بر اساس این خبر حبیب‌الله کشت‌زر در جلسه شورای اداری بخش زیدون، ضمن اشاره به مساله آب در حوزه کشاورزی گفت: بنده مخالف سرسخت انتقال آب از سرچشمه‌های زهره و خیرآباد به استان بوشهر و دشت‌های لیراوی هستم.

وی همچنین یادآور شد: تضییع حقوق مردم در مساله آب ظلم بزرگ است و ما در این مساله از حق مردم دفاع خواهیم کرد. هر چند مدیران استانی ما آن اندازه منفعل هستند که نمی‌توانند به ادعاهای هر روزه استان‌های همجوار که یا ادعای خاک دارند، یا می‌گویند آب نمی‌دهیم پاسخ دهند اما به عنوان یک رسانه سوال که باید بار مدیران استانی که فکر معامله در دهکده سنگفرش هستند را هم بر دوش بکشیم به این ادعاها پاسخ می‌دهیم.

گویا آقای کشت‌زر نمی‌داند که بوشهر و خوزستان هر دو از استان‌های یک کشور هستند و مشکل بی‌آبی باید به‌عنوان یک مساله ملی در نظر گرفته شود. همان‌گونه که می‌دانیم مملکت به مثابه قایق است؛ آیا هرکس می‌تواند خود را مسوول بخشی که در آن ساکن است، بداند و در صورت صلاحدید قسمت خود را سوراخ کند.

آقای نماینده باید بداند اگر بنا باشد که هر استان فقط به منافع خود فکر کند و منابع داخلی خود را برای خود نگه دارد، این بوشهر نیست که متضرر می‌شود. اگر آقای نماینده خواستار متوقف شدن انتقال آب از سرچشمه‌های زهره و خیرآباد به بوشهر است ما نیز خواستار قطع شدن انتقال گاز بوشهر به بهبهان و شاید هم کل خوزستان هستیم. 

کشت‌زر باید بداند که در صورت قطع آب به‌روی بوشهر، ما نه‌تنها مخالف انتقال گاز از بوشهر به بهبهان هستیم، بلکه مخالف ورود محصولات کشاورزی بهبهان به استان نیز هستیم. محصولات کشاورزی نظیر بامیه، بادمجان، انواع صیفی‌جات و... که کشاورزان بهبهانی برای فروش آنها، بازار خوبی را در مناطق شمالی استان برای خود دست و پا کرده‌اند. 

این‌گونه که به‌نظر می‌رسد، نماینده مردم بهبهان آنچنان متوجه عمق مساله‌ای که به آن اشاره کرده است، نیست و گرنه با این شدت از مخالفت سرسختانه خود با ورود آب به استان بوشهر سخن نمی‌گفت.

البته این هشدار را به سایر مدیرانی که مشخص نیست با چه شاخصه‌ای مدیر شده‌اند و به استان‌های همجوار ایلنا کرده و شبانه درصد تصرف بخش‌هایی از آن هستند نیز می‌دهیم که مراقبت کرده و با امنیت ملی کشور بازی نکنند.