بامدادجنوب- عبدالله محمدعلیپور: صنعت پردرآمد پرورش میگوی استان امسال هم مانند سال گذشته گرفتار بیماری لکه سفید شده است. ویروسی که با بیاحتیاطی عاملان پرورش، در سایتهای پرورشی وارد میشود و بهراحتی به سایر حوضچههای پرورشی سرایت میکند و به همین سادگی سرمایهگذاریهای چند میلیارد تومانی را بر باد میدهد. تنها در سال گذشته سه هزار و 500 تن میگو در استخرهای پرورشی معدوم شد و بهگفته رئیس اتحادیه پرورشدهندگان میگوی استان، 25 هزار فرصت شغلی آسیب دید.
با وجود اینکه مسوولان سازمان دامپزشکی همواره بر وجود نظارت در سایتهای پرورشی اذعان میکنند و هشدارهای لازم را در زمینه مراقبتهای مرتبط با بیماری جهانی لکه سفید به پرورشدهندگان ارائه میدهند اما بعضی از پرورشدهندگان با بیاحتیاطی اقدام به وارد کردن بچهمیگو یا غذای میگوی آلوده میکنند که ظاهرا استفاده از آنها از مجرای دامپزشکی نمیگذرد.
آنطور که ابراهیم عباسی در نشست گفتوگوی دولت و بخش خصوصی در روز گذشته اعلام کرده است، شش استخر پرورش میگو در دیلم به لکه سفید آلوده شدهاند؛ علاوهبر این شش استخر پرورش میگو که در سه مزرعه بویرات دیلم بوده است، در یک استخر هم برداشت غیر متعارف سبب آلوده شدن مزرعه به بیماری لکه سفید شده است.
وی همچنین از رسیدن بیماری لکه سفید به سایت پرورشی شیف بوشهر خبرداد و گفت: سه مزرعه پرورش میگو در جزیره شیف به آلوده شدن استخرهای پرورشی به بیماری لکه سفید مشکوک شدهاند که باید اقدامی عاجل انجام شود.
وجود بیماری لکه سفید در هر حوضچه پرورشی با آزمایشهایی که انجام میشود، قابل شناسایی است و هر سایت آلوده باید بلافاصله پس از مسدود شدن مسیرهای ورودی و خروجی آب با استفاده از کلر بهطور کلی از بین برود.
همه پرورشهندگان بهخوبی میدانند که راه نجات از لکه سفید و خسارتهایی که از آن ناشی میشود، پیشگیری است و در صورتی که مراقبتهای لازم انجام شود، هیچ سایتی آلوده نمیشود و سرمایهای به هدر نمیرود. با اینحال، وجود برخی از مشکلات باعث میشود که پرورشدهنده دست به اقدامات ریسکی، مانند واردات لارو و غذای آلوده کند.
یکی از این پرورشدهندگان هماستانی در گفتوگو با بامداد جنوب درباره دلیل واردات غیر مجاز برخی از همکارانش گفت: گاهی اوقات لاروهایی که از سوی پژوهشکده میگو و اتحادیه خریداری و در اختیار شرکتهای پرورشی قرار میگیرد کافی نیست و یا اینکه پرورشدهنده به اشتباه فکر میکند که خودش میتواند بچهمیگوی با کیفیتتری را وارد کند و در حوضچهها پرورش دهد.
وی افزود: از سوی دیگر، ما و همکاران همیشه بر کیفیت بخش عمده غذایی که در کشور تولید و توزیع میشود اعتراض داشته و داریم. با اینحال، بهدلایل بهداشتی همه تلاش میکنند نیاز خود را از داخل تامین کنند اما هر زمان غذای میگو کم شود، تولیدکننده مجبور میشود از طریق غیرمجاز غذا وارد کنند.
این عوامل باعث میشود که حوضچهها آلوده شوند و پس از آلوده شدن یک سایت، با انتقال غیرمجاز میگو، بچهمیگو و حتی خوراک از آن سایت به سایتهای دیگر و همچنین رعایت نشدن بهداشت و قرنطینه در هنگام بروز بیماری، لکه سفید به سایتهای دیگر منتقل میشود.
پرورشدهندگان علاوه بر مشکلاتی که در زمینه تامین خوراک و لارو دارند، برای دریافت طلبهای خود از بیمه و همچنین در مورد برآوردهای شرکت بیمهگر در زمینه خسارتهای وارد شده نیز مشکلات زیادی دارند.
این پرورشدهنده در این زمینه یادآور شد: متاسفانه بیمه سال گذشته با پرورشدهندگان برخورد مناسبی نداشته و بهعنوان نمونه شخص بنده که در آن سال حدود 300 میلیون تومان خسارت دیده بودم، در برآوردهای بیمه کمتر از 30 میلیون تومان نصیبم شد که آن هم بهکندی پرداخت شد.
وی خاطرنشان کرد: صنعت میگو اگر به همین منوال پیش برود و مسوولان رسیدگی لازم را به حال پرورشدهندگان نکنند، در آیندهای نهچندان دور نابود خواهد شد و هیچکس از این شرایط نفعی نخواهد برد.
بامداد جنوب تاکنون چندین گزارش را در مورد پرورشدهندگان به چاپ رسانده و با چندین کارشناس، پرورشدهنده، مسوول و رئیس اتحادیه و صنف مصاحبههایی را داشته است که برداشت ما از کل مشکلاتی که این فعالان اقتصادی دارند این است که عزم و خواست لازم برای برطرف کردن مشکلات در بین خود پرورشدهندگان وجود ندارد.
مسوولان اتحادیه پرورشدهندگان در راس تشکیلات قرار دارند و این در حالی است که بهنظر میرسد، برخورد آنها با مسوولان مرتبط با چاشنی رودربایستی و تعارف همراه است و به گفته برخی از پرورشدهندگان، سیاست یکی به نعل و یکی به میخ را در پیش گرفتهاند. همین موضوع نیز باعث شده است که در بین پرورشدهندگان همدلی و هماهنگی لازم وجود نداشته باشد و برخی از آنها بر خلاف خواستههای گروهی پرورشدهندگان دست به اقدامات غیرمجاز و غیرقانونی بزنند که نمونههای آن را در سالهای گذشته شاهد بودهایم.