بامدادجنوب- الهام بهروزی: انسان از دیرباز اهداف و پیام‌های خود را با بهره‌گرفتن از قلم یا کشیدن نقش‌های گوناگون به دیگران منتقل ساخته است، گاه پیام خویش را با ترسیم یک تابلو به تصویر می‌کشد، گاه در قالب یک دلنوشته‌ آن را نمایان‌ می‌سازد و گاه نیز با بهره‌گیری از هنر نمایش به خلق پیامی می‌پردازد که به کمک دیالوگ‌ها، حرکات اعضای بدن و فضاسازی آن را به دیگران انتقال می‌دهد اما این هنر در جامعه ما آن‌گونه که شایسته است، مورد استقبال واقع نشده است.

 در استان بوشهر، گروه‌های نمایشی متعددی چه در مرکز و چه در شهرستان‌های استان مشغول به فعالیت هستند، یکی از این گروه‌ها، گروه نمایشی «آمین» است که چندین سال است در بندر گناوه فعالیت می‌کند و در این هفته نیز نمایش «نت» را در این شهر به روی صحنه برده‌ است.

این نمایش به نویسندگی حسین زارعی و کارگردانی سعید بهمرد به مدت یک هفته از 23 تا 29 آبان‌ماه هر روز ساعت ..:16 در پلاتوی انجمن هنرهای نمایشی شهرستان گناوه اجرا می‌شود.

این نمایش راوی زندگی یک زوج (ساحل و نیما) است که به‌دلیل مشغله کاری و اختلاف در زندگی دچار مشکل شده‌اند و برای جبران تنهایی خود به سراغ نت و شبکه‌های اجتماعی می‌روند و هر کدام سعی در یافتن کسی دارد که... .

صادق کشت‌ورز، نیلوفر داوودی، فرشته طباطبایی در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازند و سارا دهدشتی (منشی صحنه)، سروش بهمرد (عکاس)، امید دشتی‌مکان (نور)، محسن دشتی‌زاده (طراح صحنه) و دانیال عرب‌زاده (چندرسانه‌ای) از دیگر عوامل نمایش «نت» هستند.

سعید بهمرد، کارگردان نمایش نت در گفت‌و‌گو با بامداد جنوب گفت: خوشبختانه استقبال مردم از این نمایش خیلی خوب بوده، چون «نت» دغدغه زندگی‌شان به شمار می‌رود و چیزی است که در کل با آن در ارتباط هستند، در این چند روز که اجرا داریم با وجود بضاعت کم شهر گناوه در زمینه هنر و نمایش، تبلیغات ما چندان خوب نبوده ولی هر روز سالن محل اجرا پر می‌شود و ما شعارمان این است؛ «دنبال جذب تماشاچی نیستیم، دنبال جذب مخاطب هستیم»؛ مخاطبی که با گوشت، پوست و استخوانش تئاتر را درک و با آن ارتباط برقرار کند.

سرپرست گروه هنری آمین با اشاره به این‌که گاه بعضی از افراد گمان می‌کنند که «نت» در زندگی‌شان ایجاد مشکل‌ می‌کند، افزود: ولی من می‌گویم که نت یک اتفاق و جریانی است که در حال حاضر در زندگی ما وجود دارد و ما نمی‌خواهیم در مورد آن قضاوت کنیم که این جریان واجب است یا این‌که اینترنت خوب یا بد است. فقط می‌خواهیم بگوییم که در خانواده‌ای که اینترنت دارند، حادثه‌ای رخ داد که از دل این حادثه این داستان شکل گرفته است.

بهمرد با بیان این‌که 25 سال است که  تئاتر کار می‌کند، بیان کرد: تاکنون نمایش‌های متعددی را کارگردانی کرده است، از جمله نمایش «تابستانه» نوشته حسن حامد (74)، «مراقبت‌های ویژه» نوشته محمد رحمانیان، «ناگهان شبی امرو» (87)، «رفیق صادراتی» نوشته حسن زارعی و ... که بیشتر این نمایش‌ها جوایز اول یا دوم کارگردانی را در جشنواره‌های استانی کسب کرده‌اند، نظیر نمایش «ناگهان شبی امرو» و «گبه خوانی» به‌عنوان نمایش برتر جشنواره فجر استانی انتخاب شدند و به جشنواره منطقه‌ای راه یافتند. 

وی در مورد برنامه‌های آتی گروه نمایشی آمین گفت: کار دیگری به‌نام «دختران اورژانس» آماده اجرا داریم که بعد از پایان اجرای نمایش نت، روی صحنه می‌رود و هم‌اکنون در حال تمرین و دوره خوانی آن هستیم که این نمایش هم به نویسندگی حسین زارعی است و راضیه زارعی آن را کارگردانی می‌کند. البته دو نمایش طنز هم نیز برای اجرا در حال نگارش داریم ان‌شاء‌الله برای بهمن‌ماه آماده می‌شود. 

بهمرد با اشاره به ‌این‌که گروه «آمین» فعالیت خود را از سال 1374 آغاز کرده است و تاکنون نمایش‌های بسیاری را به روی صحنه برده است، یادآور شد: وضعیت تئاتر و هنرمندان فعال در این زمینه، متوسط است ولی مطلوب نیست، افرادی هستند که از تئاتر چیزی نمی‌دانند اما پرادعا هستند در مقابل، افرادی هم هستند که تئاتر را می‌شناسند ولی فروتنی می‌کنند و چیزی نمی‌گویند. یک سری مجادلاتی در این هنر وجود دارد، از مرکز استان گرفته تا شهرستان‌های آن و این یک چیز کلی است که به نظر من بهترین کار مدارا است و با مدارا می‌توان حلقه گمشده دوستی را میان اهالی تئاتر ایجاد کرد.

سعید بهمرد در پایان از حمایت‌های شهرداری بندر گناوه قدردانی کرد و گفت: در کشور ما، همکاری نهادهای دولتی با هنرمندان تئاتر ضعیف است، شاید به‌دلیل این‌که مسوولان هنوز به اهمیت و نقش تئاتر و تاثیرگذاری آن پی نبرده‌اند.

 وی در پایان گفت: تئاتر دیدن و تئاتر کار کردن خیلی خوب است، به‌طوری که در خیابان «برادوی نیویورک» دیدن تئاتر یک پرستیژ محسوب می‌شود ولی ما اینجا باید به اجبار افراد را برای تماشای تئاتر بیاوریم در حالی که در آنجا دیدن تئاتر یک نوع اشرافی‌گری به‌شمار می‌آید و ای کاش این اتفاق در منطقه ما بیفتد و دیدن تئاتر به‌عنوان یک ضرورت در سبد خانوار قرار گیرد.

لازم است که در زمینه معرفی هنر تئاتر و هنرمندان این عرصه تدابیری اندیشیده شود، دیگر کافی است این همه غربت این هنر و هنرمندانی که سالیان زیادی از عمرشان را در این عرصه هزینه کرده‌اند، نیاز است که مسوولان و مردم این‌‌بار فریادها و دردهای خفته این قشر را بشنوند، چراکه کوشیده‌اند با نمایش‌های خود مسائل و مشکلات روز جامعه را به همگان عرضه کنند، اجراهایی که قابل تامل و درنگ است. آنها قصه‌هایی را به معرض نمایش می‌گذارند که از بطن زندگی من و شما سر برآورده است، حال لازم است که دیده شوند، با همه دغدغه‌هایشان، با همه تلاش‌هایشان، چراکه نیاز است در این زمینه فرهنگسازی شود. همه باید دست به دست هم بدهیم تا این هنر در جامعه جایگاه واقعی خود را بیابد. بیاییم از خودمان شروع کنیم، تماشای تئاتر را جزء برنامه‌های هفتگی خود قرار دهیم و هنرمندان هم‌استانی را با استقبال از آثارشان دلگرم کنیم.