بامداد24/هدی خرم‌آبادی: اینجا برهوتی است که قرار بوده روزی خانه آمال کسانی باشد که اندیشه‌های بزرگی در سر می‌پروراندند اما به نظر می‌رسد با پیش آمدن چنین شرایطی پروراندن این آرزوها در سر جز سراب چیز دیگری نبوده است. با اندکی تامل در مشکلات و کمبودهای استان این نکته به‌راحتی قابل دریافت است که بسیاری از این مشکلات به‌علت تک‌بعدی شدن و تک‌محوری بودن، چنین مشکلات، موانع و کاستی‌هایی را در استان ما رقم زده و بیش از پیش مزید بر علت شده و استان محروم ما را به‌سمت رکود و سقوط کشانده است. 

در سال 74 خبر تاسیس دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی در شهرستان دشتستان همه مردمان این دیار را که معتقد بودند دشتستان قطب کشاورزی استان است، به وجد آورد و آنها را به آینده امیدوار کرد؛ آینده‌ای که به نظر می‌رسد امروز با افتادن این دانشکده در سراشیبی سقوط و رکود، امید چندانی به آن نیست و با تداوم این روند احتمال تعطیلی آن می‌رود و باید گفت این دانشکده این روزها «خاک درو می‌کند.»

همین دو هفته پیش بود که رئیس دانشگاه خلیج فارس بوشهر اعلام کرده بود ظرفیت پذیرش دانشجو در این دانشگاه دو برابر خواهد شد اما مشخص نیست که چرا از این اضافه ظرفیت به برازجان سهمی تعلق نگرفته است؟ البته برخی از شهروندان دشتستانی معترض مسوولان هستند که هیچ توجهی به این شهرستان نمی‌شود و همه چیز خرج مرکز استان شده است.

وقتی پرسیده می‌شود چرا دانشکده دانشجو ندارد، پاسخ داده می‌شود چون گروه ندارد، وقتی پرسیده می‌شود چرا گروه ندارد، پاسخ داده می‌شود چون هیات‌علمی ندارد، زمانی که پرسیده می‌شود چرا هیات‌علمی ندارد گفته می‌شود چون پول ندارد، وقتی پرسیده می‌شود چرا پول ندارد گفته می‌شود چون بر مبنای تعداد دانشجو اعتبار دریافت می‌شود... . این دانشکده با چنین روندی در دور تسلسل افتاده است. با نابودی و برچیده شدن این دانشکده یاد داستان عدل صادق چوبک می‌افتم که جمعیت زیادی که ادعای عقل کل بودن داشتند، بالای سر اسب درشکه‌چی تنها به اظهار نظرهای ضد و نقیضی پرداختند تا این‌که سرانجام اسب با چشمانی وحشت‌زده در برابر دیدگانی که فقط جان کندن او را به نظازه ایستاده بودند، جان داد. حال امروز این دانشکده هم همین است. در مقابل چشمانی که می‌بیند اما نمی‌خواهد باور کند، در بهت و ناباوری پس از 21 سال ایستادگی اکنون رو به تعطیلی نهاده است. 

21 سال پیش این دانشکده به‌سبب کار و طرح غیر کارشناسی تنها با این ملاک که دانشکده کشاورزی است با نگرشی اشتباه و برداشتی نادرست در خارج از شهر بنا نهاده شد و همین در خارج از شهر بنا شدنش سبب شد که ارائه خدمات شهری به این دانشکده ضعیف باشد و در نتیجه همین امر کم‌کم استقبال دانشجویان از این دانشکده کاهش پیدا کند. 

این در حالی است که به هر دانشکده‌ای براساس تعداد دانشجو اعتبار اختصاص می‌یابد و با جذب دانشجوی اندک، دریافت اعتباری این دانشکده هم پایین آمده و متعاقب آن مشکلات بسیاری به وجود آمده است. 

در همین راستا با رئیس دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی شهرستان دشتستان گفت‌وگو کردیم. محمد مدرسی درباره پاره‌ای از مشکلات این دانشکده به بامداد جنوب گفت: وضعیت دانشکده کشاورزی شهرستان دشتستان به هیچ وجه وضعیت مطلوبی نیست و از جمله مشکلات این دانشکده می‌توان به مشکل برق، آب، تلفن، ایاب و ذهاب، فضای سبز، غذا و ... اشاره کرد.

 

رئیس دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی دشتستان در خصوص مشکلات برق این دانشکده تصریح کرد: اعتبارات دانشکده در این بخش از ردیف اعتباری به نام «جاری» تامین می‌شود که چند وقتی است دولت این اعتبارها را پایین آورده و به جای آن هزینه‌های عمرانی را افزایش داده است. وی افزود: در حال حاضر این دانشکده مبلغی حدود 120 میلیون تومان بدهی برق دارد و هر چند تا کنون بدین بهانه قطعی برق نداشته‌ایم اما طولی نمی‌کشد که این اتفاق هم بیفتد. 

وی درباره تاسیس دانشکده در محل فعلی یادآور شد: از آنجا که دشتستان همواره به‌عنوان قطب کشاورزی استان مطرح بوده و جهاد کشاورزی هم در محل مورد نظر فضایی خالی داشته، این مکان برای تاسیس و راه‌اندازی دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی انتخاب شده است. 

این مسوول در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که در حال حاضر این دانشکده معارضی دارد یا خیر؟ گفت: بله. این دانشکده به‌تازگی معارض شخصی هم پیدا کرده که طی تحقیقات انجام شده به این نتیجه رسیده‌اند که دانشکده طرف مقابل معارضان نیست بلکه در این زمینه جهاد کشاورزی و منابع طبیعی باید پاسخگو باشد. 

مدرسی درباره تعداد پذیرش دانشجویان این دانشکده با بیان این‌که امسال تعداد بسیار اندکی دانشجوی ثبت نامی داشتیم، گفت: بسیاری از دانشجویان زمانی که برای ثبت نام رجوع می‌کنند، از دیدن وضعیت و شرایط موجود این دانشکده انصراف می‌دهند و با چنین روندی احتمال تعطیلی این دانشکده بسیار قوی است. 

حال این سوال مطرح است که چرا دانشکده کشاورزی در شهرستان دشتستان تاسیس می‌شود و بعد امکانات و بستر لازم برای آن فراهم نمی‌شود و چرا وقتی بستر و زمینه لازم برای رشد و توسعه این دانشکده فراهم نشده به چه بهانه و دستاویزی رشته‌هایی جدید برای آن جذب می‌شود. به‌راستی وزارت علوم براساس چه مبنا و اصولی مجوز رشته صادر می‌کند؟

اینها سوالاتی است که شاید پاسخ قطعی نتوان برای آنها پیدا کرد. بی‌شک اگر این سوالات را از مسوولان استان بپرسید مانند همیشه به امر پاس‌کاری مشغول و هر کدام به دستاویزهای متفاوتی متوسل می‌شوند. اگر بنا بوده که با تاسیس این دانشکده، کشاورزی شهرستان دشتستان رونق پیدا کند، باید گفت که در حال حاضر آب خوش از گلوی بخش کشاورزی و دانشکده کشاورزی این شهرستان پایین نمی‌رود و این دانشکده هر روز با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند. به نظر می‌رسد استان ما درگیر برخی سیاسی‌کاری‌هاست تا بدانجا که بازی‌های سیاسی را در بخش‌هایی همچون آموزش و تربیت نیروی انسانی هم وارد کرده و همین امر به‌منزله هشداری بس خطرناک در روند رو به جلوی این مساله است.