هفته گذشته، ندا عبدالله‌زاده، عضو فوتبالی شورای شهر بوشهر در نطق پیش از دستور خود در دویست و نوزدهمین جلسه علنی شورا با بیان این‌که روزی که اعضای شورای شهر با استاندار در دفتر وی دیدار داشتند، آقای سالاری اعلام کردند که اسپانسری از نفت، شرکت‌های پتروشیمی مستقر در استان یا نیروگاه برای ایرانجوان پیدا خواهند کرد و تا آن زمان استانداری هزینه این تیم را تامین می‌کند، از این رو پیشنهاد شد که شهرداری و شورا هم در صورت تمایل از تیم شاهین حمایت کنند.

عبدالله‌زاده با بیان این‌که ما از حساسیت‌ها برای حمایت از یک تیم خاص از سوی شهرداری واقف بودیم و سال گذشته نیز در بحرانی‌ترین شرایط به تیم ایرانجوان کمک کردیم، ادامه داد: اما چون براساس سخنان استاندار موضوع حمایت مالی از ایرانجوان را حل شده می‌دانستیم، به‌سمت احیای شاهین حرکت کردیم، از این رو از استاندار و جناب بهروزیان‌فر، مدیرکل ورزش و جوانان استان درخواست داریم به وعده خود در مورد حمایت از تیم ایرانجوان عمل کنند تا مشکل تیم‌های پایه این باشگاه که جوانان آینده‌ساز استان هستند نیز مرتفع شود.

 این سخنان عبدالله‌زاده که در گذشته‌ای نه چندان دور به‌عنوان فرد حامی استاندار در ورزش مطرح بود، گویی برای مدیریت ارشد استان گران آمده و واکنش تند مصطفی سالاری را در پی داشت. استاندار بوشهر که هفته پیش در جمع کارکنان اداره‌کل ورزش و جوانان سخن می‌گفت در گمتر از چهار روز به ادعای عبدالله‌زاده واکنش نشان داد. سالاری در سخنانی گفت: مسوولان ورزش باید با مدیریت صحیح خود از فعالیت عده‌ای با هدف سیاسی در ورزش به‌ویژه رشته پرطرفدار فوتبال جلوگیری کنند. وی ادامه داد: این‌که کسی بخواهد از احساسات جوانان و طرفداران یک تیم استفاده ابزاری کند، به هیچ وجه کار اخلاقی و انسانی نیست.

سالاری با بیان این‌که نمی‌گذاریم با پول مردم و اعتبارات عمومی کار سیاسی شود، گفت: چنانچه حمایت مالی با هدف سیاسی در کوتاه‌مدت خوشایند مسوولان ورزش باشد ولی در بلندمدت به ضرر همه آنها خواهد بود. این واکنش تند در حالی صورت گرفت که بررسی سخنان عبدالله‌زاده نشان می‌دهد وی تنها دغدغه‌ای ورزشی را مطرح کرده و به نظر نمی‌رسد قصد و غرضی سیاسی در آن باشد، زیرا اصولا افکار عمومی کسی همچون ندا عبدالله‌زاده را فردی سیاسی نمی‌داند و حتی حضور ایشان در شورای شهر نیز به‌سبب محبوبیت ورزشی وی بود تا چیز دیگری. 

داستان پرغصه ورزش استان به‌ویژه فوتبال طی چند سال اخیر همواره محملی برای تسویه حساب های شخصی یا بهره برداری های سیاسی بوده است به‌گونه‌ای که عموم مقامات ارشد استانی در تمام سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند این‌گونه در افکار عمومی بازنمایی کنند که می‌توانند فرشته نجات دو قطب قدیمی فوتبال بوشهر یعنی شاهین و ایرانجوان باشند. حکایت دعوای رسانه‌ای اخیر یک عضور شورای شهر و استاندار نیز به نظر می‌رسد چندان جنس متفاوتی از ماجراهای گذشته نداشته باشد. در این میان راستی‌آزمایی یک ادعا می‌تواند گره را باز کند.

 عبدالله‌زاده در سخنانی رسمی و علنی مدعی شده است که استاندار جوان بوشهر برای حمایت مالی از تیم فوتبال ایرانجوان قول قطعی داده و همین موضوع سبب شده تا شهرداری بوشهر برای کمک به ورزش استان درصدد حمایت از دیگر تیم فوتبال ریشه‌دار بوشهری یعنی شاهین برآید. هر چند این ادعای عبدالله‌زاده تا کنون از سوی شخص استاندار یا روابط عمومی استانداری تکذیب نشده است اما سالاری بدون آن‌که اشاره مستقیمی به فرد خاصی داشته باشد، در واکنشی تند و غیر معمول سخنان عبدالله‌زاده را بهره‌برداری سیاسی برشمرده و مدعی شد اجازه چنین کاری را نخواهد داد. 

حال ضمن آن‌که باید دید طی روزهای آتی شاهد واکنشی از سوی سخنگوی شورای شهر بوشهر خواهیم بود یا نه،‌ این پرسش مطرح است که اساسا استاندار چنین حرفی زده و چنین وعده‌ای داده است؟ اگر پاسخ این پرسش مثبت باشد باید حق را به عبدالله‌زاده داد و پذیرفت که سخنان استاندار نوعی فرار رو به جلو بوده است. البته موضوع قابل تامل‌تر این است که پیش از این سخنگوی جوان شورای شهر بوشهر از جمله افرادی محسوب می‌شد که رابطه بسیار حسنه و نزدیکی با سالاری دارد و حتی با حمایت و توصیه وی به عضویت شاخه بوشهر حزب نوپای ندای ایرانیان در آمده است. 

ناگفته نماند از آن سو نیز عبدالله‌زاده طی مدت حضور استاندار جوان و البته الان دیگر پیر شده  بوشهر در این مسند از ابتدا تاکنون همواره از سالاری حمایت کرده است، به همین سبب به نظر می‌رسد دلیل تغییر رفتار عبدالله‌زاده که پیش از عضویت در شورای شهر بوشهر هیچ سابقه اجتماعی یا سیاسی نداشته است، بیش از آن‌که یک اقدام سیاسی باشد، ناشی از متعهد نبودن استاندار به وعده‌های خود است. 

به هر حال امید می‌رود واقعیت موضوع به‌زودی برای افکار عمومی آشکار شود و مردم بدانند که در ورای وعده‌ها و ادعاهای مطرح شده چه حقیقتی نهفته است اما با همه این اوصاف به‌راستی چه فرد یا افرادی بهره بیشتری از سیاسی کردن ورزش خواهند برد؟ این پرسشی است که پاسخ آن را تنها افکار عمومی می‌تواند بدهد.