بامدادجنوب- هدی خرم‌آبادی:
اینجا برازجان است. شهر آفتاب داغ و بادهای سوزان. سرزمین مردمانی «نجیب» اما در «محرومیت» مانده! جایی که این روزها و این ماه‌ها اوضاع به لطف مدیرانی که به هیچ چیزی جز خودشان نمی‌اندیشند خیلی قمر در عقرب و به قول خود برازجانی‌ها «تو هم ورارو» یا «بافِلتو» شده است! هنوز خبر یک بحران آنچنان کهنه نشده که بحران دیگری از راه می‌رسد و نگاه اهالی رسانه و افکار عمومی را دوباره متوجه شهر برازجان و شهرستان دشتستان می‌کند... . هنوز شوک حاصل از انتشار خبر حادثه رانندگی در محور بخش ارم به مرکز شهرستان دشتستان تمام نشده که حادثه چرخ فلک اتفاق افتاد و دوباره برازجان و دشتستان را به کانون توجه رسانه‌های محلی و حتی ملی بدل کرد.
استیضاح شهردار و جدل‌های بی‌پایان شورا، بحران آب، حادثه برق‌گرفتگی، اعتصاب پرسنل شهرداری و اقدام یکی از پرسنل این نهاد به بستن در ورودی شهرداری و جلوگیری از ورود مراجعان و عقرب‌گزیدگی منجر به فوت کودک دشتستانی همه در همین شهر و شهرستان اتفاق افتاده است، آن هم فقط طی چند ماه! یک شهرستان و این همه بحران؟ و حالا از این باغ، بری تازه رسیده است! شهرداری برازجان در اقدامی تلافی‌جویانه، راه ورودی اداره تامین اجتماعی شهرستان دشتستان را با خاک بست!!
براساس شنیده‌ها و مشاهدات میدانی بامداد جنوب، روز گذشته سازمان تامین اجتماعی حساب شهرداری برازجان را مسدود و شهرداری برازجان نیز پس از آن، با دو کامیون خاک درِ سازمان تامین اجتماعی شهرستان دشتستان را مسدود کرد. علت مسدود شدن حساب شهرداری برازجان از سوی تامین اجتماعی، تاخیر شهرداری در پرداخت بدهی‌هایش به این سازمان بوده است که به چند میلیارد می‌رسد. روز گذشته سازمان تامین اجتماعی حساب شهرداری برازجان را مسدود کرده و 900 میلیون تومان از مبلغ یک میلیارد تومانی را که در حساب شهرداری بوده و قرار بوده شهرداری حقوق کارمندانش را با آن پرداخت کند، برداشت کرده است. حال آماری که در سایت‌های محلی در خصوص بدهی شهرداری برازجان به تامین اجتماعی اعلام شده، بیانگر 12 میلیارد تومان عنوان شده است اما نتیجه پیگیری‌های ما نشان داد که متقابلا شهرداری هم مطالباتی از سازمان تامین اجتماعی دارد، به‌عنوان مثال بیمارستان تامین اجتماعی مهر برازجان در سال 80 افتتاح شد و این بیمارستان هزینه پروانه کار و پایان کار و دیگر عوارضی که موظف به پرداخت آنها بوده را پرداخت نکرده و علاوه بر این، درمانگاه امام موسی کاظم (ع) نیز بابت مِلک و تغییر کاربری و بهره‌برداری که از آن صورت گرفته، مبلغی به شهرداری برازجان پرداخت نکرده است.
اینها در حالی است که شهردار برازجان و رئیس سازمان تامین اجتماعی به‌منظور حساب و کتاب‌هایشان متفق‌القول به برگزاری نشستی می‌شوند و در نهایت پس از حساب و کتاب‌ها شهرداری برازجان همچنان مبلغی بدهکار می‌ماند. به همین خاطر شهرداری برازجان یک‌سری از املاکش را به تامین اجتماعی واگذار می‌کند. به‌طور مثال، زمین کشتارگاه در خیابان آیت روبه‌روی مدرسه عترت و چند پلاک دیگر در سطح شهر از جمله موارد واگذار شده هستند اما با این همه، بدهی شهرداری تسویه نمی‌شود و تامین اجتماعی نیز همچنان خواستار پرداخت کامل بدهی می‌شود. در نهایت شهردار برازجان با مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی کشور با حضور فرماندار دشتستان جلسه‌ای برگزار می‌کنند که در آن نشست تصمیم گرفته می‌شود بدهی‌های شهرداری به‌صورت اقساطی پرداخت شود. اقساطی که گفته می‌شود ماهیانه مبلغی در حدود 140 میلیون تومان بوده است. این در حالی است که بخشی از این اقساط به تعویق می‌افتد و شهرداری در حال پرداخت معوقه‌ها بوده است. اواخر هفته قبل یک چک و آغاز هفته جاری هم چک دیگری پاس می‌شود اما با وجود این‌که شهرداری براساس توافق صورت گرفته در حال تلاش برای پرداخت بدهی‌هایش بوده، روز گذشته در کمال تعجب حساب شهرداری مسدود می‌شود. حال سوالی که در اینجا پیش می‌آید این است که با توجه به توافقی که صورت گرفته بوده و شهرداری نیز طی روزهای اخیر بخشی از بدهی‌هایش را پرداخت کرده، چرا تامین اجتماعی به‌صورت خودجوش حساب شهرداری را مسدود کرده است؟ آیا دست‌های پشت پرده در چنین ماجرایی نقش داشته اند؟ و سوال دوم این‌که ساعاتی پس از مسدود شدن درِ سازمان تامین اجتماعی، در باز می‌شود، این به معنای توافق و تعاملی دیگر است ولی آیا نمی‌شد قبل از این همه تشویش اذهان و تفرقه‌افکنی چنین تعاملی صورت بگیرد؟ علاوه بر اینها، با توجه به این‌که هزینه‌های هنگفت و بدهی‌های انباشته شده، بزرگ‌ترین مشکلی است که شهرداری‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، شهرداری‌ها با توجه به تعداد کارکنان و آمار ساخت و سازها و با توجه به ردیف‌های بودجه‌ای چگونه باید در مقابل این مساله کمر خم نکنند؟ آیا بهتر نیست که ارگان‌های بالادستی نسبت به اختلاف و مسائل پیش آمده در شهرداری برازجان به کمک شهردار بیایند و علاوه بر آن چاره‌ای برای این مشکل همه شهرداری‌ها بیندیشند. هزینه‌های هنگفتی که بر دوش شهرداری‌ها سنگینی می‌کند ورود جدی مسوولان ارشد شهرستان و استان و نماینده محترم شهرستان را می‌طلبد.
