بامدادجنوب- علی پورتنگستانی: زوم حرفه‌ای بودن و حرفه‌ای شدن این نیست که فقط چارت اداری قوی داشته باشیم بلکه حرفه‌ای کردن زیرساخت ها از هر مساله‌ای مهم‌تر است. مساله‌ای که سال‌هاست در فوتبال ایران مغفول مانده است.
مساله و مشکل چمن یکی از دغدغه‌های اهالی فوتبال است. چه کسی در دنیا فکر می کند یکی از دلایل افت فوتبال در ایران مساله چمن است. در حالی که تیم‌های باشگاهی زمین تمرین مناسب برای دوره تاکتیک‌های خود ندارند در چمن‌های خوبی هم مسابقات خود را دنبال نمی‌کنند. همه این مسائل در فوتبال ایران در شرایطی رخ می‌دهد که فوتبال روز دنیا و حتی همین کشورهای حوزه خلیج فارس اصلا دغدغه‌ای به نام چمن ندارند.
این در شرایطی است که مربیان و بازیکنان حاضر در لیگ برتر بارها از وضعیت چمن‌های موجود در ورزشگاه‌های کشورمان ابراز نارضایتی کرده و بارها باختشان را به دور از موضوعات فنی و به ناهموار نبودن زمین بازی ربط داده‌اند.
در این سال‌ها صحبت از میزبانی ایران در جام ملت های آسیا در سال 2019 شنیده و از کشورمان به‌عنوان یکی از مدعیان اصلی به دست آوردن این میزبانی نام برده می‌شد اما با نگاهی به وضعیت ورزشگاه‌های فعال در فوتبال کشور به این نتیجه رسیدیم که باید کارهای زیر ساختی زیادی روی این استادیوم‌ها انجام شود و شاید بتوان گفت که ورزشگاه آزادی آن هم با ارفاق، فعلا از شرایط خوبی برای برگزاری فوتبال برخوردار است. هز چند با وضعیت فعلی تصور می‌کردیم که فقط از نظر سخت‌افزاری دچار مشکل هستیم اما همه شرایط به قولی گل بود که به چمن نیز آراسته شد!
در این سال‌ها مسوولان ورزشی استان‌ها، باشگاه‌ها و... سعی کرده‌اند تا زمین چمن ورزشگاه‌هایی که از آن در لیگ برتر استفاده می‌شود را ترمیم اساسی کنند اما نه تنها در این راه موفق نبودند، بلکه وضع خیلی از همین استادیوم‌ها بدتر از قبل هم شده است.
زمانی که استادیوم‌های مختلف کشور قصد ترمیم و بازسازی چمن خود را دارند، از طریق مناقصه این پروژه را به کمترین پیشنهاد واگذار می‌کنند. همین طرز فکر باعث می‌شود تا شرکتی که مسوولیت این کار را بر عهده گرفته از ضعیف‌ترین مواد و امکانات در این راه استفاده کند. از آنجایی که اکثر ورزشگاه‌ها نیز دولتی محسوب می‌شوند، یک باشگاه خاص روی آن نظارت ندارد و فقط وارث مشکلات بعد از ساخت است. از طرفی سازمان لیگ و فدراسیون نیز هیچ وقت در این رابطه تفکری اساسی نکرده و فقط سعی کرده‌اند با زودتر آماده کردن ورزشگاه‌ها به هر قیمتی از برنامه اعلام شده لیگ، عقب نمانند. بارها شاهد بودیم که در دو روز متوالی در ورزشگاه‌هایی که 2 تیم از آنها استفاده می‌کنند، 2 دیدار برگزار می‌شود که اصلا با اصول حرفه‌ای سازگار نیست.
در حالی ما با مشکل چمن ورزشگاه و کمبود دیگر امکانات در استادیوم‌ها روبه‌رو هستیم که دیگر کشورهای آسیایی- که عمدتا سطح فوتبالشان پایین‌تر از ایران است- کمترین دغدغه را در این‌باره ندارند. تنها برتری ایران نسبت به این کشورها تعداد زیاد ورزشگاه‌ها است.
مثلا ازبکستان که توانست در مقدماتی جام جهانی 2014 ایران را شکست دهد، 5 ورزشگاه فوتبال دارد که از این تعداد 4 ورزشگاه درجه A یعنی بالاترین درجه کیفیت را در اختیار دارند اما در ایران با N تعداد ورزشگاه فقط آزادی و تختی هستند که درجه A را دارند که آن هم از نوع منفی است. پس بهتر است با مدیریت منابع، ورزشگاه‌های کمتری را در اختیار داشته باشیم اما امکانات و بودجه بهتری را در اختیار ورزشپگاه‌های ساخته شده قرار دهیم.
در همین راستا نخستین سمینار تخصصی چمن و سیستم‌های گرمایش از کف در ایران با حضور متخصصینی از آلمان، ترکیه و ایتالیا جهت آموزش روش‌های جدید و متدهای نوین در این 2 عرصه و به میزبانی شرکت سدروس سبز که نخستین شرکت و به‌نوعی پیشگام این صنعت در ایران است، برگزار شد.
شرکت سدروس سبز در ایران پیشتاز و پیشرو در امر چمن و سیستم‌های گرمایشی از کف در ورزشگاه‌ها به شمار می‌رود و قصد آنها این است که با ورود تکنولوژی روز دنیا، سطح استادیوم و به نوعی زیرساختها را در فوتبال و سایر ورزش‌ها بالا ببرد تا یک انقلاب و شرایط جدید و مناسبی در ایران مهیا کند. از این رو با دعوت از کشورهای صاحب سبک و مطرح در این امر به ایران و استفاده از فن‌آوری‌های نوین آنها و البته آموزش کارشناسان ایرانی به‌طور کاملا علمی و حرفه‌ای به موضوع زیرساختها در ایران بپردازد تا شاهد کیفیت‌های بین‌المللی در سخت افزار ورزشی در کشور باشیم.
مهم‌ترین موضوع در ورزش، زیرساختها و سخت‌افزار‌های مناسب است که بتواند به پیشرفت سریع و ارائه یک نمایش زیبا در میدان مسابقه کمک کند. در فوتبال ایران که همانند سایر کشورهای دنیا در حال پیشرفت است و به حرفه‌ای شدن نزدیک و در برخی موارد رسیده است، پرداختن به زیرساختها امری حیاتی به‌شمار می‌رود.
همان‌طور که گفته شد، کشورهایی که در این سمینار حضور داشتند بسیار سطح بالا بودند و بیش از 150 استادیوم را برای جام جهانی و رقابت‌های المپیک طراحی و اجرا کردند که همه آنها جزء ورزشگاه‌های بزرگ و مشهور در دنیای فوتبال هستند که استفاده مناسب از تجربیات آنها می‌تواند آینده خوبی را برای این بخش در ایران رقم بزند.
شاهین استادجو، مدیرعامل شرکت سدروس سبز در گفت‌وگویی، در مورد اهداف و برنامه‌های این شرکت صحبت کرد و گفت: تمام تلاش ما این است که بتوانیم بهترین کیفیت ممکن چمن را در ایران فراهم کنیم. همه می‌دانند که مهم‌ترین مساله در فوتبال روز دنیا، زیرساخت مناسب است که اصلی ترین آن چمن است. مربیان و بازیکنان برای این‌که بتوانند به‌خوبی تکنیک‌ها و تاکتیک‌های خود را به نمایش بگذارند، نیاز به بهره بردن از سخت‌افزار مناسب دارند که در راس آن چمن قرار دارد.
استادجو افزود: هدف ما از برگزاری این سمینار، این بود که کارشناسان امر با نحوه استفاده از چمن و چگونگی نگهداری از آن آشنا شوند؛ به همین خاطر بهترین‌ها به ایران آمدند تا به‌خوبی از تجربیات آنها استفاده کرده و با رشد و تربیت متخصصین، کیفیت در همه جای این مرز بوم، از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب بالا ببرد تا تمام استعدادهای فوتبال در کشور به یک اندازه رشد کنند و از زیرساخت یکسان بهره ببرند. البته نیاز به این است که بخشی از بودجه برای زیرساختها در نظر گرفته شود تا به این وسیله ما هم بتوانیم کار مدنظر خود را راحت‌تر پیش ببریم و سریع‌تر کل کشور به این سیستم‌ها مجهز شوند.
بارها شاهد بودیم که در جای جای ایران استادیوم‌هایی ساخته شده که در ابتدا کیفیت زمین چمنشان مطلوب بوده اما بعد از مدتی به شکل گذشته بازگشته است. همواره مدیران کمبود بودجه را دلیل ایجاد این وضعیت عنوان کرده اند اما به نظر می‌رسد دلیل اصلی عدم توانایی همان مدیران باشد نه بودجه‌ای که در اختیار دارند. هزینه نگهداری چمن یک ورزشگاه که حال استاندارد داشته باشد، تقریبا ماهیانه 10 میلیون تومان می‌شود و سالیانه چیزی حدود 120 و نهایتا با هزینه‌های جانبی 150 میلیون تومان است.
این مبلغ را مقایسه کنید با قرارداد یک بازیکن فوتبال که فقط جزئی از یک تیم است؛ شاید یک دهم یا یک بیستم قرارداد بازیکنان امروزی. این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که فقط عدم نظارت و سوء‌مدیریت باعث شده تا بالاترین سطح فوتبال ایران نیز از بازی کردن در یک زمین چمن مناسب محروم باشد.
همه ما به‌خوبی می‌دانیم که ایران بهترین مکان برای میزبانی رقابت در خاورمیانه است اما نبود و یا کمبود زیرساخت ها و سخت افزار مناسب، باعث می‌شود که امثال قطر و امارات میزبانی‌‌ها را کسب کنند که اصلا گنجایش جمعیت تماشاکننده را ندارند ولی ایران پهناور این‌گونه نیست. همه با هم باید دست به دست هم دهیم و در توسعه زیرساختها به این کمپانی و کمپانی‌های دیگر کمک کرده تا فوتبال ما بین‌المللی شود؛ چون این بین‌المللی شدن میلیاردها دلار برای ما سود خواهد داشت.
باید همه نگاه‌ها به صنعت فوتبال تغییر کند تا همه ما مانند اغلب کشورهای دنیا بتوانیم از موقعیت پیش آمده به‌خوبی و البته به‌درستی استفاده کنیم. به امید روزی که این اتفاقات در کشور عزیزمان رخ دهد.
