راه فراری برای تعویق انتخابات فوتبال نیست؛
در شرایطی که این روزها صحبت از احتمال تعویق انتخابات به‌دلیل کسب نکردن دو سوم آرا از سوی نامزد ریاست فدراسیون فوتبال مطرح شده، رجوع به اخبار انتخابات سال 90 نشان می‌دهد که علی کفاشیان بدون کسب دو سوم آرا رئیس شده است.
بامداد جنوب- علی پورتنگستانی: در شرایطی که این روزها صحبت از احتمال تعویق انتخابات به‌دلیل کسب نکردن دو سوم آرا از سوی نامزد ریاست فدراسیون فوتبال مطرح شده، رجوع به اخبار انتخابات سال 90 نشان می‌دهد که علی کفاشیان بدون کسب دو سوم آرا رئیس شده است.
چالش‌های برگزاری انتخابات پیش روی فدراسیون فوتبال تمامی ندارد و با توجه به پیش‌بینی نشدن مرحله دوم انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال در اساسنامه و همچنین شرط احراز دو سوم آرا این روزها هر کسی برای خود تفسیری دارد و با توجه به سکوت اساسنامه زمزمه‌هایی برای تعویق و ثبت نام مجدد نامزدها به گوش می‌رسد.
سوال مطرح شده در برهه زمانی حساس فعلی که انتخابات فدراسیون فوتبال را پیش رو داریم، این است که در انتخابات سال 90 فدراسیون فوتبال نیز که خلأ فعلی حل نشده در مورد انتخاب ریاست فدراسیون وجود داشت، مجمع انتخاباتی بر چه مبنا و اساسی تصمیم‌گیری کرد و علی کفاشیان چگونه برای چهار سال مسند ریاست مهم‌ترین فدراسیون ورزشی کشور را در دست گرفت؟
خلأ قانونی در مورد انتخاب رئیس چیست؟
در بند «8» ماده 26 انتخابات فدراسیون فوتبال آمده است که برای انتخاب رئیس، کسب اکثریت دو سوم آرای اعضای حاضر مورد نیاز است اما در صورتی که نامزدهای انتخابی در مرحله اول رای‌گیری، میزان دو سوم آرای اعضا را کسب نکنند چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ این همان ضعف و خلاء قانونی است که در اساسنامه سال 90 فدراسیون فوتبال قابل کتمان نیست.
علاوه بر این باید بدانیم اساسنامه سال 90 فدراسیون فوتبال مصوب مجمع فوق‌العاده در تاریخ 4/10/1390 است و انتخابات فدراسیون فوتبال حدود 70 روز پس از تصویب این اساسنامه برگزار شده است؛ اساس‌نامه‌ای که قرار است مبنای برگزاری انتخابات 18 اردیبهشت نیز باشد.
انتخابات در سال 90 چگونه برگزار شد؟
15 اسفندماه سال 90 بود که برای تصدی پست ریاست این فدراسیون علی کفاشیان، حسینعلی قریب و عزیزالله محمدی به ر‌قا‌بت پرداختند تا تکلیف ریاست این فدراسیون برای چهار سال پیش رو در آن برهه مشخص شود.
در مرحله اول رای‌گیری کفاشیان 39 رای، قریب 23 رای و عزیزالله محمدی 11 رای به دست آوردند که با احتساب آرای در نظر گرفته عزیزالله محمدی از فرآیند ر‌قا‌بت کنار رفت تا انتخابات با حضور کفاشیان و قریب به دور دوم کشیده شود.
نکته جالب و قابل تامل این که هر چند اساسنامه سال 90 تکلیف انتخاب رئیس را در صورتی که نامزدها دو سوم آرا را به دست نیاورند مشخص نکرده بود، انتخابات به دور دوم کشیده شد تا بین کفاشیان و قریب یکی به‌عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شوند؛ تصمیمی که به‌نظر می‌رسد خارج از اساسنامه اجرا‌ئی شده است.
در مرحله دوم نیز رای‌گیری انجام شد تا کفاشیان 47 رای و قریب 25 رای به دست آورند و یک رای هم به صورت باطله به صندوق انداخته شده بود تا مجددا تعداد آرای اعضای حاضر و اعضای رای‌دهنده در مجمع 73 نفر باشد.
راه در رویی برای تعویق انتخاب نیست!
در دور دوم کفاشیان 47 رای و قریب 25 رای به دست آوردند. حال با گرفتن یک تناسب ساده در می‌یابیم که دو سوم آرای 73 نفر برابر با 48/6 رای می‌شود و با توجه به این‌که برای انتخاب رئیس فدراسیون طبق بند «8» ماده «26» اساسنامه سال 90، کسب اکثریت دو سوم آرای اعضای حاضر مورد نیاز است بنا‌بر‌این کفاشیان دو سوم آرای اعضای حاضر را کسب نکرده و بی‌شک ملاک انتخاب او یا لحاظ کردن تعداد آرای بیشتر نسبت به رقیب خود بوده یا مبنا کسب (1 + 50) آرای اعضای حاضر در نظر گرفته شده است.
نتیجه‌گیری که معادلات را بر هم می‌زند!
رئیس فدراسیون فوتبال در مراسم افتتاح ایفمارک اظهار نظر قابل تاملی داشت؛ او گفت که اگر به هر دلیلی رئیس فدراسیون دو سوم آرا را به دست نیاورد مجمع قاعدتا تنفس می‌دهد تا افراد جدید ثبت‌نا‌م کنند و مجددا رای‌گیری شود.
اما پرسش این است که کفاشیان چگونه در سال 90 و در مرحله دوم انتخابات بدون این که دو سوم آرا را به دست بیاورد و نیازی به ثبت‌نا‌م و رای‌گیری مجدد باشد به‌عنوان رئیس فدراسیون فوتبال انتخاب شد؟ پاسخ به این سوال می‌تواند بسیاری از گره‌های انتخاباتی این روزهای فوتبال ایران را باز کند.
X Share