سرنوشت نامعلوم صیادان صلح‌آبادی؛
این بار نوبت به صیادان بی‌گناهی رسید که بی‌خبر و غیرمنتظره مورد ظلم و اجحاف قرار بگیرند و خانواده‌شان همچنان چشم به راه تا خبری از فرزندانشان برسد.
بامدادجنوب- هدی خرم آبادی: یک هفته می‌گذرد و نان‌آوران صلح‌آبادی به جای آوردن نان بر سفره خانواده، این بار آتش حسرت، تلخی انتظار و مصیبت کینه و خشم صیادان کویتی را به ارمغان آوردند. هفته گذشته خبر ضرب و شتم و دستگیری صیادان بوشهری بار دیگر توجه مسوولان، شهروندان و رسانه‌ها را به خود جلب کرد. تا کنون گمانه‌های متفاوتی در خصوص علت این ماجرا ارائه شده است.
پس از ماجرای ناگوار مکه و تجاوز به جوانان ایرانی و ماجرای فرودگاه جده، این بار نوبت به صیادان بی‌گناهی رسید که بی‌خبر و غیرمنتظره مورد ظلم و اجحاف قرار بگیرند و خانواده‌شان همچنان چشم به راه تا خبری از فرزندانشان برسد. در این میان هر چند مسوولان کویتی در جوابیه‌هایی که ارسال کرده‌اند، تهمت‌هایی را به صیادان بوشهری زده‌اند، اما حقایق میدانی چیز دیگری می‌گویند.
دو نمونه از گمانه‌زنی‌ها در اینجا قابل تامل و بحث است. به نقل از یک منبع آگاه که نخواست نامش فاش شود، گفته شده که صیادان وارد مرز کویت شده بودند و نیروهای نظامی کویت برای آنها کمین کرده بودند و گمانه‌زنی دیگر این است که به‌علت آتش زدن سفارت عربستان و اتفاقات پس از آن، توطئه‌ای سیاسی پشت ماجرا وجود داشته و دست‌های پشت پرده بیانگر عمق کینه و آتش انتقام‌جویی اعراب بوده که این‌گونه دامان صیادان بوشهری را گرفته است. محرومیت و مشکلات صیادان بوشهری برای گذران معاش در خود بوشهر کم بود که اکنون این اتفاق تلخ هم به‌عنوان تهدید و نگرانی دیگری به حیات این قشر زحمت‌کش اضافه شد.
حال باید گفت وقوع این اتفاق تلخ اگر گمانه‌زنی نخست یعنی عبور صیادان بوشهری از مرز خودی بوده، مگر همین چند وقت پیش نبود که ایران در کمال متانت و صبوری سربازان امریکایی را پس از تحقیقات انجام شده تحویل داد و اوج مردانگی را به جهانیان نشان داد. پس اگر به‌راستی از صیادان بوشهری هم خطایی سر زده باشد، سزاوار این غافلگیری و ضرب و شتم نبودند. برخورد نیروهای نظامی که هیچ رنگ و بویی از رفتار استراتژیک و سیاسی مورد نیاز نداشته، نشان‌دهنده توحش و رفتار لایعقل‌گونه‌ای بوده که پیش از اثبات جرم، حکم صادر کردند.
این اتفاق اگر هم به‌علت کدورت ناشی از ماجرای آتش زدن سفارت عربستان و مسائل سیاسی دیگر بوده، عذر بدتر از گناه است، چراکه به هیچ وجه در رفتارهای سیاسی و استراتژیک قابل قبول و پذیرفتنی نیست. «گنه کرد در بلخ آهنگری به شُشتر زدند گردن مسگری».
آنچه بدیهی است، آن است که متانت و صبوری بیش از حد خرج دادن، دیگر به صلاح نیست. این گفته امام خمینی (ره) است که می‌گوید: مظلوم هم به اندازه ظالم بازخواست می‌شود. اگر امروز برای اتفاق تلخ پیش آمده سکوت کنیم و بنا بر مسائل سیاسی و بین‌المللی آن را مسکوت بگذاریم، معلوم نیست فرداروز چه اتفاق دیگری نظاره‌گرمان خواهد بود؛ اتفاق‌هایی که گربانگیر زندگی و امنیت و آبروی تک‌تک شهروندان می‌شود. در همین حال گفته می‌شود که فشارهایی بر رسانه‌ها وجود دارد تا از پیگیری اخبار احتمالی مربوط به صیادان بوشهری، گزارشی منتشر نشود.
اما شرح خلاصه‌ای از ماوقع: دو قایق از صیادان بوشهری زمانی که مشغول صیادی در آب‌های بین‌المللی خلیج فارس بودند، از طرف یک لنج کویتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و تا لحظه تنظیم این گزارش هنوز خبری قطعی از سوی کشور کویت در خصوص صیادان بوشهری و علت وقوع ماجرا اعلام نشده است. دو قایق از بوشهر با قایقی از کشور کویت درگیر می‌شوند. گفته می‌شود قایق کویتی که صیادان آن مصری‌الاصل بوده‌اند، به عمد برای صیادان بوشهری مزاحمت ایجاد کرده‌اند که به درگیری و ضرب و شتم منجر شده است. صیادان بوشهری به شدت مورد آسیب واقع شده‌اند و جای بسی تاسف است که در دوره‌ای از زمان شعار انسانیت سر می‌دهیم که هنوز در گوشه و کنار دنیای واقعی‌مان، فرسنگ‌ها با انسانیت فاصله داریم. یکی از صیادان بوشهری که قصد رایزنی و گفت‌وگو با صیادان مصری را دارد اما با چماق و خشونت آنها روبه‌رو می‌شود و مداخله نیروهای نظامی کویتی هم به دستگیری یکی از سه برادر و دو صیاد بوشهری دیگر ختم می‌شود و دو برادر دیگر با تنی آش و لاش خود را به بوشهر می‌رسانند.
براساس فیلم مصاحبه خانواده این صیادان، مادر یکی از صیادان از لحظات اضطراب‌آوری می‌گوید که یک‌بار خبر سلامتی و بار دیگر خبر مجروح شدن فرزندش را به او می‌دهند. وی مسوولیت بازگشت فرزندش را بر عهده دولت می‌داند و می‌گوید این مساله بین دو کشور است و او تنها پسرش را می‌خواهد. همسر یکی دیگر از صیادان نیز خواستار بازگشت همسرش است.
پدر و برادر یکی از صیادان هم می‌گوید که اعراب همیشه در آب‌های ما صیادی می‌کنند اما هیچ‌گاه چنین اتفاقی نیفتاده است. خانواده صیادان اسیر در دست کشور کویت می‌گویند شغل ما صیادی است، حال یا باید بیکار بمانیم یا این‌که این‌گونه که می‌بینید به کار خود ادامه دهیم.
یکی از صیادانی که بازگشته می‌گوید: روز سه‌شنبه ظهر برای صید به راه افتادیم. زمان درگیری هر چه تلاش کردیم برای آنها توضیح بدهیم و برادر و صیادان دیگر را از دست آنها نجات دهیم، با هر چیزی که دم دستشان بود،آتش، چاقو و هر وسیله دیگری را به ما پرتاب می‌کردند تا به آنها نزدیک نشویم.
حال پس از پیگیری‌های پدر این سه برادر و نامه به نماینده‌ای که گفته می‌شود در مجلس حضور دارد و ارجاع نامه به وزارت کشور، خانواده صیادان بوشهری همچنان چشم‌انتظار بازگشت فرزندانشان هستند.
وی با اعلام این‌که طرف‌های کویتی حاضر به ارائه کمترین اطلاعات نیستند، در این خصوص گفت: هر چند در این سه روز پیگیری‌های مستمری برای اطلاع از وضعیت این سه صیاد بوشهری از طریق وزارت امور خارجه انجام داده‌ایم اما طرف‌های کویتی حاضر به ارائه کمترین اطلاعات نیستند.
وی با اشاره به این‌که هر سه صیاد بوشهری مشغول صیادی بوده‌اند که دستگیر شده‌اند، تصریح کرد: طرف‌های کویتی با روا داشتن اتهامات واهی قصد دارند که بهره‌برداری سیاسی از موضوع داشته باشند، در حالی که شواهد نشان می‌دهد که هر سه صیاد بوشهری تنها برای صید ماهی راهی دریا شده و در آب‌های بین‌المللی مشغول صیادی بوده‌اند.
هر چند مشخص نیست که چرا کشور کویت حاضر به اعلام وضعیت صیادان بوشهری نیست اما انتظار می‌رود با پیگیری مستمر مسوولان استان و کشور هر چه سریع‌تر با روشن شدن وضعیت صیادان بوشهری انتظار تلخ و اضطراب‌آور و نگران‌کننده خانواده صیادان بوشهری پایان یابد. یک هفته گذشت اما هنوز خبری از عبدالحسن باختر، ایمان دریاپور و عباس عباسی صیادان محله صلح‌آباد نیست.
X Share