بامداد جنوب - علی تنگستانی:

علیرضا صمیمی، دروازه‌بان بوشهری مس سونگون، بار دیگر توانست با این تیم قهرمان لیگ برتر فوتسال کشور شود تا همچنان به افتخارآفرینی خود در این رشته ادامه دهد. دروازه‌بانی که حالا بهترین دروازه‌بان فوتسال ایران است. 

لیگ برتر فوتسال کشورمان، هفته گذشته با برتری تیم مس سونگون مقابل تیم گیتی‌پسند اصفهان به پایان رسید و تیم مس برای دومین‌ سال پیاپی عنوان قهرمانی مسابقات را به‌دست آورد. علیرضا صمیمی، دروازبان بوشهری و مرد شماره یک تیم ملی فوتسال ایران که درون دروازه تیم تبریزی حضور داشت در این بازی بارها با واکنش‌های خود دروازه مس را نجات داد تا دوئل او سپهر محمدی دیگر دروازه‌بان ملی‌پوش تیم ملی به سود صمیمی به پایان برسد. صمیمی در طول فصل عملکرد بسیار خوبی داشت و تاثیر چشمگیری در قهرمانی تیم مس سونگون داشت. حالا او به اولین بوشهری تبدیل شده است که دوبار پشت سر هم قهرمان لیگ برتر فوتسال کشور می‌شود. در ادامه این گزارش، گفت‌وگویی با این دروازه‌بان جوان اما باتجربه تیم ملی و مس سونگون داشتیم که مشروح آن را می‌خوانید.

با توجه به این‌که فصل گذشته هم قهرمان مسابقات شده بودیم، نماینده ایران در جام باشگاه‌های آسیا بودیم به همین دلیل زودتر از همه تیم‌ها تمرینات پیش‌فصل خود را آغاز کردیم. مدیریت باشگاه برای این‌که تیم در ابتدا مشکلی نداشته باشد، سعی کرد تمام بازیکنان موردنیاز باشگاه را خریداری کند تا تیم از همان ابتدا با تمام نفرات خود، کار خود را برای حضوری قدرتمند در جام باشگاه‌های آسیا و لیگ برتر کشور آغاز کند. از آنجا که می‌دانستیم مرحله نهایی لیگ امسال به‌صورت پلی‌آف برگزار می‌شود، پنج بازی قبل از مسابقات جام باشگاه‌های آسیا اهمیت چندانی برای ما نداشت و همین مساله باعث شد که در آن بازی‌ها فقط دو برد به‌دست آوریم. این مساله باعث شد در ابتدا با تیم گیتی‌پسند اختلاف امتیازی پیدا کنیم اما از آنجا که مرحله نهایی به‌صورت پلی‌آف بود و ما می‌دانستیم که بی‌شک به آن مرحله صعود می‌کنیم، درگیر این اختلاف امتیاز نشدیم. حتی در هفته‌های پایانی لیگ، سرمربی به چند بازیکن اصلی از جمله من استراحت داد تا در مرحله نهایی مسابقات با قدرت بیشتری وارد شویم. با اختلاف 9 امتیاز با تیم صدر جدول وارد مرحله پلی‌آف شدیم ولی ما از قبل هدف‌گذاری خود را در این مرحله مشخص کرده بودیم و دقیقا می‌دانستیم که در این مرحله به‌دنبال چه هستیم. در بازی اول تیم شهروند ساری که یکی از تیم‌های خوب لیگ بود را پشت سر گذاشتیم. در بازی نیمه نهایی هم رقیب خود طی دو بازی رفت و برگشت شکست دادیم و در نهایت در فینال مسابقات به مصاف تیم گیتی‌پسند اصفهان رفتیم. 

همانطور که گفتم رقیب ما در فینال تیم گیتی‌پسند بود که بازیکنان ملی‌پوش خوبی داشت و این در حالی بود که در تیم‌ ما ملی‌پوشان زیادی بود و به همین دلیل انتظار می‌رفت که بازی رفت سرشار از هیجان باشد ولی در نهایت در کمال تعجب همگان، بازی رفت بدون گل به پایان رسید. اتفاقی که به ندرت در فینال مسابقات لیگ برتر فوتسال رخ می‌دهد. در بازی برگشت که در اصفهان برگزار شد، می‌دانستیم کار سختی در پیش داریم چراکه بازی کردن با گیتی‌پسند آن در مقابل آن همه تماشاگر در اصفهان بسیار دشوار بود. در نیمه اول با نتیجه 3 بر یک از رقیب عقب افتادیم و همه فکر کردند که این بازی دیگر تمام شده است ولی ما با یک کامبک رویایی توانستیم به بازی برگردیم و با زدن چهار گل در نیمه دوم قهرمان مسابقات لیگ برتر کشور شویم. فکر می‌کنم که بازی که در نیمه دوم این مسابقات ارائه دادیم، بهترین بازی مس در کل رقابت‌های لیگ برتر بود. به هر حال ما توانستیم برای دومین‌ سال پیاپی قهرمان مسابقات شویم و این مساله نشان می‌دهد مدیریت و کادرفنی باشگاه به‌خوبی توانسته‌اند وظایف خود را انجام دهند. درست است که ما در طول فصل یک مدیرعامل خود را تغییر دادیم و ثبات مدیریتی باشگاه به هیچ عنوان از بین نرفت. فرقی نمی‌کرد که چه کسی مدیرعامل باشگاه است، چراکه مسیر مس سونگون از ابتدا مشخص بود. ما می‌دانستیم که در هر بازی چه می‌خواهیم و در چه جایی باید ببریم و در چه بازی باید مساوی کنیم. خوشبختانه با تلاش بازیکنان، کادر فنی، مدیریت باشگاه و هواداران تیم مس سونگون موفق شدیم در اصفهان، جام لیگ برتر را تصاحب کنیم کاری که هر تیم نمی‌تواند آن را انجام دهد.

در مورد عملکرد خودم در این فصل از رقابت‌ها باید بگویم که همیشه دوست داریم در هیچ بازی گل نخورم. اگر در یک بازی گل بخورم، هر چند مقصر اصلی آن گل نباشم ولی باز هم خودم را مقصر اصلی می‌دانم. بهتر است که مربیان باشگاه در مورد عملکرد من توضیح دهند ولی همین‌که توانستم با مس سونگون قهرمان شوم و در مقابل تیم‌های برتر لیگ عملکرد و سیو‌های خوبی داشته باشم، نشان می‌دهد در کل عملکرد خوبی در مسابقات این فصل از رقابت‌ها داشته‌ام. البته در اینجا باید از مربیان تیم هم تشکر کنم که در این راه کمک شایانی به بنده کردند و چیزهای زیادی به من آموختند. در کل می‌توانم بگویم که مجموعه باشگاه مس سونگون نمره 20 خواهد گرفت، چراکه توانستیم جام را به‌دست آوریم. 

سال آینده سال پرترافیکی برای تیم ملی فوتسال به حساب می‌آید. در مهرماه 98، مقدماتی جام ملت‌ها را در پیش داریم و پس از آن در بهمن‌ماه، در مسابقات جام ملت‌های آسیا و انتخابی جام جهانی که در ترکمنستان شرکت خواهیم کرد. آنطور که به ما گفته‌اند، در روزهای فیفادی هم دو بازی دوستانه خواهیم داشت. به هر حال سالی سخت همراه با چالش‌های هیجان‌انگیز در پیش داریم. سالی که جام ملت‌های آسیا در آن برگزار می‌شود و به همین دلیل به احتمال زیاد اردوهای زیادی در پیش خواهیم داشت. از طرفی دیگر، از آنجا که مقدماتی جام جهانی 2020 هم در پیش داریم، سال 98 سالی سخت و همه برای فوتسال کشورمان به حساب می‌آید. در نهایت باید بگویم که هیچ چیزی جز قهرمانی در جام ملت‌ها ما را راضی نمی‌کند، چراکه در حال حاضر جزء چهار تیم برتر دنیا هستیم و این مساله باید در جامل ملت‌ها یکبار دیگر ثابت کنیم. امیدواریم که در این مسابقات شرمنده مردم ایران نشویم و عنوان قهرمانی مسابقات جام ملت‌های آسیا را به‌دست آوریم. 

سال 96 و 97 دو سال بسیار خوب و سرشار از موفقیت برای من بود. در این دو سال من توانستم به همراه تیم مس سونگون قهرمان لیگ برتر کشور شوم. همچنین در سال 97، با این باشگاه توانستم عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا را به‌دست آورم. همچنین برای سومین ‌سال پیاپی جزء کاندیدای بهترین دروازه‌بان سال بودم. همچنین در اوایل این سال، دستکش طلایی لیگ برتر فوتسال کشورمان را هم به‌دست آوردم. همه این عناوین نشان می‌دهد که سال 97 یک سال فوق‌العاده برای من بوده است. مطمئنا در سال 98 باید تلاش بیشتری به‌خرج دهد تا بتوانم عملکرد بهتری نسبت سال 97 داشته باشم. هدف کلی من این است که در این سال هم برای تیم باشگاهی و هم برای تیم ملی مثمرثمر باشم.