بامدادجنوب- عبدالله محمدعلیپور: حدود 16 سال از آغاز مذاکرات برای توسعه فاز 11 میدان گازی پارس جنوبی میگذرد و در حالی که بنا شده بود فاز 11 پارس جنوبی برای جذب سرمایهگذار در کنفرانس لندن در قالب رونمایی از قراردادهای جدید نفتی معرفی شود و چند شرکت داخلی برای حضور در این پروژه اعلام آمادگی کرده بودند، توسعه این فاز در کنفرانس مذکور معرفی نشد تا سرنوشت آن پس از گذشت سه سال از برکناری پیمانکار چینی، همچنان نامعلوم باقی بماند.
دقیقا یک سال پیش بود که مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس از آغاز تهیه اسناد فنی و مدارک مناقصه واگذاری طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبی در قالب دو فاز ١١A و ١١B خبر داد اما این مناقصه هیچ وقت عملیاتی نشد. علیاکبر شعبانپور قصد داشت تا تیرماه 94 پرونده فاز 11 را بسته و کار توسعه این فاز را آغاز کند.
اما نه این تصمیم و نه برنامههای بعدی نتوانستند گره فاز 11 پارس جنوبی را باز کنند. حالا معاون شرکت ملی نفت ایران اعلام کرده است تا مهرماه امسال پروند این فاز مرزی با قطر را برای همیشه خواهد بست.
با توجه به پیشینهای که شرکتهای مختلف در این فاز داشتهاند و با بررسی ورود و خروج شرکتهای داخلی و خارجی به این فاز، در ظاهر مهمترین مشکل توسعه فاز 11 هزینههای بسیار زیاد توسعه آن بوده است که حتی شرکتی مانند توتال هم زیر بار آن شانه خالی کرد و پس از قطعی شدن قراردادش با شرکت ملی نفت ایران برای توسعه فاز 11، تقاضای برآورد مجدد هزینهها و افزایش اعتبار پروژه به حدود 11 میلیارد دلار را داد که با مخالفت ایران مواجه شد.
در این زمینه، علی کاردر گفته است با توجه به وجود زیرساختهای اولیه، هزینههای توسعه این فاز کاهش یافته و شرکتهای ایرانی و خارجی متقاضی باید خود را برای حضور در مناقصه این فاز آماده کنند.
معاون سرمایهگذاری و تامین منابع مالی شرکت ملی نفت ایران با بیان اینکه شرکتهای داخلی و خارجی بسیاری متقاضی همکاری در طرح توسعه فاز ١١ پارس جنوبی هستند، گفت: تکلیف توسعه این فاز در نیمه نخست امسال مشخص میشود.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی منطقه ویژه پارس، علی کاردر وجود زیرساختهای اولیه و در نتیجه کاهش هزینههای توسعهای در فاز ١١ پارس جنوبی را از دلایل تمایل شرکتهای مختلف برای همکاری در توسعه این فاز عنوان کرد و افزود: از آنجا که گاز این فاز به کمک فازهای ١٢، ٦، ٧ و ٨ میآید، تکلیف توسعه آن حداکثر در نیمه نخست امسال مشخص میشود.
وی درباره پیشنهاد شرکت مپنا برای توسعه این فاز گفت: منابع مالی مپنا برای توسعه فاز ١١ هنوز مورد تائید قرار نگرفته اما با این حال این شرکت یکی از متقاضیان است.
کاردر با بیان اینکه پیشنهادهایی برای توسعه این فاز در قالب قراردادهای جدید نفتی مطرح است، ادامه داد: با استناد به دلایل فنی و تخصصی، بهتر است این فاز در قالب قرارداد بیع متقابل یا EPCF توسعه یابد.
شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه در سال ٢٠٠٠ میلادی برای توسعه بخش بالادستی فاز ١١ پارس جنوبی و ساخت یک کارخانه حدود ١٠ میلیون تنی تولید LNG به توافق رسیدند و سرانجام در سال ١٣٧٩ تفاهمنامهای میان دو طرف امضا شد. پس از امضای این تفاهمنامه، شرکت پتروناس مالزی نیز برای توسعه فاز ١١ پارس جنوبی پیشقدم شد و با توافقی سهجانبه شرکت ملی نفت ایران ٥٠ درصد، شرکت توتال فرانسه ٤٠ درصد و پتروناس مالزی ١٠ درصد از سهام توسعه بخش بالادستی و پاییندستی فاز ١١ پارس جنوبی را در اختیار گرفتند. در سالهای ١٣٨٥ تا ١٣٨٧، مذاکرات دنبالهداری در تهران و اروپا میان دو طرف آغاز شد و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با پیشنهاد حدود ١٠ تا ١١ میلیارد دلاری فرانسویها مخالفت کرد و به این ترتیب شرکت توتال از این پروژه کنار گذاشته شد.
چینیها گزینه بعدی ایران برای توسعه فاز ١١ پارسجنوبی بودند. طرح در سال ١٣٨٨ با هزینه چهار میلیارد دلار به آنها واگذار شد. طبق قرارداد، شرکت سیانپیسی چین موظف شد توسعه این فاز مرزی با کشور قطر را طی ٥٢ ماه تکمیل کند اما شرکت چینی کوچکترین اقدامی برای اجرای قرارداد انجام نداد و شرکت ملی نفت ایران نیز ٥٠ ماه بعد، قرارداد با چینیها را فسخ کرد. پس از آن نیز خبرهایی مبنی بر احتمال حضور شرکتهای داخلی از جمله مپنا در طرح توسعه فاز ١١ به گوش رسید که قطعیت آن تائید نشد.
در نهایت در حالی که پیش از برگزاری کنفرانس تهران انتظار میرفت طرح توسعه فاز ١١ پارس جنوبی در این کنفرانس و بهمنظور اجرا در قالب مدل جدید قراردادهای صنعت نفت معرفی شود، این اتفاق روی نداد و هماکنون با توجه به تمایل شرکتهای متعدد برای توسعه این فاز پارس جنوبی، شرکت ملی نفت ایران گزینههای موجود را در دست بررسی دارد و بر آن است حداکثر در نیمه نخست امسال، تکلیف فاز ١١ را مشخص کند.
سرمایه مورد نیاز برای توسعه این فاز حدود پنج میلیارد دلار پیشبینی شده بود که طبق قراردادهای پیشین، شرکت سرمایهگذار باید همه منابع مالی و سرمایه مورد نیاز در بخش بالادستی فاز 11 را تامین میکرد. البته با توجه به افزایش برخی هزینهها طی حدود سه سال گذشته، ممکن است مبلغ سرمایهگذاری این طرح افزایش داشته باشد.
توسعه فاز 11 با هدف تامین گاز ترش مورد نیاز واحد پارس الانجی و استحصال میعانات گازی همراه گاز اجرا میشود. مشخصات فنی پروژه شامل تولید گاز از میدان پارس جنوبی به میزان دو هزار میلیون فوت مکعب استاندارد در روز، گاز ترش استحصالی برای خوراک واحدهای الانجی به میزان دو هزار میلیون فوت مکعب استاندارد در روز و استحصال میعانات گازی سنگین به میزان 70 هزار بشکه در روز بوده است.