بامدادجنوب- العام بهروزی: 

هنر ابزاری است که به کمک آن می‌توان جامعه را به سوی شادی، خلاقیت، سلامت، امنیت، آرامش و... هدایت کرد. جامعه امروز سرشار از محیط‌هایی است که خواه ناخواه مستعد شیوع و شکل‌گیری بیماری‌های جسمی و روحی هستند. همان‌گونه که اطلاع دارید «افسردگی» یکی از بیماری‌های قرن حاضر است که به‌خصوص در محیط‌های صنعتی به‌وفور دیده می‌شود، زیرا افرادی که برای زندگی و کار به چنین محیط‌هایی قدم می‌گذارند، به‌مرور زمان روحیه شاد آنها مقهور محیط عبوس صنعتی می‌شود و سرزندگی و نشاط اولیه‌ این افراد جای خود را به خستگی جسمانی و روانی می‌دهد، به‌خصوص آن دسته از افرادی که به‌دلیل شغل خود ناچار هستند، مدت‌ها از خانواده و دیار خود به‌دور باشند. کم‌کم این خستگی‌های روحی روانی در وجود این افراد جا خوش می‌کند و آنها را به افرادی منفی‌باف، ناامید و بی‌انگیزه تبدیل می‌کند. بنابراین وقتی سلامت جسمی و روانی نیروی انسانی شاغل در مناطق صنعتی به خطر می‌افتد، بدون‌شک کارایی و توانایی آنها نیز تقلیل می‌یابد. حال چگونه می‌توان وضعیت جسمانی و روانی کارکنان محیط‌های صنعتی را در حد نرمال نگه داشت؟؟؟ این مساله نیاز به بررسی و واکاوی‌های کارشناسی‌شده دارد اما یکی از راه‌حل‌هایی که می‌تواند در این مسیر مفید واقع شود، روی آوردن به «هنر» است. هنری که از محیط آغاز و به نیروی انسانی ختم می‌شود؛ یعنی ما با آراستن و فراهم کردن محیط کاری زیبا و خلاقانه در مناطق عملیاتی تا حدودی چشم‌انداز زیبا و متنوعی را برای پرسنل آنجا خلق می‌کنیم. 

در محیط‌ صنعتی عسلویه هم تا چشم کار می‌کند، مشعل‌های گازی، لوله‌های پیچ‌در پیچ که خود در نهایت هنرمندی و به‌صورت منظم طراحی و ساخته‌ شده‌اند، ایستگاه‌ها و ساختمان‌های کوچک و بزرگ و افرادی که از صبح تا شب برای چرخیدن چرخ صنعت و انرژی کشور در این محیط‌ها مشغول فعالیت هستند، دیده می‌شوند اما در این میان سوالاتی ذهن نگارنده را به خود مشغول کرده است، این‌که در طراحی‌های محیطی تا چه میزان به روحیه پرسنل توجه شده است؟ آیا درختکاری‌ها، رنگ در و دیوار اتاق‌های کار، رنگ و مدل فرم اداری پرسنل و... مهندسی‌شده طراحی شده‌اند؟؟؟ آیا هنر محیطی در این مناطق بر اساس استاندارهای جهانی پیاده شده است؟ آیا برنامه‌ها و فعالیت‌ها و زیرساخت‌های فرهنگی در این محیط پاسخگوی نیاز و ذائقه افراد شاغل در این مجموعه است؟ آیا فعالیت‌های فرهنگی که در طول سال در این منطقه برگزار می‌شود، توانسته به پویایی و نشاط این مجموعه منجر شود؟ آیا وزارت نفت برای تامین سلامت جسمانی و روحی نیروی انسانی خود در مناطق صنعتی چون عسلویه هزینه و دستورالعمل خاصی را تدوین کرده است؟ و... .

هرچند ایوب بنوی، رئیس روابط عمومی و امور فرهنگی منطقه ویژه پارس جنوبی و همکارانش در راستای تحقق و پیشبرد اهداف عالی وزارت نفت در این منطقه بجد کوشیده‌اند تا محیطی شاد و خلاقانه را برای پرسنل اینجا فراهم کنند اما می‌طلبد هنر بیش از پیش به این منطقه صنعتی نفوذ کند و تداوم یابد، چراکه با تداوم هنر در این منطقه صنعتی می‌توان محیط خشک و عبوس اینجا را به محیطی سرزنده و پویا و پرانرژی تبدیل کرد. محیطی که پرسنل آنجا بعد از فراغت از کار اداری با روی آوردن به هنر و ورزش، خستگی‌های روزانه خود را به‌‌ فراموشی بسپارند ولی آنچه که در این میان نباید فراموش شود، نیازسنجی است؛ یعنی بیشتر هنرهایی در این منطقه اجرائی شود که به ذائقه و سلیقه پرسنل آنجا نزدیک باشد و با استقبال آنها روبه‌رو شود. بخشی از نیروی انسانی شاغل در این منطقه صنعتی را بانوان تشکیل می‌دهند که در واقع نقش سترگی را در سلامت یک اجتماع ایفا می‌کنند. بنابراین ضروری است که سلامت جسم و روان این بانوان حفظ شود، چراکه در غیر این‌صورت علاوه بر این‌که توانایی و کارایی این بانوان در محیط کار روبه زوال می‌رود، آنها به مادرانی افسرده و بی‌انگیزه برای فرزندان خود تبدیل می‌شوند، در نتیجه ممکن است خانواده آنها نیز دچار آسیب‌ها و چالش‌های فراوانی در آینده شود.

سرپرست بخش آموزش مهارت‌های کارآفرینی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی در خصوص نقش هنر در پویایی این منطقه صنعتی به بامداد جنوب گفت: حدود 12 سال است در این محیطی که سرد، خشن و کاملا مردانه است، کار می‌کنم. خانم‌هایی که در این محیط کار می‌کنند، خارج از ظرفیت و پتانسیل‌های آن دارند کار می‌کنند. از دیدگاه من «هنر» و «خلاقیت» تنها راه گریز و رهایی از افسردگی و تنش‌های عصبی ناشی از زندگی در این محیط است و هنرهایی که به شادابی و نشاط بانوان شاغل در این منطقه صنعتی کمک می‌کند، هنرهای موسیقی، تئاتر و نقاشی است اما افزون بر اینها پیاده‌روی، تفکر و خلاقیت هم هنرهایی هستند که خود شخص می‌تواند هنرمندانه با روی آوردن به آنها مثبت‌اندیشی و سالم‌زیستی را در درون خود نهادینه کند. 

لیدا جهاندیده در ادامه با تاکید بر این‌که زندگی در مناطق عملیاتی افراد را مستعد بیماری‌های روحی و جسمی می‌کند، بنابراین روی آوردن به هنر و ورزش کمک زیادی به تامین سلامت و آرامش روح و جسم این افراد و خانواده‌های آنها می‌کند، افزود: البته روابط عمومی و امور فرهنگی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی خارج از توان خود و تا جای ممکن که وزارت نفت به او اختیار داده، برنامه‌های هنر و فرهنگی خوبی را برای پرسنل اینجا برنامه‌ریزی و اجرا کرده است ولی با همه اینها در یکی دو سال اخیر برنامه‌های فرهنگی منطقه با توجه به سیاست‌گذاری‌های وزارت نفت بیشتر محدود به اعیاد و جشن‌های ملی یا مذهبی شده است، در حالی که شرایط و فضای اینجا می‌طلبد فعالیت‌های هنری بیشتر و به‌طور مستمر و هدفمند در طول سال برگزار شوند، در این صورت می‌توان به تاثیر هنر بر روحیه افراد این منطقه پی برد.

وی با اشاره به این‌که البته ممکن است برگزاری رویدادهای هنری بزرگ نظیر سمفونی خلیج فارس به رهبری شهرداد روحانی -که هفته پیش در عسلویه برگزار شد- چون برای افراد این منطقه ناشناخته بود، بیشتر جنبه طنز و شوخی برای آنها داشته باشد، خاطرنشان کرد: زیرا کارکنان اینجا بیشتر سبک پاپ را کنسرت می‌دانند، بنابراین می‌طلبد پیش از برگزاری رویدادهای این‌چنینی تبلیغات و اطلاع‌رسانی‌های کافی برای معرفی هنر در این محیط صورت بگیرد. خیلی از همکاران ما در اینجا آشنایی با سبک‌های موسیقی نو ندارند اما با تبلیغات در جریان آن برنامه قرار می‌گیرند، البته چون سبک آقای روحانی هم در موسیقی ایران سبک نویی است، بدون‌شک اکثریت با آن آشنایی کافی را نداشتند ولی از سویی برگزاری این‌گونه کنسرت‌ها و تدوام اجرای آن در منطقه اگر با استراتژی و هدف مشخصی پیش برود، به‌طور قطع تاثیر بسزایی در ارتقای روحیه کارکنان این محیط خواهد داشت. بنابراین برگزاری کنسرت‌ها نباید تنها محدود به ساعت اداری یا اعیاد و جشن‌ها ملی و مذهبی شود، بلکه باید تلاش شود موسیقی در بطن زندگی پرسنل اینجا قرار بگیرد، در این صورت به پیشبرد اهداف عالی سازمانی و انگیزه‌بخشی و ارتقای روحی کارکنان منجر می‌شود. 

سرپرست بخش آموزش مهارت‌های کارآفرینی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی با بیان این‌که اما این‌که بیشتر کدام هنرها می‌تواند به شادابی محیط‌های عملیاتی و صنعتی منجر شود، باید در این زمینه یک نیازسنجی صورت بگیرد، خاطرنشان کرد: زیرا بر اساس این نیازسنجی ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های هنری خود سازمان بازشناخته می‌شود، همان‌طور که اطلاع دارید ما یک هنر بومی داریم و یک هنر ملی. بنابراین می‌طلبد کارشناسان خبره این حوزه‌ها بنشینند، ظرفیت‌های هنری منطقه را بررسی کنند و ببینند که کدام هنرها نیاز این منطقه است. پس از شناختن این نیازها، برنامه‌ریزی کنند. البته در این میان باید بحث اقتصادی این برنامه‌ها را نیز در نظر گرفت که (هم از نظر هزینه و هم از نظر محتوا) مقرون به‌صرفه باشند تا بتوانیم این برنامه‌ها را در اینجا به‌طور مداوم برگزار کنیم. 

جهاندیده با اشاره به این‌که شاید برگزاری کنسرت‌های ملی در این منطقه به روحیه 50 درصد از نیروهای شاغل در اینجا نزدیک باشد، بیان کرد: اما ممکن است برگزاری یک کنسرت موسیقی بومی با استقبال صد درصد کارکنان این سازمان روبه‌رو شود. بنابراین اگر قرار است ما در سال 10 برنامه هنری ملی داشته باشیم، باید 15 برنامه بومی هم برنامه‌ریزی کنیم. یعنی باید بکوشیم با توجه به سیاست‌های وزارتخانه و ذائقه مخاطبان برنامه‌های هنری را برنامه‌ریزی و اجرائی کنیم.

مشاور مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی در امور زنان و خانواده در پایان در خصوص نقش هنر تئاتر در پویایی منطقه صنعتی عسلویه نیز گفت: شوربختانه هنوز این هنر در جامعه ما به‌صورت جامع معرفی و تبیین نشده است، تنها افراد خاصی به این هنر روی آورده‌اند اما اگر این هنر به منطقه بیاید و روابط عمومی و امور فرهنگی اینجا بتواند با توجه به سیاست‌ها و برنامه‌های خود از ظرفیت‌های انسانی این منطقه برای پویایی این هنر کمک بگیرد، بدون‌شک گام بزرگی برداشته است. تاکید خود من این است که ما به سمتی پیش برویم که بتوانیم از ظرفیت‌های خود منطقه و اهالی بومی اینجا در فعالیت‌های هنری و فرهنگی سازمان بهره ببریم اما اگر ما مدام تاکید داشته باشیم که دو یا چند هنرمند مطرح کشوری را از تئاتر سنگلج تهران به عسلویه بیاوریم تا یک کار نمایشی برای نیروهای اینجا اجرا کند، نمی‌تواند چندان به پویایی این محیط کمک کند ولی اگر ما با این هدف کارهای قوی و درجه یک را از مرکز به عسلویه بیاوریم تا افزون بر تماشای یک کار فاخر، افراد این مجموعه را با این هنر بیش از پیش آشنا کرده و یا با برگزاری کارگاه‌های آموزشی نیروهای هنرمند و هنردوست اینجا را به گرایش به سوی هنر تئاتر ترغیب ‌کنیم، بدون شک در پیشبرد اهداف عالی فرهنگی منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی و وزارت نفت قدم استواری برداشته‌ایم. بنابراین می‌طلبد با همدلی، همیاری و همکاری فارغ از نگاه‌های قوم‌گرایانه، بومی‌گرایانه و ... دست به دست یکدیگر بدهیم تا محیطی شاد و خلاق را برای داشتن زندگی سالم و آرام در تمام ایران ایجاد کنیم. 

در این گزارش به تاثیر هنر بر روحیه زنان شاغل در محیط صنعتی عسلویه پرداخته شد و در گزارش بعدی همین موضوع را در مورد کارکنان مرد این محیط صنعتی دنبال خواهیم کرد... .