bamdad24 | وب سایت بامداد24

کد خبر: ۵۰۷۸
تاریخ انتشار: ۴۷ : ۱۵ - ۳۱ مرداد ۱۳۹۵
بخشی از ناتوانی کارفرمایان در پرداخت دستمزد کارگران به مشکلات اقتصاد و بحران های خارجی یا سوء مدیریت داخلی بر می گردد
به دلیل شرایط تحریمی، اقتصاد کشور در رکود قرار گرفته و بسیاری از بنگاه های تولیدی زمین گیر شدند تا جایی که کارفرمایان ناچار به تعدیل نیروهای کار و اتمام قراردادهای کار روی آوردند ولی این بخشی از ماجرا است و کارفرمایان دیواری کوتاهتر از کارگران نمی بینند.
حقیقت این است که ناتوانی کارفرمان در پرداخت حقوق و دستمزد ارتباطی به کارگران ندارد؛ کارگران مشغول کار و تولید هستند و انتظار دارند در قبال 8 ساعت کاری که به تولید اختصاص می دهند دستمزدشان را بگیرند.
برغم اینکه برخی معتقدند در صورت افزایش دستمزد و تعدیل نیروی کار، کارفرمایان به ماشین آلات سرمایه بر به جای کاربر روی می آورند باید گفت در تمام دنیا فناوری وجود دارد و بیشتر سرمایه بر است ولی دنیا به نیروی انسانی خود ارزش می دهد چنانکه در اروپا و آمریکا و دیگر کشورهای پیشرفته 70 درصد هزینه مربوط به نیروی کار است ولی بنگاه‌ها نیروی کار را در کنار ماشین آلات به کار می گیرند و نسبت به حقوق و دستمزد و سایر مزایای قانونی او متعهد هستند.

هرچه جلوتر می رویم و صنعتی‌تر می شویم نیروی انسانی کاهش می یابد و کارفرما به فناوری و ماشین آلات روی می آورد. در حالی که مشکل اصلی کارخانه ها نیروی انسانی نیست.هرچه به نیروی کار ارزش داده و تقویت و حمایت شود، کیفیت تولید و بهره وری هم بالا می رود.
افزایش دستمزد کارگران به زیان کارفرما نیست و او نباید فکر کند که اگر مزد کمتری به کارگر بدهد صرفه جویی در هزینه کرده است.
متاسفانه رواج شغل های کاذب و ناهنجاری های اجتماعی که از پایین بودن دستمزد و عدم کفاف زندگی نشات می گیرد پیامدهای زیانباری به دنبال دارد که یکی از اثرات آن خروج فرد از گردونه کار است چون فرصت شغلی یک جویای کار را از او می گیرد و مسوولان امر باید نسبت به این مساله احساس نگرانی کنند.

در حال حاضر 13 میلیون کارگر ایرانی وجود دارد که 50 درصد آن ها به دنبال شغل دوم هستند.فراموش نکنیم وقتی 50 درصد از 13 میلیون نفر شغل دوم انتخاب کنند یعنی 7 میلیون شغل اشغال شده است.در حال حاضر آمار تعداد بیکاران ما در کشور متفاوت است و برخی آن را 3 میلیون و 500 هزار نفر و برخی 4 تا 5 میلیون نفر اعلام می کنند بنابر این تعداد بیکاران هر رقمی که باشد آن را پوشش می دهد.
اگر امروز امنیت شغلی به یک دغدغه اساسی برای جامعه کارگری تبدیل شده است می طلبد که به سمت اشتغال پایدار برویم و دولت از بنگاه های اقتصادی حمایت و اشتغال موجود را حفظ کند تا شاهد تعطیلی بنگاه ها و از دست دادن کارگران نباشیم.
برچسب ها: اقتصاد ، کارگر
نام:
ایمیل:
* نظر: