راضیه علی زاده

وجود اختلاف در بین افراد و به‌ویژه زن و شوهرها یک امر طبیعی است و نباید انتظار داشته باشیم که یک زن و مرد در زندگی مشترک مثل هم فکر کنند و یا رفتارهای آنان کاملا شبیه به هم باشد و نباید انتظار داشته باشیم که یک زن و مرد در زندگی مشترک مثل هم فکر کنند و یا رفتارهای آنان کاملا شبیه به هم باشد چراکه این امر بسیار بعید و شاید غیر ممکن به نظر برسد. آنچه که مهم است و باید به آن توجه شود نوع و میزان این اختلافات است که با توجه به نسبی بودن آن در بین افراد و زوج های مختلف، فرق می‌کند و به همین دلیل هم قطعا راهکارهای کاهش اختلافات و درگیری‌ها نیز تفاوت‌هایی خواهد داشت

شاید از خیلی از زوجین تازه ازدواج‌کرده شنیده باشید که بر سر رفت‌وآمد با خانواده‌هایشان اینکه این هفته کدامشان به خانه خانواده شان بروند یا در فلان میهمانی کدام یک شرکت کنند و از این دست مسائل مدام زندگی را به کام خود تلخ می‌کنند. در حالی که با یک مدیریت مناسب زوج ها می‌توانند رفت‌وآمدهای بدون دردسرتری با دوستان و اقوام و خانواده شان داشته باشند نخستین نکته این است که زوجین می توانند با یک برنامه‌ریزی برای میهمانی به منزل اقوام و دوستان خود برنامه‌ریزی کنند و برای رفتن به منزل خانواده هایشان هم به‌جای چک‌وچانه زنی طبق یک برنامه‌ریزی هفتگی عمل کنند بدون اینکه هر یک خود را محق‌تری از دیگری ببیند. برخی از دختر و پسرها هم از همان ابتدا بنای زندگی را طوری می‌گذارند که با ورود به رابطه زناشویی همدیگر را تغییر دهند به همین دلیل چون امکان تغییر انسان بالغ و عاقل خیلی ضعیف است، بعد از مدتی سرخورده می‌شوند و بنای ناسازگاری می‌گذارند به‌جای گرفتن انگشت اتهام به سمت شریک زندگی‌مان بهتر است به این فکر کنیم که چطور می‌توانیم خودمان را با شرایط زندگی‌مان سازگار کنیم و در صورتی هم که ایرادی در همسرمان می‌بینیم با گفت وگو و ارتباط سازنده و همینطور رفتن به مشاور سعی در رفع آن بر بیاییم نه دعوا و قهر و اختلاف!

چشم و هم‌چشمی‌های اوایل ازدواج به‌ویژه از سوی خانم‌ها گاهی باعث تلخ شدن روابط می‌شود اینکه چه چیزهایی از وسایل زندگی یا نوع منزل یا ماشین در اختیاردارید نباید خود را با دیگرانی که سال هاست زندگی خود را شروع کرده اند مقایسه کنید. در واقع زندگی میدان مسابقه نیست که چه کسی از چه کسانی جلو بزند بلکه نوع و نحوه مهارت‌آموزی در کنار هم و کسب آرامش است که نمی‌بایست با مقایسه‌های بیجا آن را تلخ کنیم.

از خیلی زوج های جوان عجول می‌شنویم که انتظار دارند سریع همه اخلاق و رفتارشان شبیه هم شود، مثل هم رفتار کنند، مثل هم فکر کنند و سبک زندگی یکسانی داشته باشند در حالی که چنین چیزی بعد از سال ها گذشتن از ازدواج هم غیر ممکن است هر فردی در یک خانواده متفاوتی با ژنتیک خاص خود بزرگ‌شده و نباید انتظار یکسان شدن باهم داشته باشیم منتها می توانیم بافرهنگ‌های متفاوت و کسب مهارت‌های لازم زندگی خوبی با هم داشته باشیم بدون اینکه انتظارات بی‌جا مثل صد درصد شبیه هم شدن از یکدیگر داشته باشیم

برخی زوجین جوان که تجربیات کمتری دارند و عشق و علاقه شان به هم تازه‌پا گرفته و چون نهال تازه‌رسیده‌ای است، تصور می‌کنند حال که ازدواج ‌کرده‌اند همسرشان فقط برای خودشان است و دیگر به پدر و مادر و اقوام و خواهر و برادر احتیاج ندارد و زمانی که رابطه همسرشان با خانواده شان را می‌بینند دچار حسادت می‌شوند و زندگی را به کام یکدیگر تلخ می‌کنند. در حالی که زوجین جوان باید بدانند که درست است عشق و علاقه حال دیگر مختص همسرشان است اما بخشی از این عشق و علاقه از قبل بوده و خانواده و دوستان و اشنایان هم تعلق دارد و قرار نیست حال که ازدواجی صورت گرفته مه روابط گذشته از بین برود و دیگر زوجین به هیچ کس دیگری احتیاج نداشته باشند، این یک تصور غلط و خطای شناختی بزرگ است تلخ کنیم.

چند نکته پایانی هم که زوجین جوان می‌بایست در نظر داشته باشند این است که هیچ زوجی پس از ازدواج نمی‌تواند چون دوران مجردی رفتار کند و اگر چنین انتظاری از زندگی داشته باشند یعنی هنوز زندگی مشترک را نپذیرفته اند چند نکته طلایی برای بهبود روابط ابتدای زندگی این است که بدانید پس از هر مشاجره عذرخواهی کنید، زمان زیادی را کنار یکدیگر سپری کنید و فرصت خطا برای یکدیگر سپری کنید و فرصت خطا برای یکدیگر قائل شوید.