راضیه علیزاده
لکنت
زباندر کودکان زیر چهار سال مساله ای است، قابلدرمان اما بسیاری از اوقات
والدین با رفتارهای نادرست، تأثیرات روحی بدی بر روی این کودکان میگذارند که حتی
پس از درمان لکنت زبان در کودک خواهد ماند. ناآگاهی والدین و اطرافیان کودک مبتلابه
لکنت زبان میتواند اضطراب و هیجان او را بیشتر کند و آثار ناخوشایندی در روانش
باقی بگذارد که حتی پس از بهبود لکنت زبانش، باقی خواهد ماند اگر شما هم نمیدانید
چگونه باید با کودکتان رفتار کنید، توصیه میکنیم بهخوبی این نکتهها را به خاطر
بسپارند در مواجهه بالکنت کودک، اضطراب و ناراحتی خود را کاهش دهید و سعی کنید این
شیوه حرف زدن او را نادیده بگیرید. بهخصوص مادر کودک نباید اضطراب و ناراحتی خود
را از این مشکل نشان دهد.
واقعا باید در رفتار و چهرهتان این حس موج بزند
و با همه وجود لکنت او را نادیده بگیرید. این قسمت سختترین و مهمترین بخش رفتار
با کودک است. خود بچه از شیوه حرف زدن جدیدش مضطرب است اما این قضیه او را ناراحت نمیکند؛
آنچه باعث ناراحتی و آزارش میشود، واکنش والدین و اطرافیان است. همه خانواده اعم
از خاله، عمه و مادربزرگ بارها تماس میگیرند و حال او را میپرسند، مدام میشنود
که میپرسند امروز چطور است، بهتر شد یا بدتر و این اضطراب دیگران او را میآزارد سعی
کنید علاوه بر حفظ آرامش، با بچه مبتلا آرام و شمرده حرف بزنید تا به او القا کنید
نیازی به جویده و تند حرف زدن نیست.
یکی از
بازیهای خوبی که توصیه میکنم با فرزندتان انجام دهید، حرف زدن با او مقابل آینه
است. تمرین یک نمایش یا شعر یا هر بازی دیگر درحالیکه هر دو در آغوش هم یا کنار
هم هستید و خود را در آینه میبینید، ترس و اضطراب کودک را میکاهد و جو لذتبخش
بازی او را در خود غرق میکند فراهم آوردن فرصتهایی برای شنیدن حرفهای کودک تا
حد زیادی میتواند لکنت او را کاهش دهد. کودک را با سؤالات مکرر و گوناگون خود تحتفشار
قرار ندهید.
از
کودک نخواهید تا بهاجبار جلوی جمع سخنرانی کند و یا شعر بخواند، بلکه او را تشویق
کنید تا از صحبت کردن در جمع نهراسد و بهتدریج احساس آرامش و راحتی کند. شرایطی
که موجب ناراحتی، ضعف و ناتوانی کودک میشود، برایش ایجاد نکنید. سرعت و شتاب را
از جریان زندگی کودک حذف کنید. هنگام صحبت کردن با کودک ازجمله ساده و کوتاه
استفاده کنید.
وسط حرف کودک نپرید و آن را اصلاح نکنید.
صبور باشید. اگر لکنت او شدید است و از دیدن تقلای کودک و توام کردن کلام با حرکات
بدنی رنج میبرید، با آرامش طوری که متوجه نشود دارید وسط حرفش میپرید، او را به
نشستن کنارتان دعوت کنید و بخواهید نفس عمیق بکشد و راحت باشد و سپس ادامه دهد گفتاردرمانی
مانع از تبدیل لکنت به یک معضل میشود پس اگر کودکی دارید که تازه علائم لکنت در
او پدیدار شده و یا خودتان بهتازگی مبتلابه لکنت شدهاید حتما به یک پاتولوژیست
گفتار مراجعه کنید.
لکنت متغیر است و تعدادی از موقعیتها وجود
دارند که هر فردی که آنها را تجربه کند روانی گفتارش افزایش مییابد ملموسترین
نشانه لکنت زبان، مکث، تکرار گویی و اشکالات تلفظی است. اگر فرزندتان با چنین
شواهدی دستوپنجه نرم میکند هر چه سریعتر با پزشک مشاورهای ترتیب دهید تا در
صورت تشخیص قطعی، استفاده از راهکارهای درمانی صورت گیرد. گفتاردرمانی بهعنوان
یکی از شیوههای موثر، نتایج قابلملاحظهای را به ارمغان آورده است.