انطاکیه هدایت می‌شوند و بیشتر آنها عناصر جبهه النصره و احرار‌الشام و تروریست‌های چچنی، ازبک و ایگور هستند، حاکی از اهمیت آن است. 

در حقیقت توفان سوخوها در نزدیک مرزهای ترکیه و مناطق شمالی سوریه پیامی است به ترک‌ها و تغییر در قواعد درگیری‌هایی که آنها با مداخله مستقیم نظامی زمینی و هوایی و یا حمایت از گروه‌های تروریستی تکفیری شروع کرده‌اند. 

برخی کارشناسان حتی می‌گویند ولادیمیر پوتین با حمله موشکی این کشور به مواضع تروریست‌های تکفیری از جمله داعش در سوریه از دریای خزر که به نگرانی و دستپاچگی امریکایی‌ها و ترک‌ها منجر شد، پیام خود را به ترکیه تکمیل کرد. 

اما اکنون نوبت بازی امریکا در صفحه شطرنج نبرد با تروریسم در سوریه است، امریکایی‌ها کدامین مهره را حرکت خواهند داد؟ معنای این عبارت اشتون کارتر که گفته است روس‌ها در روزهای آینده خسارت بشری خواهند دید، چیست؟