روز گذشته میدان بهارستان شاهد حضور پرشور مردم بود، مردمی که آمده بودند تا برای آخرین وداع با پاکبازان جبهه و جنگ، غواصان از جان گذشته‌ای که با دستان بسته در خاک خفتند، حاضر شوند. شاید برای ما که جنگ را در خاطرات کودکی‌امان دوره می‌کنیم، آمدن شهدا با نگاه دیگری تفسیر شود، اما برای آنهایی که روز گذشته حاضر شدند تا با هم‌رزمان خود آخرین وداع را کنند، داستان بسیار متفاوت بود.

در روزنامه امروز، گزارش‌ها و تصاویر متعددی در مورد این پاکبازان ایرانی و جانبازان راه حق و حقیقت داریم، اما آنچه که نباید آن را در مورد عملیات کربلای4 فراموش کرد، حماسه جوانان بوشهری در این عملیات بود. عملیاتی که به‌باور گروهی شکست بزرگی بود و به‌باور بسیاری دیگر مقدمه‌ای برای فتح بزرگ‌تر که همان کربلای5 باشد.

در این عملیات هزاران رزمنده بوشهری مانند دیگر ایرانی‌ها حضور داشتند و برای پیروزی دل به خطوط نفوذ‌ناپذیر بعثی‌ها زدند اما صدها نفر از آنها به‌شهادت رسیدند، بسیاری زخمی و جانباز شدند و گروهی دیگر هم به‌اسارت درآمدند. به‌خوبی آن روزها را به‌یاد دارم که با پدرم به مراسم تشیع آنها می‌رفتیم و یا بر بالین چند نفر دیگری که از روستای ما زخمی شده بودند، حاضر می‌شدیم.

برای نسلی که پس از جنگ متولد شدند، ماندن در دوران حماسه جنگ اندکی سخت است، اما هیچ کشوری نمی‌خواهد روح حماسه و جانبازی برای وطن را خاموش و یا فراموش کند، همه به‌دنبال آن هستند تا خون شهدای وطن را پاس بدارند و بدانند که این جوان که رفتند برای چه بوده است.

در این میان گروهی هستند که مدام از شهدا خرج می‌‌کنند در حالی که به‌باور نگارنده کمترین اعتقادی هم به این موضوع ندارند و تنها و تنها در صدد سوءاستفاده از این مساله هستند. چند وقت پیش که یکی از همین افراد میزبان مراسمی بود و بامداد جنوب در حد وسع خودش به‌آن پرداخت، تماسی گرفته شد که چرا بامدادجنوب این‌چنین به برنامه ما پرداخته و باید یک صفحه کامل را به‌آن اختصاص می‌داد و فوراً هم کانال را به سمت امام و شهدا و رهبری عوض کرد.... هر چند او با پاسخ محکم و قاطع ما مواجه شد و به‌ وی تذکر داده شد که دیگر در این وادی – دستکم در برابر بامداد جنوب که افتخار دارد هر روز یکی از شهدای بزرگوار استان را معرفی کند و به‌صورت هفتگی در صفحه‌ای در مورد جانبازی آنها منتشر کند – ورود نکند، اما هستند کسانی در گوشه کنار این ممکلت که در گردنه خودخواهی و خودپسندی نشسته تا به‌زعم خود از خون شهدا پاسداری کنند، اما به‌فکر جیب خود هستند.

بدون شک جنگ ایران با انیران که از هزاره‌های گذشته شروع شده و با وجود اهریمنان و پلیدی‌ها همچنان ادامه خواهد داشت، خون‌های بیشتری خواهد طلبید، مانند امروز که به‌صورت متناوت عزیزی از شامات و عراق به با تن غرق به‌خون به کشور باز می‌گردد، اما یادمان باشد که آنها برای عزت ایران رفتند و راهشان برای همیشه مستدام خواهد ماند و کسی هم نمی‌تواند آنها را به‌نام خود مصادره کند. 

نویسنده: کریم جعفری