بامدادجنوب- هدی خرم آبادی: حادثه هیچ‌گاه خبر نمی‌کند. در تیرماه بود که خبر فاجعه آتش‌سوزی در اسکله صیادی دیر و گسترش سریع آتش در بین شناورها باعث نابودی سرمایه ۳۰ ساله لنج‌داران دیری شد و همین امر ضعف ایمنی را در یکی از بزرگ‌ترین اسکله‌های صیادی کشور نشان داد که جای بسی تاسف و حسرت داشت.
همچنین 25 آذرماه بود که موتور یک لنج باری به‌علت آب‌گرفتگی شدید در نزدیکی جزیره خارگ و مجاور فرودگاه این جزیره به گل نشست و ماجرای غارت کالاهایش که خود ماجرای مفصل اما غم‌انگیز مردمی است که در عزای همنوع خود عروسی گرفتند. گفته می‌شد که این لنج باری از بندر دبی به مقصد بندر دیلم در حرکت بوده است. از این دست حوادث در استان ما کم نیستند و با توجه به این‌که صیادی و درآمد حاصل از مشاغل دریایی، یکی از اصلی‌ترین مشاغل در استان است که لزوم توجه به این قشر و افزایش ضریب ایمنی در این حوزه از بدیهیات است اما هر روز حادثه‌ای در کمین است تا این قشر زحمتکش باری بر بارهایشان افزوده شود و در نبود امکانات خسارت و آسیب ببینند، محروم‌تر از قبل شوند و فاجعه‌آمیزتر از همه این‌که در خلال این حوادث گاه خانواده‌ای داغدار می‌شود و کودکی بی‌سرپرست و یتیم.
روز گذشته حادثه دیگری از نوع آتش‌سوزی در 16 مایلی جزیره خارگ برای یک موتورلنج باری رخ داد. این آتش‌سوزی راس ساعت 6 صبح در موتورخانه لنج اتفاق می‌افتد و به‌محض مخابره خبر از سوی یک موتورلنج عبوری در ساعت ده دقیقه به هفت، ماموران امداد و نجات راس ساعت 7:20 دقیقه در محل حاضر می‌شوند.
برای بررسی بیشتر مساله، با فرمانده عملیات امداد و نجات گفت‌وگو کردیم. عباس دیری در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که موتورلنج باری مورد نظر متعلق به کدام شرکت یا شخص بوده، گفت: مالک موتورلنج باری شخصی بوده که از بندر هندیجان عازم دبی بود.
وی در پاسخ به این سوال که حادثه آتش‌سوزی راس چه ساعتی اتفاق افتاده، در گفت‌وگو با بامداد جنوب تصریح کرد: به گفته ناخدای موتورلنج، آتش‌سوزی راس ساعت 6 صبح در موتورخانه لنج اتفاق می‌افتد و از آنجا که شدت انفجار زیاد بوده، حاضران در آن حتی فرصت خبر دادن و یا استفاده از وسایل ایمنی را پیدا نمی‌کنند و تنها راه چاره را در ترک شناور می‌بینند.
فرمانده عملیات امداد و نجات با بیان این‌که زمانی که افراد را نجات دادیم، موتورلنج به‌صورت کامل غرق شده بود، در پاسخ به این سوال که آیا همه افراد و خدمه حاضر در کشتی نجات یافتند یا خیر؟ گفت: کل افراد در کشتی، شش نفر بودند که در زمان ترک شناور پنج نفر از آنها خود را روی یک تکه چوب نگه می‌‌دارند و نفر آخر با یک کپسول گاز معمولی خود را روی آب نگه می‌دارد، این در حالی است که آن پنج نفر اندک‌اندک از نفر ششم فاصله می‌گیرند تا بدانجا که به گفته افراد نجات یافته، آنها فقط صدای یکدیگر را می‌شنیدند.
باری به هر حال، با تلاش و کمک امدادگران آن پنج نفر که کنار یکدیگر بودند، نجات پیدا می‌کنند اما از نفر ششم تا زمان تنظیم این گزارش خبری به دست نیامد که به گفته فرمانده عملیات امداد و نجات، وی به احتمال زیاد غرق شده باشد.
عباس دیری درباره این‌که علت این آتش‌سوزی چه بوده، یادآور شد: علت آتش‌سوزی به احتمال زیاد نشت گازوئیل بوده باشد. به گفته فرمانده امداد و نجات، اتفاق نادری که در این زمینه روی داد اطلاع یک موتورلنج باری مبنی بر نجات افراد حاضر در موتورلنج یاد شده بود. وی اذعان می‌کند که با وجود این اطلاع‌رسانی زمانی که از نجات‌یافتگان خبری نشد، مصمم شدیم که خبر موثق نیست و به‌سرعت برای نجات افراد یادشده شتافتیم و این‌گونه آنها را نجات دادیم.
هر چند این حادثه هم همچون حادثه‌های دیگر، به فراموشی سپرده می‌شود تا حادثه‌ای دیگر به شکل و شمایل دیگری با آمارهای متفاوتِ خسارت، از قبیل جانی و مالی روی دهد و سوژه خبری شود اما ای کاش پیش از بروز حادثه‌های این‌چنینی بیش از گذشته احساس مسوولیت کنیم. آنگاه که فرد‌فرد یک جامعه نسبت به امورات خود و دیگران حساس باشند و احساس مسوولیت به خرج دهند، شاهد کاهش حوادث ناگواری خواهیم بود که گاه بسیاری از آنها بر اثر یک سهل‌انگاری کوچک روی می‌دهند. حال ضروری است که پیش از سفر، چه سفر هوایی، چه سفر دریایی یا زمینی، وسیله مورد نظر به‌دقت بررسی و واکاوی شود تا این‌گونه شاهد فوت عزیز و سرپرست خانواری نباشیم.
