بامدادجنوب- هدی خزم آبادی: چندی پیش گزارشی را تهیه کردیم مبنی بر زمین‌خواری در استان که با اعتراض برخی منتقدان همیشگی‌مان روبه‌رو شدیم، این در حالی است که هر روز بر سوژه‌هایی که از پشت پرده‌های بی‌عدالتی و تبعیض در استان حکایت دارد، افزوده می‌شود و در این بین هیچ‌یک از مسوولان پاسخ شفاف و درستی ارائه نمی‌دهند.صدور مجوز برای برخی انشعاب‌های غیرقانونی سوژه خبری امروز ماست.
بایدگفت انشعاب‌هایی که از خط آب شرب سد رئیسعلی دلواری برای زمین‌های کشاورزی و گلخانه‌ها داده شده است، بر چه اساسی صورت گرفته، در حالی که مردم وحدتیه و آن منطقه از بی‌آبی و کم‌آبی در مضیقه هستند اما عده‌ای از ما بهتران، نهایت استفاده را از صدور این‌گونه مجوزها می‌برند و کسی هم پاسخگو نیست. اهالی منطقه با مشکل آب آشامیدنی مواجه هستند و به‌طور کلی استفاده کشاورزی و صنعتی با توجه به کمبود آب غیر قانونی است و به صلاح نیست،حال نکته قابل تامل این است که اغلب این انشعاب‌ها با مجوز قانونی است.
یک منبع آگاه در گفت‌وگو با بامداد جنوب در این باره می‌گوید: در این منطقه چندین انشعاب وجود دارد که با توجه به کمبود آب، اعتراض شهروندان را به‌دنبال داشته است. وی در پاسخ به این سوال که چه نهادی مجوز این انشعاب‌ها را صادر کرده، افزود: اداره آب و فاضلاب روستایی می‌گوید من صادر نکرده‌ام. مجوز را آب شهری داده و شخصی به نام آقای فخری که گفته می‌شود مدیر خطوط انتقال آب است. این منبع آگاه در پاسخ به سوال دیگری که موضوع این انشعاب‌ها مربوط به چه زمانی است، یادآور شد: همه این انشعاب‌ها به کمتر از دو سال پیش برمی گردد، همچنین آخرین انشعاب مربوط به سال جاری است، بنابراین اگر این مجوزها مربوط به دوره‌های قبل هم باشند اما به هر حال، در این دوره عملی شده‌اند.
پشت پرده انشعابی که مربوط به یکی از دوستان مسوول در فلان اداره معروف است، جابی بحث دارد. در زمانی که مردم به‌علت بی‌آبی در رنج هستند، چگونه به خود اجازه می‌دهیم که آب را برای مصارف دیگر همچون گلخانه و تلمبه‌های کشاورزی استفاده کنیم. گفته می‌شود انشعابی که در سال جاری از خط سد رئیسعلی دلواری گرفته شده، مربوط به «الف الف» در همان اداره معروف است. نکته جالب و قابل تامل در این زمینه، تدبر، تامل و آینده‌نگری فرد مزبور است. وی در کنار این انشعاب که مربوط به زمین کشاورزی است، کابل برقی هم نصب کرده تا در مواقع ضروری که به کمبود آب بربخورند، با پمپاژ مشکل را برطرف کنند.
«هنر نزد ایرانیان است و بس!». هوش و ذکاوت این افراد انسان را متحیر می‌کند اما معلوم نیست چرا این هوش و تدبرها تنها در اموری همچون زمین‌خواری و انشعاب‌هایی که برای سردخانه مجوز گرفته‌اند ولی برای گلخانه به کار می‌روند، صرف می‌شوند.
این انشعاب‌ها عبارتند از: سه انشعاب برای زمین کشاورزی متعلق به «ا.ا»، در محدوده حوزه آبفای شهری، یک انشعاب متعلق به آقای «ح» که مجوز آن برای سردخانه گرفته شده اما برای گلخانه‌ای در کنار سردخانه استفاده می‌شود، یک انشعاب برای ساختمانی بلاتلکیف است و از آنِ آقای «م»، انشعاب دیگر متعلق به آقای «پ» و برای گلخانه است. آخرین انشعاب هم مربوط به گلخانه آقای «ک» است که گفتنی است، کنتورش هم خراب است.
این منبع آگاه درباره قیمت این انشعاب‌ها می‌گوید: قیمت از 7 میلیون تا 13 میلیون تومان است اما حجم بهره‌برداری قیمتی میلیاردی دارد. برای اطمینان بیشتر شیر آب را کمی باز کردیم و دیدیم که آب استفاده می‌شود اما بدون کنتور.
اینجا این سوال پیش می‌آید که براساس مشاهدات ما از این انشعاب‌ها که اغلب، کنتورهایشان خراب و پلمپ بود، محاسبه آب مصرفی مشترکان چگونه صورت می‌گیرد؟ آیا همه محاسبات در استان به همین شکل صورت می‌گیرد؟
این مساله بین دو شرکت است، نه مشترکین
در ادامه به سراغ مسوول آبفار شهرستان دشتستان رفتیم و با وی گفت‌وگو کردیم. کرمپور در پاسخ به این سوال که چرا مجوز انشعاب‌هایی را که در حوزه آبفار است، گفته می‌شود آبفای شهری صادر کرده است، تصریح کرد: چون خط سد رئیسعلی دلواری متعلق به آبفای شهری بوده، بنابراین آنها می‌توانند این مجوزها را صادر کنند.
وی با بیان این‌که اداره امور آب چندین انشعاب صنعتی و تجاری واگذار کرده، افزود: در حال رایزنی و همکاری هستیم تا متولی این خط یکی شود که این امر مستلزم بررسی، ثبت در سیستم و گرفتن حق انشعاب‌هاست.
مدیر آبفار دشتستان در پاسخ به این سوال که پس از تعیین یک متولی برای این خط، تکلیف مجوزها و انشعاب‌هایی که پیش از این صادر شده، چه می‌شود، خاطرنشان کرد: این مساله‌ای است بین مدیران عامل و دو شرکت، نه بین مشترکین. بعد از تعیین متولی، همه این انشعاب‌ها زیر نظر آبفار می‌روند و حق انشعاب‌ها را به ما پرداخت خواهند کرد.
کرمپور با بیان این‌که من از 1/10/94 عهده دار سمت جدید شده‌ام، یادآور شد: ساماندهی این وضعیت، به زمان نیاز دارد اما آنچه بدیهی است، این است که ساماندهی این وضعیت به‌طور قطع دنبال و پیگیری می‌شود.
وی در پایان گفت: واگذاری خط نداریم، مگر در شرایط خاص. به‌عنوان مثال اگر خط لوله‌ای از زمین مردم رد شود، آنها درخواست گرفتن حق انشعاب می‌کنند، این در حالی است که در دوره‌های قبل، واگذاری آزاد صورت می گرفته و اکنون واگذاری آزاد نداریم. هرچند کرمپور از واگذار نشدن خط خبر داد اما گزارش‌ها حاکی از آن است که همان روز گذشته درخواستی مبنی بر گرفتن یک انشعاب از آبفار ارائه شده است.
آری! «در خانه دو کدبانو نگنجد». «آشپز که دو تا شد، آش یا شور است یا بی‌نمک». این ضرب‌المثل‌ها گویای حال این روزهای مدیریت‌ها در استان ماست.
کمبود آب نداریم
در ادامه با مدیر خطوط انتقال آب استان گفت‌وگو کردیم و نظر او را در این باره جویا شدیم. فخری در پاسخ به این سوال که با توجه به کمبود آب در منطقه وحدتیه و روستاهای آن، چرا چنین مجوزهایی صادر شده است، گفت: ما کمبود آب نداریم و از آنجا که خط سد رئیسعلی دلواری به آبفار روستایی واگذار شده، آنها باید پاسخگوی چنین مساله‌ای باشند.
وی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این‌که اگر کمبود آب نداریم، پس چرا در روستاهایی همچون بنه‌عباس و شول با تانکر آب‌رسانی می‌شود، تصریح کرد: کمبود آب نداریم بلکه مشکل از فرسودگی خط سد رئیسعلی دلواری است، چراکه این خط به‌سبب فرسودگی نمی‌تواند آب را به‌صورت صحیح و معمول انتقال دهد و به محض ورود آب، فشار وارد شده و با هدررفت آب روبه‌رو می‌شویم، بنابراین مشکل از انتقال آب است، نه کمبود آب.
مدیر خطوط انتقال آب استان در پایان به اختصاص اعتباری به‌منظور تعویض این خط اشاره کرد و یادآور شد که تخصیص و نهایی شدن این اعتبار که اعتبار کمی هم نیست، به‌طور قطع زمان‌بر است.
کمبود آب داریم یا مشکل انتقال آب!
سخنان مدیر خطوط انتقال آب استان در حالی گفته شد که روز گذشته، کیقباد یاکیده، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان با بیان این‌که بوشهر رتبه دوم خشکسالی کشور را دارد، یادآور شد که بحران آب در بوشهر جدی است و حل این مشکلات نیازمند همدلی و مشارکت مردم و دولت است. در همین زمینه، برخی از شهروندان وحدتیه از کمبود آب گلایه داشتند و نسبت به این مساله معترض بودند که با وجود کمبود آب، این‌گونه مجوزها و انشعاب‌ها صورت می‌گیرد.
آنها در گفت‌وگو با بامداد جنوب اذعان کردند که اکنون 12 ساعت آب دارند و 12 ساعت دیگر آب ندارند، علاوه بر این در تابستان هم تنها چهار ساعت در روز آب دارند. یاکیده البته خودش هم حال و روز خوشی ندارد و مشکلات مدیریتی او صدای کسانی که روزگاری او را از پیمانکاری ورشکسته به مدیرکلی رساندند، درآورده است.
حال باید گفت با توجه به چنین شرایطی، چرا تا کنون اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است؟ آیا این بی‌توجهی، بازی کردن با بهداشت، سلامت، آرامش روحی و روانی، تغذیه و ... مردم نیست؟ آیا این بی‌عدالتی برگ زرین دیگری در پرونده مسوولان استان نیست؟ مشکل هر چه که باشد، کمبود آب یا فرسودگی خط لوله، به هر حال یک جای کار می‌لنگد. یک جای کار که چه عرض کنیم، به نظر می‌رسد خانه از پای‌بست ویران باشد، در حالی که خواجه هم در میان این آشفته‌بازار، در بند نقش ایوان است.
حال چه کسی پاسخگوست؟ لُنگ‌اندازان معرکه‌ساز کجایند که اینک برگ زرین دیگری را در کارنامه مدیران استان ثبت کنند.
بامداد جنوب مدارک و مستندات دیگری را در خصوص این انشعاب‌ها در مناطق دیگر از جمله شبانکاره در دست دارد؛ انشعاب‌هایی که زیر خاک و خاشاک از دیده عموم پنهان هستند اما به لطف بارندگی‌های اخیر کل مسیر برخی از آنها قابل مشاهده بود. برخی از این انشعاب‌ها به‌تازگی ایجاد شده‌اند و مشخص بود که پروژه به‌خصوصی هم مد نظر نیست و تنها برای امور کشاورزی استفاده می‌شوند. حال بامداد جنوب آماده انتشار پاسخگویی مسوولان در این زمینه است تا دست‌کم موضوع را به شهروندان معترض اطلاع‌رسانی کند.
تازه های سایت
پربازدید ها