بامدادجنوب- هدی خرم آبادی:
این روزها که مردم استان با مشکلات عدیده‌ای در حوزه آب مواجه هستند، شنیدن برخی خبرها باعث می‌شود به نوع و شکل مدیریت در حوزه آبفای استان بیشتر پی ببریم، در حالی که مدیران ارشد آبفا دلشان برای مردم بیشتر استان نمی‌سوزد، اگر از بی‌آبی بگویید می‌گویند آب نیست و اگر بگویید لوله نشتی دارد، سه روز دیگر سر و کله‌شان پیدا می‌شود اما برای 30 هزار تومان کنتور آب را با خود می‌برند.
روز گذشته یکی از شهروندان با مراجعه به دفتر روزنامه گلایه‌ای را مطرح کرد که بر آن شدیم تا درباره آن بنویسیم. این شهروند در گفت‌وگو با بامداد جنوب با بیان این‌که من چند روزی به مسافرت رفته بودم و زمانی که به منزلم برگشتم دیدم کنتور آب را برده‌اند، تصریح کرد: با مراجعه به اداره آب مامور مورد نظر گفت که به‌دلیل بدهی کنتور آب را برده‌ایم و اکنون علاوه بر پرداخت بدهی باید هزینه وصل کردن آن هم را پرداخت کنید.
وی با اشاره به این‌که فصل تابستان و تعطیلی است و بسیاری از خانواده‌ها با توجه به آب و هوای گرم استان به مناطق خوش و آب و هوا سفر می‌کنند و در منزلشان نیستند، افزود: طبیعی است که قبوض آب و برق در زمان معین شده پرداخت نمی‌شود اما آیا واقعا این انسانیت است که بابت 30 هزار تومان، کنتور آب را ببرند؟ گمان نمی‌کنند که ساکن منزل بعد از بازگشت به خانه نیاز به یک لیوان آب داشته باشد و به دردسر و زحمت بیفتد؟
چند وقت پیش هم یکی دیگر از شهروندان در خصوص قطعی برق منزلش می‌گفت: تنها ده روز از مهلت پرداخت قبض برق گذشته بود که برق منزلمان را قطع کردند و پس از مراجعه مبلغی بیشتر بابت وصل کردن برق می‌خواستند که البته با اعتراض من روبه‌رو شدند و همان موقع برق منزلم را بدون پرداخت هزینه وصل کردند، این در حالی است که پیش از آن تاکید می‌کردند که این قانون است!
حال این سوال پیش می‌آید که اگر قانون است، پس چرا بر اجرای آن پافشاری نمی‌کنند و اگر قانون نیست چه اصراری بر گرفتن هزینه بیشتر از مردم دارند؟ چرا به‌سبب مبلغ ناچیزی آن هم تنها پس از گذشت ده روز، برق را قطع می‌کنند؟
التزام به قانون را همه تائید و تصدیق می‌کنند اما نکته اینجاست که در استانی گرم مانند بوشهر آن هم در فصل تابستان می‌توان بخشنامه‌ای، ماده‌ای و تبصره‌ای جداگانه تصویب کرد تا رفاه شهروندان مختل نشود. بُعد فراموش‌شده «انسانیت» بیداد می‌کند و فریادرسی هم نیست. هر وقت که شکایتی نزد اداره‌ای ببری، تمامِ وقت اداری در گیر و دار روند اداری تنها با وقت‌کشی مواجه می‌شوی، از این اتاق به آن اتاق پاس‌کاری می‌شوی تا در نهایت یک خدا خیر داده‌ای پیدا شود که آن هم بگوید نامه درخواست و شکایتت را مکتوب بنویس تا بررسی شود، اینها در حالی است که وقتی برای پاسخ نامه به اداره یادشده مراجعه می‌کنی، می‌پرسند کی نامه داده‌ای، به چه کسی نوشته‌ای، برای چه نوشته‌ای؟ اصلا چه کسی گفته نامه‌نگاری لازم بوده است و ... .
راهکارهای بسیاری به‌منظور ترغیب خانوارها برای پرداخت قبوض آب و برقشان وجود دارد که ضروری است مدیران، کارشناسان و متخصصان مربوط با تشکیل اتاق فکر و نشست‌هایی این راهکارها را بررسی و ارائه کنند. توجه به این نکته لازم است که راهکاری تشویقی می‌تواند موثرتر از راهکارهای تنبیهی باشد. به‌عنوان مثال به جای جریمه کردن می‌توان جوایزی را برای خانواده‌هایی که قبوض خود را در مهلت تعیین شده پرداخت می‌کنند در نظر گرفت. با توجه به گلایه متعدد شهروندان در خصوص قطعی برق و آب در اوج گرما، ضروری است که اداره‌های یادشده تدابیری را برای مرتفع کردن این خواسته شهروندان بیندیشند تا بیش از این شاهد اعتراض و گلایه آنها نباشیم. در نظر گرفتن «خدمت به خلق»، می‌تواند تنها انگیزه همت مسوولان در راستای برطرف کردن مطالبات و خواسته‌های آنها باشد. اگر انسانیت حرف نخست را در همه امورمان بزند، بی‌شک نسبت به قطعی برق و آب مردم آن هم در فصل تابستان و اوج گرما که ممکن است به تاخیر افتادن پرداخت قبضشان به‌سبب منزل نبودن و در سفر بودن باشد، نه بی‌خیالی و پشت گوش انداختن، ما را دچار تردید خواهد کرد. فکر کردن به این که ساکنان منزلی که برقشان را قطع می‌کنیم یا کنتور آبشان را می‌بریم، پیرزن و پیرمردی ناتوان باشند که برای پیگیری کردن به سختی و زحمت بیفتند، ما را بر آن می‌دارد تا از کنار این مساله بی‌توجه نگذریم و چاره‌ای برای آن بیندیشیم. هر چند فعلا مدیران حوزه آب استان نظرشان چیز دیگری است و شکایت‌های روزانه مردم نکات عجیب‌تری را برای ما اثبات می‌کند.
تازه های سایت
پربازدید ها