ضرغام خرمی

آنچه امروز در گناوه مشهود است و بارها در رسانه‌ها به آن پرداخته‌شده کمبود امکانات فضای تفریحی و رفاهی برای شهروندان است، نبود مکان تفریحی مثل بوستان‌های بزرگ و همراه با امکانات رفاهی، مجتمع‌های تفریحی، شهربازی باعث شده تا جوانان و نوجوانان نتوانند اوقات فراغت خود را به‌ویژه در تابستان پر کنند.

این وضعیت برای دختران و زنان دشوارتر است. بانوان گناوه بیش از نیمی از جمعیت هشتادهزارنفری گناوه را تشکیل می‌دهند که حتی از حداقل امکانات رفاهی برخوردار نیستند. باتوجه به شرایط کنونی زندگی و گرمای طاقت‌فرسا و محدودیت حضور در فضای باز، سکونت عمده خانواده‌ها در فضاهای بسته و محدود آپارتمان، کم‌تحرکی و... از لحاظ جسمی و روانی بسیاری از بانوان را در معرض آسیب قرار داده است و ایجاد فضای امن و استاندارد برای تفریح و نشاط این قشر از جامعه ضروری به نظر می‌رسد. پارک بانوان این شرایط و موقعیت را ایجاد می‌کند که زنان هر زمانی که اراده کنند به پارک آمده و با آرامش و امنیت خاطر ورزش و تفریح کنند و ساعاتی را از فضای آپارتمان و شهرنشینی دور باشند.

از همین رو بهره‌مندی زنان شهر گناوه از فضایی اختصاصی و آزاد برای ترویج ورزش همگانی، مراسم‌های فرهنگی، وسایل بازی، غرفه صنایع‌دستی، سرگرمی کودکان از ضرورت‌های احداث زیرساخت‌هایی همچون پارک بانوان، پلاژبانوان و... است.

بر اساس قانون شهرداری‌ها با توجه به طرح تفصیلی می‌بایست جانمایی پارک بانوان و احداث آن را مدنظر داشته باشند، اما تاکنون این مساله مهم در گناوه مورد غفلت و بی‌توجهی قرارگرفته است. ایجاد یک فضای آرام، مفرح، مطمئن با زیرساخت‌های مناسب، رعایت امنیت اجتماعی، در گوشه‌ای از شهر گناوه تا زنان و دختران گناوه اوقات فراغت در کنار هم سپری کنند و از این فضا نیاز کنونی این شهر است. فضایی که در آن زیرساخت‌هایی همچون مسیر دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، وسایل ورزشی مختص بانوان در آن پیش‌بینی و با امکانات مربوطه تجهیز شده باشد.

کارشناسان براین باورند که وجود فضایی خاص همچون پارک بانوان می‌تواند برافزایش تعاملات اجتماعی بانوان نیز تاثیر مثبت بگذارد؛ تاثیری که بر کانون گرم خانواده نیز اثرگذار خواهد بود. برهمین اساس انتظار می‌رود شورای فرهنگ عمومی، شورای شهر، کمیسیون امور بانوان فرمانداری این موضوع را در دستور کار قرار دهد.

یادآوری می‌شود ایده اولیه تشکیل این مراکز، سال‌ها پیش در دفتر امور زنان ریاست جمهوری مطرح شد؛ اما پس از مدت کوتاهی این بحث به دست فراموشی سپرده شد و توجه دوباره به این بحث از سال 1382 آغاز شد.

در ضمن یکی از خواسته‌های و مطالبات بانوان گناوه که بر روی کاغذ و در جلسات متعدد از آن سخن گفته شد ولی تا امروز محقق نشده، پلاژ بانوان است که امید می‌رود محقق شود.