علی پورتنگستانی:
یک سال از رفتن کیروش از ایران میگذرد اما وضعیت تیم ملی کشورمان نه تنها بهتر نشده بلکه بدتر هم شده است. این در حالی است که خیلی از منتقدانی که در زمان کیروش او را مسبب خیلی از اتفاقهای تلخ فوتبال کشورمان میدانستند، حالا سکوت پیشه کردهاند و حرفی برای گفتن ندارند. آیا این به معنی پذیرش شکست است؟
دقیقا یک سال پیش در چنین روزی سرمربی تیم ملی کشورمان بعد از هشت سال فعالیت در ایران، استعفای خود را تقدیم فدراسیون کرد و ایران را برای همیشه ترک کرد ولی چیزی که از او ماند میراث بزرگی از بازیکنان با استعداد و باتعصب بود. رفتن کیروش از ایران در آن زمان آرزوی خیلی از مربیان فوتبال و بازیکنانی بود که دستشان از تیم ملی قطع شده بود و این جدایی برای آنها به معنی یک پیروزی بود. در این یک سال بهنظر میرسد نهتنها به جلو حرکت نکردهایم، بلکه به عقب هم برگشتیم و تمام مشکلاتی که در دوران کیروش فکر میکردیم حاصل کار این مربی پرتغالی است، ادامه دارد. فقط باید امیدوار بود وقتی یکسال بعد درباره دو سالگی جدایی کیروش مینویسیم، اوضاع فوتبال ملی ایران خیلی بهتر از شرایط فعلی باشد.
این مربی باتجربه که هنوز ایران و خاطرات این کشور را فراموش نکرده است، روز گذشته در پیامی اینستاگرامی به این مساله واکنش نشان داد. در این پیام خطاب به مردم ایران آمده است: «یک سال پس از ترک ایران میخواهم از همه بازیکنان، کارکنان، هواداران و فدراسیون فوتبال ایران تشکر کنم.افتخار بسیار بزرگی بود. من تمام خاطرات و لحظات شگفتانگیزی را که با تیم ملی و هواداران ایرانی داشتم، برای همیشه در قلب خود نگهخواهم داشت.با احترام به ملت ایران و با آرزوی سعادت و صلح برای همه».
در ادامه گزارش نگاهی به وضعیت کلی فوتبال ایران پس از کارلوس کیروش میکنیم تا ببینیم آقایان چه بر سر تیم ملی آوردهاند.
فشردگی لیگی برتر ربطی به کارلوس نداشت
در زمان برگزاری لیگ برتر، کیروش در برخی از مواقع بازیکنان تیم ملی را فرا میخواند تا در کمپ تمرینی تیم ملی تمرین کنند. مسالهای که البته با واکنش برخی از مربیان باشگاهی همراه بود و آنها معتقد بودند که سرمربی تیم ملی برنامههای لیگ را به هم ریخته است. حال پس از یک سالها میبینیم که وضعیت برگزاری بازیهای لیگ برتر نه تنها بهتر نشده بلکه در هر هفته باید منتظر تعویق یک بازی باشیم (حالا بگذریم که مسابقات هم خود با یک ماه تاخیر شروع شد). حالا سوال من از آن مربیانی که آن زمان کیروش را مسبب این اتفاقها میدانستند این است که حالا از آنها چه کسی مقصر است؟ آیا باز هم کیروش در این مساله دخالت کرده است؟ نکند کیروش از راه دور لیگ برتر را کنترل میکند و ما خبر نداریم؟ باوجود اینکه ماههای زیادی تیم ملی سرمربی نداشت و حتی در نیمفصل اردویی برای ملیپوشان برگزار نشد اما شرایط فعلی نشان میدهد مشکل از برنامهریزی کیروش نبوده و مسوولان بهصورت کلی باید فکری به حال تقویم فشرده فوتبال ایران کنند تا یک اتفاق غیرمترقبه و لغو یک بازی به یک دغدغه بزرگ تبدیل نشود.
منتقدانی که سکوت کردهاند
در هشت سالی که کیروش سرمربی تیم ملی بود، منتقدان که او که روزی از دوستان وی به حساب میآمدند روز به روز در حال افزایش بودند. منتقدانی که گاه فقط قصد تخریب را داشتند و در حرفهایشان هیچ منطقی وجود نداشت. اکثر آنها کیروش و سبک مربیگری او را قبول نداشتند و معتقد بودند که سرمربی تیم ملی باید شخص دیگری شود (البته هم من و هم شما خوب میدانید که درد آنها این نبود). آنهایی که بعد از انتخاب ویلموتس او را بهتر از کیروش میدانستند حالا باید جوابگو باشند که طبق معمول نیستند. خود ویلموتس هم انتخاب بدی بود، یک مربی کاسب که کلا برایش مهم نبودیم اما باور کنید رسیدن از کیروش به گزینههای امروز کمی سخت است و عجیب. آنهایی که تا دیروز هر حرفی که دلشان میخواست نثار کیروش میکردند و او را کوچک جلوه میدادند حال سکوت کردهاند. این در حالی است که وضعیت تیم ملی کشورمان این روزها از فاجعه چند سطح بالاتر است. این واقعیت تلخ است که منتقدان آن روزها و سکوتکنندگان این روزها باید آن را بپذیرند که کیروش برای فوتبال کشورمان یک غنیمت و یک نیمه گمشده بود.
و باز هم رکودهایمان از دست رفت
با اینکه رکورد نباختن تیم کیروش برابر رقبای آسیایی با شکست در نیمهنهایی جام ملتهای آسیای ٢٠١٩ یعنی آخرین بازی تحت هدایت مربی پرتغالی شکسته شد اما باز هم رکوردهایی در دوران حضور او جلوی نام ایران ثبت شده بود که با حضور ویلموتس از بین رفت. باخت به بحرین باعث شد ایران بعد از هفت سال بار دیگر در مقدماتی جام جهانی شکست را تجربه کند؛ اتفاقی که در مقدماتی جامجهانی ٢٠١٨ حتی یکبار هم رخ نداد. از سوی دیگر، ایران حدود هشت سال صدرنشین رنکینگ آسیاییها در جدول ردهبندی فیفا که بهصورت ماهانه اعلام میشود، بود. بعد از شکستهای غیرمنتظرهای که ایران برابر بحرین و عراق تجربه کرد، شاهد سقوط چند پلهای ایران؛ هم در بین تمام تیمهای دنیا و هم آسیاییها در رنکینگ فیفا بودیم.
ایسنا در تیرماه سال گذشته در گزارشی به اثرات مثبت کارلوس کیروش پرداخت و در پایان آن گزارش نوشته بود که در مورد کیروش و فعالیتش برای فوتبال ایران فقط تاریخ میتواند قضاوت درستی کند و فقط روزی که از ایران برود، مشخص میشود که فوتبال ایران چه چیزی را از دست داده است.
کیروش ایران را آقای آسیا کرد
منتقدان تا قبل از جام جهانی میگفتند سرمربی تیم ملی نتیجه خاصی به دست نیاورده است چون جام جهانی را قبلا رفتهایم و قهرمان جام ملتها نشدیم. تیم ملی ایران تا به حال پنج بار به جام جهانی راه پیدا کرده که دو بارش با کمک کیروش بوده. یعنی ایران نزدیک به نیمی از موفقیتش برای حضور در جام جهانی را مدیون کیروش است. نکته جالبتر اینجاست که تیم کیروش هر دوبار تیمش بهعنوان تیم اول گروه به جام جهانی رسیده، در حالی که در سه دوره دیگر یک دوره اول گروه بوده یک دوره در پلیآف و یک دوره بهعنوان تیم دوم. ضمن اینکه کیروش با رکوردشکنی و بدون شکست ماندن در بازیهای رسمی (۲۸ بازی بدون شکست در آسیا) و تعداد گل کمی که خورده (۲ گل در ۱۰ بازی و ۹ کلینشیت) و صعود در دو بازی قبل از پایان مسابقات بهترین عملکرد را داشته است. حالا به این مساله صدرنشینی چهار ساله ایران در رنکینگ فیفا را اضافه کنید که اگر لغو بازی دوستانه یونان و کوزوو نبود همچنان ادامه داشت. حالا اینکه منتقدان انتظار دارند تیم ملی با این امکانات و بازیکنان قهرمان جام ملتها شود و از گروهش صعود کند را باید در قسمتی دیگر بررسی کنیم اما کیروش ایران را بهترین تیم آسیا کرده است و حالا صعود به جام جهانی 2022 قطر هم در هالهای از ابهام است.
تاریخ خیلی چیزها را ثابت کرد
حالا تاریخ به ما ثابت کرد که ما مهره ازرشمندی بهخاطر برخی افراد نالایق که فکر میکردند بیشتر از کیروش میفهند، از دست دادیم. ما کسی را از دست دادیم که توانسته بود بعد از سالها ایران را بار دیگر تیم اول آسیا کند و به این تیم شخصیتی دوباره ببخشد. بازیکنان تیم ملی زیرنظر کیروش با تعصب بالا برای تیم ملی کشورشان بازی میکردند و این دقیقا همان چیزی بود که آنها کم داشتند و کیروش توانست این ویژگی را به آنها برگرداند. تعصبی که در زمان ویلموتس دیده نشد، چراکه این مربی مثل کیروش روانشناس خوبی نبود.
قول جلود به وزنهبرداری بانوان؛ شاید دختران ایران وایلدکارت بگیرند
بامداد جنوب: در حاشیه برگزاری جام بینالمللی فجر در رشت، کلاس مربیگری وزنهبرداری بانوان با حضور دو مدرس چینی نیز برگزار شد که نزدیک به 20 مربی در این کلاس حضور پیدا کردند.
محمد جلود که نماینده فدراسیون جهانی ورنهبرداری در رشت است، بازدیدی از این کلاس مربیگری داشت. وی در این بازدید قولهای خوبی به وزنهبرداری بانوان ایران داد که از جمله آن کمک به سرعت بخشیدن به پیشرفت این تیم بود. جلود همچنین وعده داد با توجه به پیشرفت قابل ملاحظه رکوردهای دختران ایران در همین زمان اندک فعالیت، از آنها حمایت ویژه خواهد کرد.
همچنین ایران از جلود خواست که شرایط حضور وزنهبرداری بانوان ایران با وایلدکارت را در المپیک 2020 توکیو فراهم کند که دبیرکل فدراسیون جهانی نیز قول داد موضوع را پیگیری کند. سال گذشته بود که IWF جریمههایی برای کشورهای متخلف در زمینه دوپینگ در نظر گرفت و ایران هم جزء کشورهایی بود که از المپیک 2008 تاکنون 10 تست دوپینگ مثبت داشته و به همین دلیل سهمیههایش برای المپیک به دو سهمیه در بخش مردان و دو سهمیه در بخش زنان محدود شد.
در بخش مردان چندین ورزشکار شانس کسب سهمیه را دارند و همچنان در حال رقابت هستند اما در بخش زنان با توجه به اینکه نزدیک به دو سال است کار را شروع کردهایم، شانسی برای کسب امتیاز لازم نداریم، مگر اینکه یکی از وزنهبرداران بانوی ایران با سهمیه وایلدکارت بتواند در این رقابتها حضور پیدا کند. البته پیش از این عنوان شده بود حضور بانوی ایرانی در المپیک با وایلدکارت منتفی است اما با وعده محمد جلود بهنظر میرسد که میتوان به این موضوع بار دیگر امیدوار شد.