بامدادجنوب- مهدی اسداللهی: حکایت گزارش امروز، باز حکایت بیمدیریتی دیگری در خصوص محیط زیست است که هیچکس خود را صاحب آن نمیداند. در اواخر سال گذشته و پیش از سفر یکی از مسوولان ارشد استان به شهرستانهای جنوبی، شایعاتی مبنی بر پیگیری برخی از افراد ذینفع جهت احداث مسیر جدید دسترسی در پارک ملی نایبند در محافل محیط زیستی به گوش میرسید، اگرچه با توجه به تاکید مقام معظم رهبری بر حفظ جنگلها و مراتع و صیانت از مناطق حفاظتشده، وقوع این امر تا حد زیادی غیر محتمل به نظر میرسید اما متاسفانه خبرهای رسیده و تصاویر به دست آمده حاکی از احداث جادهای هفت کیلومتری در عرض پارک ملی نایبند و گشایش یک محور جدید از روستای کنار خیمه به سمت دریا در محدوده این منطقه حفاظتشده است.
بر مبنای اطلاعات واصل شده، هیچگونه مجوزی مبنی بر احداث جاده و یا مسیر دسترسی به دریا از سوی سازمان محیط زیست صادر نشده است و اگرچه مدیرکل محیط زیست استان در نشست خبری چند روز پیش خود در ارتباط با نگرانیهای ابراز شده در این خصوص تصریح کرد: «اتفاقا با وجود درخواست برخی مسوولان محلی، این پروژه را متوقف کردهایم و جای نگرانی نیست»، اما این در حالی است که تنها با مراجعه به صفحه اینستاگرام رئیس شورای روستای کنار خیمه تصاویر متعددی از روند احداث این مسیر و روند تخریب گسترده در طی اجرای آن بههمراه متن تشکر مسوول یاد شده از استاندار و فرماندار بهدلیل مساعدت و همکاری در احداث جاده،گنجانده شده است. همچنین بررسی نقشههای ماهوارهای موید احداث این مسیر و خلاف واقع بودن ادعای آقای دلشب است.
علاوه بر این اطلاعات دریافت شده از منابع آگاه محلی و فعالان زیستمحیطی تائیدکننده احداث این مسیر در قلب پارک ملی نایبند و در سکوت کامل خبری در اواخر سال گذشته و پس از سفر مسوولان یاد شده است!! تا آنجا که ذهن نگارنده یاری میکند، دولت تدبیر و امید با شعار حفاظت از محیط زیست و پیشگیری از هر نوع تخریب پا به عرصه انتخابات گذاشت و این در حالی است که در این دولت یکی از مهمترین و شکنندهترین مناطق حفاظت شده کشور با طیب خاطر مورد تجاوز گسترده و فاجعهبار تخریبگران محیط زیست قرار میگیرد و مسوولان مربوط نیز با خاطری آسوده و در مقابل چشمان بهتزده دوستداران محیط زیست به کتمان چنین فاجعهای میپردازند. آیا احداث مسیر دسترسی جدید در این پارک با روح پارکهای ملی و مناطق حفاظت شده مبنی بر فاصله حداقلی از عوامل تهدیدکننده در منافات نیست؟ چگونه میتوان باور کرد که ماشینآلاتی در این حجم به تخریب یک منطقه حفاظت شده بپردازند و این در حالی است که هیچکدام از ارگانهای مسوول از قبیل فرمانداری و استانداری از این واقعه مطلع نباشند و یا از آن اظهار بیاطلاعی کنند؟ بیشک میتوان گفت که دستهای پنهان و البته قدرتمندی در وقوع این فاجعه دخیل بودهاند و شایسته است تا دستگاههای مسوول با توجه به فرمایشهای اخیر مقام معظم رهبری در خصوص صیانت از محیط زیست به کنکاش در این رویداد پرداخته و علاوه بر آشکار کردن زوایای پنهان مساله به برخورد با افراد متخلف بپردازند. بهطور قطع صرفِ ندادن مجوز دلیلی بر تبرئه سازمان محیط زیست از پذیرفتن مسوولان این فاجعه نیست، چراکه سخنان مسوول یاد شده در جمع خبرنگاران در همان جلسه موید آگاهی ایشان از این موضوع بوده و جای پرسش است حال که مجوزی در جهت احداث این جاده صادر نشده، چگونه با وجود اطلاع مسوولان ارشد سازمان در استان، از بروز این فاجعه جلوگیری نشده است؟ شایان ذکر است که مسیر احداث شده به یکی از بکرترین سواحل منطقه و محل تخمریزی گونههای نادر لاکپشت دریایی ختم میشود که علاوه بر تخریب این زیستگاه موجب افزایش تردد در این منطقه میشود. در حال حاضر هشت روستای شهرستان عسلویه در محدوده این پارک واقع شده است و در صورت برخورد نکردن قاطع با چنین تخلفات فاجعهباری باید نظارهگر دوباره حرکت خزندهای بود که با احداث جاده نبود (با مجوز) شروع شده و با احداث مسیر دسترسی جدید کنار خیمه ادامه مییابد.
بیشک اگر بقیه پروژهها و طرحهای سراسر استان یک بررسی اجمالی شود، چهبسا که بسیاری دیگر از اینگونه تخلفات و بیمهریها نسبت به محیط زیست فاش شود. جای تاسف است که تنها در لحظههای حساس و خبرساز و هر جا که منافعمان میطلبد، به سر دادن شعارهای زیستمحیطی بسنده میکنیم، غافل از اینکه خود مدافعان محیط زیست در حال حاضر بیشترین آسیب را به آن وارد میکنند و بزرگترین تهدید برای آن هستند. انتظار میرود این بار دادستانی با عزمی راسختر به این عرصه ورود کند تا بیش از این شاهد این وقایع فاجعهبار نباشیم.