ملیحه مالکی
طرح احداث مدارس در شهرستان‌های جنوبی که در زمان روسای قبلی شورای راهبردی پتروشیمی‌های منطقه پارس، عملیات اجرایی آن آغاز شده بود، نیمه‌کاره متوقف شده‌اند!.
مسوولیت اجتماعی در مناطق نفت‌خیز، در واقع یعنی صنایع نفتی علاوه بر وظیفه ذاتی، به مناطق پیرامونی خود هم توجه کنند. با ظهور و حضور بیش از ۴۰ شرکت بزرگ نفت، گاز و پتروشیمی در جنوب استان بوشهر شرایطی ایده‌آل به‌وجود آمده است تا در صورت توجه به مسوولیت‌های اجتماعی به همت این شرکت‌ها، استان بوشهر به منطقه توسعه‌یافته کشور تبدیل شود. چیزی شبیه به یک رویا.
تنها در شهرستان عسلویه بیش از ۳۰ مجتمع پتروشیمی سر بر آورده است که بیشتر این صنایع روی مدار تولید و ارزآوری هستند. شرکت‌های پتروشیمی‌ای همچون مروارید، تخت جمشید، مرجان، دماوند، فرساشیمی، پارس، برزویه، زاگرس، مبین، جم، آریاساسول، مهر، همت، انتخاب، بوشهر، کاویان، جم اطمینان، دنا، کیمیای پارس خاورمیانه، صدف، سبلان، اهتمام جم، هنگام، آریان، آپادانا، دالاهو کیمیا، پردیس و پاد جم.
این شرکت‌های پتروشیمی برای کمک به مناطق پیرامونی، از در شورای راهبردی پتروشیمی‌های منطقه پارس وارد می‌شوند. شهرستان‌های عسلویه و کنگان میزبانان خوبی برای پتروشیمی‌ها و شهرستان جم کارکنان این شرکت‌ها را با آغوش باز پذیرا بوده است، شرکت‌هایی که میلیارد میلیارد درآمد دارند، اما عایدی‌ای برای این مناطق ندارند، از همین‌رو بی‌توجهی‌ها سبب شده است تا به مرور بومی‌ها نگاه مثبتی به پتروشیمی‌ها نداشته باشند.
مهم‌ترین و کلیدی‌ترین انتظار و خواسته مردم از شورای راهبردی پتروشیمی‌های منطقه پارس در روز‌هایی که مردم حوزه جنوب استان با مشکلات فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند این است که شرکت‌های حاضر در منطقه ویژه پارس و شورای راهبردی به نمایندگی از این شرکت‌ها مسوولیت‌های اجتماعی خود را در قبال مردم منطقه و جامعه پیرامونی به‌درستی انجام دهند.
یکی از اصلی‌ترین گلایه‌ها در راستای شفاف‌سازی است، بهتر است رئیس شورای راهبردی که خود مدیرعامل یکی از واحد‌های تولیدی است و به‌نظر می‌رسد مدیران واحد‌های تولیدی کمتر مجالی برای برگزاری جلسات و پرداختن به این مسائل را داشته باشند و در عمل نیز برگزاری جلسات با وقفه‌های طولانی همراه گردیده است، گزارش شفافی از میزان اعتباراتی که از شرکت‌های پتروشیمی سهم منطقه دریافت کرده است و همچنین هزینه‌هایی که از محل این اعتبارات انجام شده است به تفکیک محل هزینه ارائه دهند. سوال اساسی اینجاست که چقدر (چند درصد) از سود سالانه هر پتروشیمی برای ایفای نقش مسوولیت‌های اجتماعی منطقه هزینه می‌شود؟
نکته بعد اولویت‌بندی و سیاست‌گذاری نیاز‌های منطقه توسط کدام مرجع انجام می‌شود؟ آیا نمایندگان مردم در شورا‌ها و مجلس و نمایندگان عالی دولت و سازمان‌های مردم‌نهاد در این زمینه مورد نظرخواهی قرار می‌گیرند یا مکانیزم و فرایند شفافی برای این مساله پیش‌بینی شده است؟ همچنین برگزاری جلسات نمایشی آن هم با فشار نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و کمک‌های ناچیز به منطقه و تبلیغات فراوان با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
این سوال برانگیزی ناشی از آن است که بار‌ها و بار‌ها شاهد جلسات مختلف نمایندگان مجلس شورای با شورای راهبردی منطقه پتروشیمی‌های منطقه پارس بوده‌ایم، جلساتی که خروجی نداشته و در عمل تنها وعده و وعید‌ها ردوبدل شده است در حالی که دستاوردی برای مردم محروم مناطق جنوبی استان بوشهر نداشته است.
شورای راهبردی به منظور استفاده از الگو‌های موفق پرداختن به مسوولیت‌های اجتماعی شرکت‌ها، تاکنون گزارش مقایسه‌ای از ایفای نقش مسوولیت‌های اجتماعی با سایر مناطق تهیه و ارائه نکرده است. در حالی گزارش‌ها حاکی از آن است که در استان خوزستان، پتروشیمی‌ها عزم و اراده جدی‌تری برای بهبود شرایط پیرامونی خود دارند و بررسی آماری و مقایسه‌ای شاید علاوه بر شفافیت مرهمی بر درد مردم منطقه باشد.
بیکاری و اشتغال در رده‌های پایین از دیگر مواردی‌ست که صدای مردم را دراورده است. شورای راهبردی در زمینه پرداختن به مطالبات جدی مردم به‌ویژه در زمینه سهم مردم منطقه از فرصت‌های شغلی و سهم از فرصت‌های مدیریتی نتوانسته است گام‌های موثری بردارد و حتی در مسیر جانشین‌پروری هم مدیران منطقه‌ای پرورش نیافته‌اند و در صورت خلاف این ادعا شفافیتی صورت نگرفته است.
شیوع ویروس کرونا هر روز از مردم منطقه قربانی می‌گیرد. امکانات و تجهیزات بهداشتی بیمارستان جوابگوی نیاز‌ها نیست. اضافه شدن جمعیت و سکونت خانواده کارکنان صنایع پتروشیمی و نفت و گاز در شهرستان‌های کنگان، جم، عسلویه و دیر، موجب شده زیر ساخت‌ها از کفایت لازم برخوردار نباشند. کمک اساسی در زمینه ارتقای زیر ساخت‌ها متناسب با نیاز صورت نگرفته است. برخی شنیده‌ها حاکی از کمک به حوزه‌های سلامت و سایر حوزه‌ها از سوی شرکت‌های منطقه به خارج از استان نیز وجود دارد. شورای راهبردی در این خصوص هم گزارش شفافی برای پایان بخشیدن به شایعات ارائه نکرده است.
یکی از بحث برانگیزترین مسائل احداث مدارس در شهرستان‌های جنوبی است که در زمان روسای قبلی شورای راهبردی، عملیات اجرایی آن آغاز شده بود، اما اکنون متوقف شده‌اند!.
نماینده مردم کنگان، دیر، جم و عسلویه در مجلس شورای اسلامی به همراه شیخ ابراهیم محمدی امام‌جمعه اهل سنت، جبری رئیس آموزش و پرورش، بری سرپرست شهرداری، و اعضا شورا از مدرسه راهنمایی سلمان فارسی بازدید کردند. مدرسه‌ای که مدتی‌ست از سوی شورا در حال بازسازی است. به گفته اعضا شورا این مدرسه تخریبی و نیاز فوری به ساخت مدرسه جایگزین است. در این مدرسه هیچ گونه امکاناتی که دانش‌آموزان از آن استفاده کنند وجود ندارد از میز و صندلی گرفته تا تجهیزات آزمایشگاه و غیره.
رئیس مجمع نمایندگان استان بوشهر صبح روز گذشته در دیدار با شورا و بازدید از پروژه‌های نیمه‌تمام شهر عسلویه با ابزار تاسف از وضعیت مدارس موجود در این شهر گفت: مدارس شهر عسلویه در شأن مردم این شهر نیست، شورای راهبردی به تعهدات خود در قبال مراکز آموزشی شهر عسلویه به‌خوبی عمل نکرده است و باید شرکت‌های مستقر در منطقه هر کدام معین یکی از مدارس شهرستان شوند.
شیخ‌موسی احمدی در بازدید از مدرسه محدثه که در تعهد شورای راهبردی بوده وای چهار سال است که نیمه‌تمام به‌حال خود رها شده است، بیان کرد: جا دارد مدیرکل نوسازی مدارس استان به جد موضوع را از طریق شورای راهبردی پتروشیمی‌ها پیگیری کند.
شهاب شاهینی نائب‌رئیس شورای شهرستان عسلویه هم در این زمینه خاطرنشان کرد: این مدرسه ۲۰ سال ساخت است و شبیهه به خانه ارواح شده است، با وجود شرکت‌های نفت و پتروشیمی مستقر در منطقه که درآمد کشور را تامین می‌کنند آیا باید این وضعیت مدارس ما باشد؟ دانش‌آموزان از حضور در این مدرسه زده شده‌اند.
خالد خواجه عضو شورا، نیز در بازدید نماینده مجلس از محل ساخت گمرک تجاری گفت: شورا و شهرداری حدود هشت هزار متر زمین با سند در اختیار گمرک قرار داده‌اند برخی از مجوز‌های اولیه هم گرفته شده است، ولی چرا این امر محقق نمی‌شود؟ نمی‌دانیم از نماینده مردم درخواست داریم با توجه به معیشت مردم با دریا و وجود لنج‌های سفاری و تجاری این موضوع را به جد دنبال کنند تا آرزوی دیرینه ملوانان و دریانوردان عسلویه محقق شود.
