بامدادجنوب- علی پورتنگستانی: فوتبال در ایران از قدمت بالایی در برخوردار است و تماشاگران زیادی را در این چند سال درگیر خود کرده است. در تاریخ فوتبال ایران صحنههایی بهیاد ماندنی زیادی وجود دارد که هواداران، از این صحنهها استفاده کرد و رقیب خود را با به یادآوردن آن صحنه مورد تمسخر قرار میدهد. به این حرکت در فوتبال کری خوانی میگویند که همان رجرز خوانی است. این روزها بازی کری خوانی در فوتبال ایران بسیار داغ است و هواداران تیمهای پرطرفدار با سخنان و حرفها خود دائما در حال این حرکت هستند.
برای مثال سالیان سال بود که با پرسپولیسها با نشان دادن عدد 6 بهنوعی قصد داشتند که رقیب دیرینه خود، استقلال تهران را به تمسخر بگیرند و از سوی دیگر طرفداران استقلال نیز با نشان دادن عدد 4 این کار را انجام میدهند. در بوشهر نیز هواداران ایرانجوان و شاهین بوشهر کری خوانی وجود دارد. کری خواندن در فضای مناسب یک سرگرمی است و وجود آن در فوتبال در بیشتر مواقع نه تنها هیجان را بالا میبرد و بلکه باعث مهم شدن یک مسابقه است. ولی در عین حال اگر این عمل با سخنان زشت همرا باشد میتواند آثار مخربی داشته باشد و اهمیت ورزش فوتبال را در یک منطقه به میزان زیادی کاهش دهد.
به همین دلیل برای پی بردن به بودن یا نبودن کری خوانی در جامعه فوتبالی کشور به سراغ تعدادی از شهروندان فوتبالی رفتیم تا نظریات خود در مورد این رفتار بگویند.
یکی از این شهروندان در گفتوگو با ما گفت: «کریخوانی» میتواند هم تبعات منفی و سوئی داشته باشد و هم چنین وجهی نداشته باشد، در صورتی که به طرف مقابل بیاحترامی و توهین نشود، میتواند باعث سرگرمی، به راه انداختن موج شادی و نشاط و اعلام برخی واقعیتها باشد. حال اینکه در کریخوانی، توهین و تمسخر و بیاحترامی چاشنی کار شود، به ادب، شعور و فرهنگ فرد مورد نظر بستگی دارد. گاهی اوقات کریخوانیها انتقال تجارب و خاطرات به نسلهای آینده هستند و از این نظر کریخوانی میتواند یکی از منابع مهم نقل و روایت باشد.
وی افزود: بالا بردن آستانه تحمل و رسیدن به این باور که «انسانیت» ورای مرزهاست، میتواند عوام را از خلط کردن کریخوانی با توهین و تمسخر باز دارد و رفتارهای زشت را از آیین کریخوانی برحذر کند. گاهی این کریخوانیها با تداوم و اصرار بیش از حد، دردساز شده که همگان پس از بازی استقلال و پرسپولیس شاهد آن بودند. کریخوانی بهویژه بر سر عدد 4 تا روزها بعد از بازی در شبکههای مجازی ادامه داشت. نه تنها کریخوانی بر سر عدد 4 به شبکههای مجازی کشیده شد بلکه تیتر نخست اغلب روزنامهها هم شد. همین امر بیانگر تاثیر و نفوذ «کریخوانی» و جایگاه آن در جامعه است. از همین رو بهنظر میرسد هواداران هر دو طرف، به این باور برسند که کریخوانی به هیچ وجه به معنای تقابل با طرف مقابل و بیاحترامی و توهین نیست و به آن به منزله یک سرگرمی و مرور خاطرات بنگرند.
یکی دیگر از شهرواندان که طرفدار استقلال بود، گفت: کریخوانی که سابقه دیرینهای در ایران دارد همیشه بین هواداران و بازیکنان و هر کس دیگری که طرفدار و دنبالکننده یک تیم است وجود داشته است. من یک استقلالی هستم و با وجود اینکه هفته پیش دربی را واگذار کردیم همچنان با تمام وجود از تیم خودم حمایت میکنم و کر خوانیام را انجام میدهم.
وی تصریح کرد: من بهعنوان یک هوادار خود به خود برای کسی کری نمیخوانم ولی اگر در در چنین موقعیتهای قرار گرفتم حتما جواب خود را میدهم. در کل هیجان کار بالا است و امروز که اینترنت و فضای مجازی در دسترس همگان است بهراحتی میتوان در بحثها و پستها و سایتهای مختلف که طرفداران فوتبال در ایران فعالیت زیادی در این بخشها دارند، شرکت کرد. در کل بهنظرم کری خوانی بدون فحاشی در فوتبال لازم و هیجانانگیز است.
شهروند دیگری در گفتوگو با ما یادآور شد: کری به نظر من یکی از جذابیتهای فوتبال است، اگر به چشم یک شوخی و شیطنت جرزنانه به آن نگاه کنیم؛ یعنی وقتی این کریها به دعوا و به زبان آوردن ناسزا منتهی نشود. بحثهایی که از نگاه متعصبانه، کورکورانه نشأت بگیرد دیگر نه تنها جذاب نیست بلکه آزار دهنده و غیرفرهنگی خواهد بود و از آنجا که ورزش امری فرهنگی است و تلاش دارد علاوه بر سلامت جسم، سلام ذهن و روح علاقهمندانش را نیز سیراب کند، پیشنهاد من این است که کری بخوانیم اما نه با فریاد و ناسزا گفتن بلکه یا شادی و شیطنت.
یکی از هواداران پرسپولیس با بیان اینکه کری خوانی یک شیوه عرض اندام طرفین مسابقه و دعوا است که در آن سعی میشود هر طرف با بیان نقاط قوت خود، طرف مقابل را به لحاظ روانی تحت تاثیر قرار دهد یا به اصطلاح حرص طرفش را در بیاورد، افزود: در فوتبال ما این کار در سطح گستردهتری روی میدهد و بالطبع هر تیمی که تعدادا هوادارانش بیشتر باشد در کری خواندن هم دست بالا را دارد.
وی افزود: در بازی اخیر بین استقلال و پرسپولیس من و دوستم از روزهای قبل از مسابقه این کری خوانی را بین خودمان داشتیم اما اوج آن هنگام مسابقه بود که با وجود اینکه هر کدام از ما در یک شهر بودیم این شانس را نداشتیم که با هم مسابقه را تماشا کنیم اما به لطف شبکههای اجتماعی این کری خوانی ادامه داشت. خوشبختانه تیم من در بازی قوی ظاهر شد و هنگامی که یک طرف در عمل نیز خوب بازی کند آنگاه لذت کری خوانی دو چندان میشود. شاید این کار در ظاهر کمی غیراخلاقی و خودخوهانه به نظر برسد ولی واقعیت این است که کری خواندن یکی از انسانیترین وجود آدمی است که حس خود برتر بینی و توسل به هر حربهای برای کسب پیروزی و برتری را برآورده میکند.
با توجه به نظرات این شهروندان، میتوان به این موضوع پی برد که کری خوانی در جامعه ما یک سرگرمی محسوب میشود این رفتار خود را در فرهنگ ما جا کرده است ولی با این وجود طرز استفاده از آن مهم است. به هر حال کری خوانی در فوتبال ما با گذشت زمان نه تنها کاهش نمییابد، بلکه روز به روز در حال افزایش است و این باعث ایجاد هیجان در فوتبال ما شده است.