بامدادجنوب- عادل قلی‌زاده:
همه آمدند، زن و مرد و پیر و جوان، همه آمدند تا جلوه‌ای از عشق و ارادت خود به خاندان پیامبر (ص) را به نمایش بگذارند.
برازجان روز چهارشنبه دهم آذرماه 95 یکی از خلوت‌ترین روزهای خود را سپری کرد. کمتر کسی در شهر مانده بود.
همه از ساعات اولیه بامداد از خانه بیرون زدند و با پای پیاده راه پانزده کیلومتری برازجان تا حرم حضرت امام‌زاده ابراهیم را در پیش گرفتند تا بزرگ ترین راهپیمایی سالانه جنوب ایران رقم بخورد.
قدم در مسیر پیاده‌روی سی‌ام ماه صفر که می‌گذاری، خستگی فراموشت می‌شود.
خیل جمعیت را که می‌بینی قلبت تنها و تنها به عشق گواهی می‌دهد و پاهایت فقط و فقط به عشق گام برمی‌دارد.
شاید پانزده کیلومتر مسافت کمی نباشد اما اینجا جایی است که دل، جغرافیا را به بند می‌کشد و فاصله، هیچ می‌شود!
دلم می‌خواهد دوباره بگویم...
همه آمده بودند
از هر تیپ و سنخ آدمی که فکرش را بکنی!
به راستی که حریم عشق، ورود ممنوع نمی‌شناسد... .
طبق آماری که سازمان تبلیغات اسلامی شهرستان دشتستان اعلام کرد، شمار زوار حرم شاهزاده ابراهیم در راهپیمایی سالروز شهادت حضرت امام رضا (ع) بالغ بر صد و سی هزار نفر بوده است!
صد و سی هزار نفر از جای‌جای دشتستان پهناور و بلکه از دیگر نقاط استان بوشهر برای پیاده‌روی بزرگ ولایت آمده بودند.
ده‌ها ایستگاه صلواتی در طول راه برازجان تا حرم، شربت، آب، چای، آش، گِرده (نان محلی)، خرما و رنگینک، حلوا، غذا و انواع نذورات میان راهپیمایان توزیع می‌کردند. نیروهای انتظامی و نظامی به‌خصوص سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروهای امدادی جمعیت هلال احمر و آتش‌نشانی، شهرداری برازجان، شبکه بهداشت و دیگر نهادها در تمام مدت پیاده‌روی آماده خدمت‌رسانی به مردم بودند و البته در این میان نقش نیروهای خدمات شهری و فضای سبز شهرداری برازجان که در قالب اکیپ صد نفره به جمع‌آوری زباله‌های به جا مانده از راهپیمایی اقدام کردند و سازمان اتوبوسرانی و تاکسیرانی این شهرداری که با ده‌ها اتوبوس و مینی و تاکسی کار جابه‌جایی زوار را انجام می‌دادند ستودنی بود.
به همت همین عزیزان بود که زباله‌های به جا مانده از راهپیمایی برعکس سالیان گذشته که تا روزها بر زمین می‌ماند، امسال در کمتر از ۴۸ ساعت به‌طور کلی پاکسازی شد.
بنا به گفته ارسطو قایدی، سرپرست شهرداری برازجان، زیباسازی بلوار شهید شاهینی، تسطیح شانه جاده جهت استقرار ایستگاه‌های صلواتی، شست‌وشوی مسیر پیاده‌روی، خرید و تحویل پنج هزار بطری آب معدنی به ایستگاه‌ها، استقرار پنج دستگاه خودرو آتش‌نشانی، استقرار سرویس‌های بهداشتی پیش‌ساخته و... تنها بخشی از اقدامات شهرداری برازجان جهت برگزاری باشکوه‌تر مراسم امسال بود.
تبلیغات محیطی حوزه شهروندی هم از دیگر موضوعاتی بود که به‌خوبی از طرف معاونت اجتماعی شهرداری اجرا شد و در این میان پیامی که بیشتر دیده شد و به دل نشست این پیام بود: طبیعت برازجان ما بدون زباله زیباست!
علی پورجم، معاون فرهنگی و اجتماعی شهردار برازجان در این زمینه گفت: بیش از ۷۰۰ متر بنر حاوی پیام‌های فرهنگی از سوی این معاونت چاپ و در مسیر پیاده‌روی مورد استفاده قرار گرفت. در راهپیمایی امسال، سمن‌ها هم حضور چشمگیر و برنامه‌های ویژه‌ای داشتند.
از برنامه «اهدای یک جلد کتاب به ازای یک کیسه زباله جمع‌آوری شده» و جمع‌آوری امضا در حمایت از طرح «برازجان، پایتخت کتاب ایران» و «ایستگاه هنری» که کانون همیاران جوان تدارک دیده بود تا «ایستگاه کتاب الکترونیک» کانون توسعه‌گران کوشای شهر و... جلوه‌هایی از حضور پر رنگ سمن‌ها در مراسم امسال بود. حاضران در پیاده روی ولایت پس از اقامه نماز ظهر و عصر پیاده یا با خودروهایی که از قبل تدارک دیده شده بود، به برازجان برگشتند.
امام جمعه برازجان در حاشیه این مراسم گفت: چهارمین سال است که پیاده‌روی ولایت در سالروز شهادت امام هشتم (ع) در برازجان برگزار می‌شود و روز چهارشنبه نزدیک به صد هزار نفر در این پیاده‌روی شرکت کردند.
حجت‌الاسلام حسن مصلح این حضور را جلوه‌ای از ایمان، اعتقاد و ارادت مردم به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام خواند و افزود: کسانی که نتوانستند برای شرکت در مراسم سالروز شهادت امام رضا (ع) به مشهد مشرف شوند یا در پیاده‌روی اربعین حسینی حضور داشته باشند، با شرکت در پیاده‌روی ولایت ارادت خود را به امامان معصوم علیهم‌السلام نشان دادند.
از برازجان با پای پیاده راه افتادم، در رود پرخروش عاشقان امام رضا و زائران امام‌زاده ابراهیم حل شدم و هنوز از دیدن زیبایی‌های این روز بزرگ و استشمام عطر عشق ملت به خاندان پیامبر اسلام (ص) سیراب نشده بودم که مسافت ۱۵ کیلومتری تمام شد و خود را پای گنبد طلا رنگ حرم امام‌زاده دیدم. سلام دادم. زیارت و همان حال و هوای همیشگی، به‌راستی که «هوای امام‌زاده همیشه مقدس است» و دوست‌داشتنی!
اکنون که این گزارش را به ذهن سپید کاغذ می‌سپارم اگرچه تنها دو روز از پایان عاشقی‌های این روز بزرگ می‌گذرد اما به همین زودی دلتنگ شده‌ام. دلتنگ آن همه ارادت و عشق؛ دلتنگ آن همه شعور و شور و پیش از نقطه پایان حرف‌هایم تنها این جمله به مذاق دلم خوش می‌آید: السلام علیک یا علی‌ابن موسی‌الرضا المرتضی!
