بامدادجنوب- علی پورتنگستانی:
تیم فوتبال هفت نفره ایران روز جمعه در ورزشگاه «دئودورو» با نتیجه 2 بر یک مقابل اوکراین شکست خورد و به‌عنوان نائب قهرمانی رسید. نائب قهرمانی ایران در این دوره از مسابقات در حالی حاصل شد که فوتبال هفت نفره از دوره بعد، از بازی‌های پارالمپیک حذف می‌شود.
امین‌الله مانی تیم ایران را با ترکیب اولیه بابک صفری، هاشم رستگاری، لطف‌الله جنگجو، فرزاد مهری، حسین تیزبر، مهدی جمالی و جاسم بخشی به میدان فرستاد. تیم ایران تا دقیقه ۱۰ تحت فشار حریف قرار داشت اما از این دقیقه به بعد، بازیکنان از لاک دفاعی خارج شده و بر روی دروازه حریف خطرساز شدند. در دقیقه ۲۴ بابک صفری ضربه از داخل محوطه جریمه بازیکن اوکراین را به‌خوبی دفع کرد. در دقیقه ۲۶ در حالی که بازی ضرباهنگ متعادلی داشت، ولادیمیر آنتونیوک، دروازه ایران را با یک شوت از راه دور باز کرد. ایران نیمه دوم را بسیار هجومی آغاز کرد و در چند مرحله بر روی دروازه اوکراین خطر ایجاد کرد اما حاصلی نداشت.
در دقیقه ۳۴ مدافع ایران در پی حمله بازیکنان اوکراین توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید. سه دقیقه بعد ضربه سر بازیکن اوکراین به شکل خطرناکی از کنار دروازه ایران به خارج رفت. فرزاد مهری یک دقیقه بعد این خطر را با شوتی محکم و از راه دور پاسخ داد. در دقیقه ۴۴ شوت دقیق فرزاد مهری با سرپنجه دروازه‌بان اوکراین به کرنر رفت و در دقیقه ۴۷ اوکراینی‌ها توپ را به تیر عمودی دروازه ایران کوبیدند. ایران در ادامه بازی خوب خود موفق شد به گل تساوی دست پیدا کند. مهدی جمالی در دقیقه ۵۰ با یک پاس در عمق موفق شد، دروازه اوکراین را از زاویه بسته باز کند.
پس از آن بازی به‌صورت پایاپای دنبال شد اما در واپسین لحظات بازی تیم اوکراین دو خطر بسیار جدی بر روی دروازه ایران خلق کرد که یکی از ضربات حریف به تیر افقی برخورد کرد. بازی در پایان ۶۰ دقیقه به وقت اضافه کشیده شد.آرتم کراسلینکوف، در دقیقه ۶۵ موفق شد تیم اوکراین را با یک ضربه بغل پا پیش بیندازد. دو دقیقه بعد مهدی جمالی یک موقعیت تک به تک را از دست داد. در وقت اضافه دوم تیم ایران یکپارچه حمله بود و بازی را در زمین اوکراین دنبال کرد اما بازی در نهایت با همین نتیجه 2 بر یک به پایان رسید و ایران به نقره بسنده کرد.
در همین رابطه ما در این گزارش به آنالیز کلی تیم ملی ایران در بازی‌های گروهی و نهایی آن پرداختیم. در همین رابطه به سراغ سرمربی سابق تیم ملی فوتبال هفته نفره رفتیم تا نظرات وی را جویا شویم.
سیدعلی بکاء در گفت‌وگو با بامداد جنوب با بیان این‌که چون مسابقات در سطح پارالمپیک برگزار می‌شد، به همین دلیل شخص خاص خود را داشت، افزود: در دور مقدماتی ما با آرژانتین، امریکا و هلند هم‌گروه بودیم و قابل پیش‌بینی بود که تیم ایران هر سه حریف خود را شکست دهد. ولی کادر فنی تشخیص داد که در دور مقدماتی مسابقات سیاستی به‌کار ببرند که نقشه‌ها و برنامه‌های اصلی تیم تا مراحل نهایی مسابقات رو نشود. برای مثال در هر سه بازی از دور مقدماتی، آقای مهدی جمالی یک دقیقه هم بازی نکرد و این اتفاق برای چند بازیکن دیگر رخ داد (مثل آقای تیزبور که فقط چند دقیقه بازی کرد). به هر حال همانطور که گفتم سه برد در این مرحله قابل پیش‌بینی بود. بازی اول که ایران توانست با 3 گل آرژانتین را شکست دهد، تیم شرایط خوبی داشت و بازیکنان با خوبی توانستند توانایی و استعداد خود را در زمین نشان دهند. تک گلی هم که ایران از روی نقطه پنالتی دریافت کرد، به‌خاطر رو نکردن تمام توانایی‌هاش در این بازی بود.
سرمربی سابق تیم ملی در مورد دو بازی بعدی ایران در مرحله مقدماتی تاکید کرد: در بازی با امریکا و هلند هم تیم ما نتایج بدی کسب نکرد اما خیلی هم خوب نبود. در بازی با امریکا با وجود برد 2 بر صفر، بازی خوبی به نمایش نگذاشتیم و 2 بار توپ به تیرکمان برخورد کرد. علاوه بر این امریکایی‌ها 4 موقعیت تک به تک را از دست دادند. اما در کل توانایی فوتبال هفت نفره ایران به مراتب بیشتر از تیم‌های ذکر شد بود. به هر حال کادر فنی تیم تشخیص دادند که تیم به این شکل در مسابقات گروهی بازی کند اما در مرحله نیمه‌نهایی و فینال (مخصوصا در بازی نیمه‌نهایی با برزیل)، به نظر من ایران یک فوتبال با کیفیت و با برنامه به نمایش گذاشت. در بازی با بزریل، مهدی جمالی (یکی از بهترین تیم ملی در این مسابقات) از نیمه دوم به میدان آمد و با بازی درخشان خود به همه نشان داد که توانایی فوتبال هفت نفره ایران بسیار بالاست. ایران در این بازی تا دقیقه 20 بازی فشار خاصی روی دروازه برزیل ایجاد نکرد ولی هر چه از بازی گذشت، ایران بازی بهتری به نمایش گذاشت و بر بازی حاکم شد. همانطور که هم دیدیم، ایران تواسنت با بازی بسیار خوب خد، برزیل میزبان را با پنج گل شکست دهد. لازم به ذکر است مهدی جمالی اولین پارالمپیک خود را تجربه می‌کرد. لازم به ذکر است که برزیل قبل از این بازی، با اوکران بازی کرد و تمام انرژی خود را در آن بازی صرف کرد تا صدرنشین گروهش شود چراکه نمی‌خواست در مرحله نیمه نهایی با ما روبه‌رو شود. البته کادر فنی تیم ایران با توجه به شناختی که از تیم برزیل داشتند، به خوبی توانستند این تیم را آنالیز کنند و نتیجه این آنالیز خوب برد 5 بر صفر بود.
در نهایت به بازی فینال می‌رسیم. بکاء با بیان این‌که فینال مسابقات همیشه حساس بود و تیم‌های که در این مرحله قرار می‌گیرند، توانایی‌های بالایی دارند، تصریح کرد: اوکراین یکی از قدرتمند‌ترین تیم‌های فوتبال 7 نفره است. شاکله و تاکتیک تیم آنها مدیون سال‌ها تلاش در فوتبال هفته نفره است. این تیم چندین پارالمپیک را پشت سر گذاشته و توانایی این را داشت که به‌خوبی بازی را مدیریت و کنترل کند و با برد به پایان برساند. البته تیم ایران هم حریف دست و پا بسته‌ای نبود و بازی خوبی به نمایش گذاشت. ایران از نظر تاکتیکی و مهره‌چیزی کمتر از اوکراین نداشت و توانست عملکرد خوبی از خود به نمایش بگذارد. به هر حال تیمی برابر ما، اوکراین با تجربه بود که در لحظاتی از بازی به‌خوبی بازی را به‌نفع خود کنترل می‌کرد و جاهایی که نیاز بود، به بازی سرعت می‌داد. آنها در بیشتر مواقع نبرد ما را دو در برابر یک قرار می‌دادند و این باعث شد که در شرایط بازی نسبت به ما برتری عددی داشته باشند. تیم ما توانایی این را داشت که شرایط را بهتر کند ولی هر کادر فنی و هر مربی دیدگاه خاص خودش را دارد. اگر کادر فنی دقت بیشتری می‌کردند، به‌خصوص در تعویض‌ها و ارنج تیمی، به مراتب تیم ملی عملکرد بهتری در برابر اوکراین از خود به نمایش می‌گذاشت. به هر حال فینال به پایان رسید و تیم ملی با شکست در برابر تیم قدرتمند اوکراین، مقام نائب قهرمانی کسب کرد اما با این باخت چیزی ارزش‌های تیم فوتبال هفت نفره (خصوصا ملی‌پوشان بوشهری) کم نمی‌شود. کما این‌که از الان به بعد مسوولیت سنگین‌تری به دوش مسوولان سازمان معلولان و جانبازان کشور و استان است، چراکه مردم به‌خوبی با فوتبال هفت نفره آشنا شده‌اند و اهمیت ویژه این برای این رشته قائل هستند.
وی در پاسخ به این‌که نظرش در مورد عملکرد بازیکنان بوشهری در این مسابقات، تاکید کرد: به‌نظر من اگر بابک صفری در بازی فینال در دروازه تیم ملی قرار نمی‌گرفت، با اختلاف سه یا چهار گل شکست می‌خوردیم. بابک صفری در این بازی تا آنجا که من یادداشت کردم، پنج توپ خطرناک را دفع کرد و این عملکرد درخشان نشان داد که بابک صفری می‌تواند یک وزنه سنگین درون دروازه برای تیم ملی باشد و تا سال‌ها از این نظر تیم ملی را بیمه کند. حسن صفری یکی از فراموش شده‌های بازی ایران و اوکراین بود و می‌توانست ضعف‌های دفاعی ایران را به‌راحتی پوشش دهد که این امکان فراهم نشد. گل دومی که از اوکراین دریافت کردیم، حرکت در عمق دفاعی تیم ملی بود که به‌راحتی آن توپ به گل تبدیل شد، در حالی که اگر یک بازیکن باهوش مثل حسن صفری در دفاع ایران حضور می‌یافت، شاید این گل به ثمر نمی‌رسید و اتفاقات دیگری در بازی رخ می‌داد.
کارشناس فوتبال هفت نفره افزود: البته من باز هم می‌گویم همه اینها به کادر فنی تیم بستگی دارد. همانطور که می‌دانیم در فوتبال هفت نفره، سیستم‌های بسیار متنوعی وجود دارد و بعضی از مربی‌ها، در یک بازی با سه دفاع و برخی هم با دو دفاع بازی می‌کنند. تیم ما در این بازی با دفاع مرکزی بازی می‌کرد آما بازیکنان نتوانستند تفکرات دفاعی مریبان را در زمین رعایت کنند. یکی از بازیکنان غیر بوشهری تیم ملی آقا تیزبر بود که در این مسابقات خیلی خوب کار کرده بود و سرعت بسیار خوبی داشت. وی که می‌توانست عملکرد درخشان خود را در فینال مسابقات تکمیل کند، به‌نوعی تسلیم دستورات مربیان شده بود و اجازه پیش‌روی نداشت و به همین دلیل این جوان باانگیزه نتوانست توانایی‌های خود را نشان دهد. به هر حال هر چهار بازیکن بوشهری در تیم ملی خوش درخشیدند ولی گل سر‌سبد بوشهری‌ها، آقای خیری، سرپرست بوشهری تیم ملی بود که تجربه‌های خود را در اختیار تیم ایران قرار داد تا این تیم نتیجه لازم را در مسابقات کسب کند.
سیدعلی بکاء در پایان در پاسخ به این‌که اگر کادر فنی تیم ملی قبل از مسابقات تغییر نمی‌کرد، ایران می‌توانست قهرمانی را کسب کند یا خیر، پاسخ داد: من فکر می‌کنم دوره این حرف‌ها دیگر تمام شده است و هر اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد و بهترین قاضی خداوند متعال است. من برای شما و همکارانتان ارزش زیادی قائلم ولی نمی‌خواهم در مورد این مسائل صحبت کنم. به‌نظر من هر مربی تفکرات خاص خود را دارد و چه بسا اگر این تیم زیر نظر من بود نتایج دیگری کسب می‌کردیم اما همه‌چیز تمام شده است و مدال نقره مسابقات را کسب کرده‌ایم. امیدوارم مسوولان برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند تا بتوانیم موفقیت بیشتری کسب کنیم.
